Dit alles geeft ons als gemeentebestuurders een extra verantwoording.
Zeker als wij ook nog eens opgedragen krijgen om de talrijke kortingen
vanuit die zelfde Rijksoverheid door te sluizen naar de portemonnees van
onze inwoners en te korten op allerlei voorzieningen.
Vandaar dat ons uitgangspunt blijft:
Probeer belasting- en tariefsverhogingen zo veel mogelijk te voorkomen
en probeer de grote negatieve gevolgen voor de minima in te perken, of
nog beter, te voorkomen.
We kunnen er niet omheen onze inwoners te confronteren met de door
het CDA/VVD-kabinet opgelegde kortingen. Maar hoe en waar?
Gaan de geneugten weer naar de zelfde kant of proberen wij als be
stuurders dichtbij onze inwoners, het onrechtvaardig verdelen wat te
herstellen en de pijn voor de laagstbetaalden te verzachten.
De PvdA ziet dat als onze plicht.
Een tweede lijn in ons functioneren in de raad is steeds geweest en
zal het ook blijven:
Democratisch en open besturen, rekening houdend met zo veel mogelijk
belangen.
Beslissingen die ten gunste zijn van enkelen kunnen - wat ons betreft -
alleen doorgang vinden, als het belang van andere inwoners zo min
mogelijk wordt geschaad. De afweging van belangen dient in onze visie
dus steeds centraal te staan.
Vervolgens eist besturen een lange termijnvisie.
Hiervoor zijn beleidsplannen op langere termijn nodig.
Beleidsplannen die met de raad en commissies samen moeten worden ontwik
keld en waarbij dus al in een vroeg stadium de mogelijkheid tot mee
denken en meebeslissen geboden wordt.
Tenslotte moet dit alles gepaard gaan met een doelmatig gebruik van
middelen, in elke sector van het gemeentelijk beleid en een voortdurende
controle op dit beheerssysteem waarbij uitwassen kunnen worden voorkomen
en bijstelling in een vroeg stadium mogelijk is.
Hoofdstuksgewijs zullen wij deze uitgangspunten toetsen aan het huidige
beleid en suggesties doen tot verbeteringen.
Duidelijk moet daarbij zijn dat wij in dit kader niet steeds zaken
zullen herhalen die door ons in commissie- en raadsvergaderingen al naar
voren zijn gebracht. Immers het hele jaar door toetsen wij steeds de
diverse agendapunten aan onze algemene uitgangspunten.
Daarvan hier toch twee voorbeelden:
1. Onze visie ten aanzien van de kostenbeheersing en het daarbij
behorende minimale voorzieningenpakket voor sociaal cultureel werk,
zoals neergelegd in ons stappenplan.
2. Onze kritische opstelling ten opzichte van voorbereidingsbesluiten
waarbij tot dusver vaak het urgente karakter niet aanwezig was en
waarbij een belangenafweging niet of nauwelijks plaatsvond.
