^4
111)
20 te begrijpen 'zijn als vo-or de
onze, die opnieuw hieeft moe-ten
ervaren wat bet betekei^ beroofd
te zijn van de geestelijke -en bur
gerlijke vrijheid.
Het zijn steeds weer deze gron-d
rechten, -geweest voor welker ver
dediging ;de leden van- dit Vor
stenhuis voor -ons Volk gevochten
.hebben. De bezielende woorden
van Koningin Wilh-dlmiiia in de
jaren van v-erziet tegen ons gericht
zij klonken ons in de oren als
woorden die de Vader des Vader
lands tot onze voorouders ge
richt moet hebben.
Het waren woorden zoals zij
geschreven werden door hem aan
zijn broeder, Graaf Jan van Nas-
siau in het ijaar 1574 „Touj-ours
aurons eet hon-neur d'avo-ir faicl
cequ-e nulle au-tr-e nation n'a faict
devant vous, assaVoir d-e nous
es-t-re deff-e-ndus et maint-enus, en
un si petit pays, contre n-lgwmtfs
et horribles' efforts d-e si puissans
enn-e-mis, sans assis-tanc-e quelcon-
que". Wanneer wij woord -en daad
van beide figuren Pri-ns Willem
en Koningin 'Wilhelmina met el
kander v-ergelij-ken -dan bevreemt
het ons geenszins dat Zij zich
zoals zijz-elf rne-erdere mal-en
verklaarde sterk innerlijk ver
want gevoelt met Willem de Zwij
ger. Het bevreemt ons dan even
min -dat door het vo-l-k Haar
thans ree-ds d-e eretitel van Moe
der des Lands gegeven is.
De traditionele Oranjeliefde van
ons - volk is niet te verwonderen.
Zij1 is gebaseerd op 'n ecu won f-
oude ervaring. De historie iis er
om ons te getuigen van de ramp
zalige tijden waarin de Neder
landers verkeerden zonder Oranje-
D e his to re is er
echter evenzeer om ons £n de
na ons komende generaties te ge.
tuigen van d-e steeds krachtig
wordende roepstem onzer voor
ouders in zulk een période om
de terugkeer v-an de Qranijes.
Een traditie van de leden van
het huis van Oranje welke voor
4
