2 8 AUG. 1925 240
op de werkelijke grensscheiding een behoor
lijke afscheiding daar te stellen.
dhr. HERBERS. Destijds hebben wij niet
geweten hoever de strekking van den land
meter geweest is. We meenden dat ieder zijn
recht moest hebben.
Nu dat schrijven evenwel ingekomen is,
heb ik informaties ingewonnen, en gekregen.
In 1875 schijnt de zaak opgemeten te zijn, en
is onmiddellijk te kennen gegeven dat dat
gedeelte grond van de gemeente is. Nu vraag
ik me af, waarom zijn er dan geen palen gezet
Wanneer het een particulier betrof dan zou
dat zeer zeker gebeurd zijn. Toen is slechts
oogluikend toegestaan dat het Kerkbestuur
dien grond in gebruik nam.
We komen nu voor het geval te staan dat
de vest gedempt is. Als we nu over den Dam
gaan, en den toestand eens bekijken, dan vraag
ik me af,of we dien grond zoo maar voetsstoots
moeten afstaan't Is toch grond van de
gemeente.
Dit hebben de heeren trouwens zelf toege
geven, toen ze vroegen om hem te koopen.
Dit zou toch geen zin gehad hebben, indien
zij er van overtuigd geweest waren, dat de
grond hun eigendom was.
Wanneer het kerkhof vroeg of laat eens
mocht worden verplaatst, dan moeten we niet
vergeten dat die grond veel waard is, immers hij
ligt in het centrum der stad. We zitten hier
om de belangen der gemeente te behartigen,
en daarom moeten we wel weten wat we met
den grond doen. Als we daar een greppel gaan
leggen wordt de strook veel te smal voor
bouwterrein. Daarom ben ik er tegen om
hiervan zoo maar afstand te doen. Het kerk
bestuur weet toch goed, dat de grond moreel
eigendom van de gemeente is. 't Is jammer
dat mijnheer Bazelier niet hier is, want die
zou er ongetwijfeld weer graag een procedure
van maken, maar ik acht het beter om een
middelweg in te slaan, en de scheiding te
trekken tusschen de twee rijen boomen,
dhr. v. POORTVLIET. Ik zou wel eens
graag willen weten wat B. en W. van deze
zaak zeggen,
VOORZ, Zooals uit den brief van het
College van Kerkvoogden en Notabelen blijkt,
hebben B. en W. getracht, met het Kerbestuur
een schikking te treffen. Uit die brief blijkt
dat het College van Kerkvoogden dat voorstel
niet alleen onaannemelijk acht, maar zelfs
verder wil gaan, en aanspraak gaat maken op
grond die niet alleen eigendom maar ook altijd
3
