- 9 -
een geweldige aanhanger van het toenmalige college. Dat
weglopen van raadsleden heeft overigens veel indruk gemaakt,
want in de tachtiger jaren hebben de heren Gabriëls en Vis
senberg dat - overigens in mijn ogen niet zo goede voorbeeld
- eens gevolgd. In die tijd was De Vrije Lijst ook niet mals
met kritiek. Soms wel eens ten onrechte. Men is echter in de
loop der jaren milder geworden. Ik vind dat De Vrije Lijst
zich thans constructief kritisch opstelt. Lof waar mogelijk,
kritiek waar nodig. Dit in het belang van onze gemeente en
onze bewoners.
Het zal wel toeval zijn, maar in de eerste vergadering dat er
weer een burgemeester is - de heer Vissenberg trad aan in een
burgemeesterloos tijdperk - in december 1970 houdt het raads
lid Vissenberg zijn maidenspeech. Zijn bijdrage handelt over
het slechte onderhoud van het speelveld van Rood Wit. Hij
wilde dat de vereniging werd gewezen op de verplichting van
goed onderhoud. U hoort het, sport en milieu hadden toen al
zijn aandacht.
25 Jaar verzamelde werken van Karei Vissenberg in de notulen.
Daarin leer je hem kennen en leer je zijn favoriete onderwer
pen kennen, namelijk:
milieu: behoud van bossen, zorg voor stortplaatsen, tegen het
gebruik van bepaalde chemische bestrijdingsmiddelen op bermen
en in plantsoenen;
sporthij vindt sport belangrijk, ook uit een oogpunt van
volksgezondheid en vrijetijdsbesteding. Daarom draagt hij ook
De Vijfsprong zeker een warm hart toe, hoewel hij af en toe
zorgen heeft over het exploitatietekort.
Sprundelhij maakte zich sterk voor het dorpsplein en hij
voelde zich zwaar beledigd toen Sprundel eens een sfeerloos
dorp werd genoemd.
Bescherming van de sociaal-zwakkeren: vooral ouderen, kinde
ren en mensen zonder werk krijgen veel aandacht in zijn
raadsbij dragen
cultuur: hij is vrijwel altijd nadrukkelijk in de notulen
terug te vinden als het gaat over sociaal-cultureel werk.
Ter gelegenheid van het jubileum zijn in de pers interviews
met de heer Vissenberg verschenen. Daarin klaagde hij dat
ideeën van De Vrije Lijst soms pas na enkele jaren werden
gehonoreerd. Beter laat dan nooit, zou ik willen opmerken.
Soms echter zijn enkele jaren te weinig om een idee uit te
voeren. Op 26 januari 1971 vraagt de heer Vissenberg de markt
van St. Willebrord te verplaatsen van de Dorpsstraat naar het
Emmausplein. Argumenten daarvoor zijn, zo voert hij aan,
verkeerstechnisch ligt dit plein veel gunstiger, het Emmaus
plein is vanuit Sprundel goed bereikbaar en 30 a 40% van de
marktbezoekers komt uit Sprundel. Ook is de gladheidsbestrij-
ding in de Dorpsstraat geen probleem meer. Het college zegt
dat de voorzitter van de Bond van Markt- en Rivierhandel
nogal wat bezwaren heeft. De zaak zal opnieuw in het voorjaar
in de Marktcommissie worden gebracht. Hoe dat precies is
afgelopen heb ik niet nagegaan. De uitkomst was duidelijk, de
markt is toen niet verplaatst. Pas op 26 januari 1993, op de
kop af 22 jaar nadat u het idee lanceerde, gaat uw wens in
vervulling. De raad neemt zonder discussie en unaniem het
