- 13 -
1 September 1970, de heer Vissenberg doet zijn intrede in de
raad. Direct na de eedsaflegging verlaten vier raadsleden,
waaronder het huidige zeer collegiale raadslid Brouwers, de
raadzaal. Dan vindt de wethoudersverkiezing plaats. De heer
Gabriëls legt voor de stemming een verklaring af. Hij zegt
dat hij en zijn fractiegenoot Vissenberg volkomen achter het
oude college van wethouders (een burgemeester ontbrak op dat
moment) stonden (wethouders Wagtmans en Verpaalen) omdat het
college het de laatste jaren zo geweldig had gedaan. Ik zie
het nu niet zo snel meer gebeuren dat de heren Brouwers en
Wubbeling de raadzaal tijdens de vergadering verlaten. In
1970 was De Vrije Lijst een geweldige aanhanger van het
toenmalige college. Dat weglopen van raadsleden heeft overi
gens veel indruk gemaakt, want in de tachtiger jaren hebben
de heren Gabriëls en Vissenberg dat - overigens in mijn ogen
niet zo goede voorbeeld - eens gevolgd. In die tijd was De
Vrije Lijst ook niet mals met kritiek. Soms wel eens ten
onrechte. Men is echter in de loop der jaren milder geworden.
Ik vind dat De Vrije Lijst zich thans constructief kritisch
opstelt. Lof waar mogelijk, kritiek waar nodig. Dit in het
belang van onze gemeente en onze bewoners
Ik dank de heer Gabriëls voor al zijn werk voor Rucphen en de
gemeenschap. Wij zullen ervoor zorgen dat de gebruikelijke
cadeaus bij hem thuis worden bezorgd.
De heer WUBBELING: Graag zou ik een kort woord aan de heer
Gabriëls willen richten. Ik meen namens de voltallige raad te
mogen spreken wanneer ik mededeel het bij zonder te betreuren
dat wij nu niet in de gelegenheid worden gesteld afscheid te
nemen van één van onze raadsleden die zo van betekenis is
geweest voor de bevolking in zijn algemeenheid maar voor de
gemeenteraad in het bijzonder. Natuurlijk respecteren wij het
dat de heer Gabriëls vanwege zijn gezondheid vanavond niet
aanwezig kan zijn. Gezien zijn warme persoonlijkheid kunnen
wij ons indenken dat hij tijdens de afscheidswoorden vanavond
hier in de raadzaal en daarna tijdens de receptie te veel
emoties zou moeten verwerken die van invloed zouden kunnen
zijn op zijn gezondheid. Het is frappant als je stilstaat bij
het feit dat er wellicht nu raadsleden of commissieleden in
deze raadszaal zitten die nog niet geboren waren op het
moment dat de heer Gabriëls zich al manifesteerde als ge
meenteraadslid. Naar ik heb kunnen achterhalen heeft geduren
de lange tijd een groot deel van de voornamelijk Willebrordse
bevolking hun vertrouwen gegeven aan de heer Gabriëls die
zich voor hen inzette. Zoals hij zo vaak werd beschreven en
onlangs nog in een interview zelf aangaf, had hij geen hoge
opleiding of voorname functies bekleed. Hij was de gewone
man. Hij heeft dankbaar werk verricht in een periode waarin
de bevolking ook echt behoefte had aan een raadsman, een
helpende hand of zoals het later werd genoemd een ombudsman.
Of het nu ging om het invullen van aanslagbiljetten of subsi
die-aanvragen, daar ging men voor naar Leo Gabriëls. Tegen
woordig moeten de jongere raadsleden vaststellen dat de
