mmm
m
liSiilil!
««li
mmMÊ;
HI
m
Notulen van de vergadering van den Raad der gemeente
Standdaarbuiten, gehouden op 16 Januari 19^7 des
avonds 7/2 uur.
Aanwezig zijn: J.L.P,M.Teijssen, voorzitter
C.Deijkers,
R.v.Vlimmeren U i
C.Vermue
A.A.Smits
W.G.Sitters
A.Boomaerts
M.Nagtzaam
J.P.C.M.van Rooij, wnd.secretaris
De voorzitter opent de vergadering met den christelijken groet en
verzoekt den secretaris voorlezing te doen van de notulen van de
vergadering van 17 December 19^+6, welke onveranderd worden vastge
steld. De agenda, aldus de voorzitter, vermeld slechts een punt, n.l.
afscheid burgemeester. Afscheid roept altijd eenige herinnering
in Piet geheugen en ik denk daarbij terug aan de 2 jaren die achter
ons liggen. 3 November 19Vf heeft ons de vrijheid gebracht. Een vrij
heid gebracht door zware offers van menschenlevens en in materieelen
zin. Gij zult dit moment nimmer vergeten. Even nadien kwam de be
vrijding van Noordhoek. Een vrijheid met nog grootere en zwaardere
offers. Wij herinneren oaa de vlucht naar Oudenbosch. Vrijwel ieder
had zijn kruis te dragen gekregen. 10 November d.o.v. werd ik door-
den Militair Commissaris in overleg met den Militair Commissaris
der Koningin aangezocht om tijdelijk de waarneming der gemeente
Standdaarbuiten op mij te nemen. Geen kleinigheid. Maar ik wilde
het als mijn taak mijn bescheiden krachten geven. Een waarneming
waarvan ik veronderstelde, dat zij kort van duur zou zijn- dit
werd mij ook verzekerd. Het is anders geweest. Ruim 2 jaar en 2
maanden heb ik het burgemeesterschap waargenomen. De herinnering
is veelzijdig en veelsoortig geworden. Waneer ik de verschillende
moeilijkheden de revue laat passeeren, dan zie ik de eerste maand
een berg die schier onoverkomelijk leek; een berg waarvoor mannen
moed noodig was om te bestijgen. Ik zeg niet, dat ik die mannen
moed betoond heb. Ik denk en memoreer de eerste werkzaamheden. De
zorg voor wel en we van de inwoners van Standdaarbuiten. Een zorg
die zich in verscheidene vorm liet zien. Een zorg die groot en ver
antwoordelijk was. Huisvesting kleeding en schoeisel. Honderden
stonden aan mijn deur om bijstand. De eerste dagen schier onver
mogend hierbij hulp te bieden, omdat het geheele bestuursapparaat
ontwricht was
Voor zoover de omstandigheden zulks toelieten keerden velen te
rug. Vele dachten na 2}& maand het werk der wederopbouw vervuld te
zien. Ieder had zich in die dagen voorgesteld dat de overPieid de
middelen zou hebben gevonden om het werk der wederopbouw te ver
richten. Slechts desillusie was ons deel. Met alle waardeering
voor wederopbouw Streekbureaux en plaatselijke bureaux, moet ge
zegd worden, dat de organisatie niet de goedkeuring van bestuurs- j
instanties heeft kunnen veroveren. In tegendeel; er is alle aan
leiding scherpe critiek te doen hooren. Het gemeentebestuur is een
apparaat dat wel zeer duur is. Ik meen toch met een enkel beeld
de plaats te mogen schetsen. De gemeente wordt beschouwd als een
weeskind waarover anderen hun zorg hebben uitgestrekt; wanneer
we zien de grootsche taak welke de gemeenten hebben vervuld, wordt
traditie en historie met voeten getreden. Men wilt niet beseffen
wat gemeentebesturen zouden willen zeggen en opmerken. Zoolang j
men de gemeentebesturen geen vergaande taak en bevoegdheid geeft,
zullen wij niet uit deze impasse komen. Ik vraag mij af of de orga-
nisatie van het wederopbouwapparaat zoodanig is, dat men wel weet
wat in de geteisterde gebieden leeft. Zeer verwonderlijk dat in
het College van Algemeene Commissarissen niemand vertegenwoordigd
is afkomstig uit de geteisterde gebieden en vertrouwd met leuze I
en levenszin van het volk. Ik vraag mij af of Brabant en Limburg
