En dan het landschap. Het Brabantse landschap is zo mooi,zo rijk, zo afwisselend,als misschien in Nederland geen enkel ander gewest öfschoon er ook prachtige andere provincies zijn,ze zijn trou wens allemaal mooi, maar wij hebben in ieder geval een prachtig gewest, laten we het met eerbied behandelen, omdat we niet door onze nakomelingen vervloekt worden,dat we een verkaveld gewest hebben nagelaten. Dat kost moeite,dat kost inspanning,dat kost geld}- dat kost zelfbeperking,want dan kunnen we niet de weg van d minste weerstand volgen. Maar we zullen het toch moeten doen voor Brabant, voor ons gewest, voor ons dorp, voor onze kinderen. Dat hebt U burgemeester geinspireerd in Uw raadhuisbouw door het oude ten dele te handhaven en in te bouwen in het nieuwe en daar dank ik U voor. De kunst,die ik beschreven heb is een moeilijke kunst. Deze kunst is hier geprobeerd en ik geloof,ik heb het nog niet allemaal ge zien, met goed resultaat. Deze moeilijke kunst waarborgt voor Uw gemeente en ook voor Bra bant, waarborgt het gedicht,dat U in dète wandschildering hebt la verwoorden, het gedicht: Dat de Brabantse levensstromen nog al tijd vloeien, de levensstroom en de deemoed,die het leven aan vaard!} zoals van Duinkerken het zo prachtig zegt, de deemoed, de nederigheid tegenover de Schepper,die het leven aanvaardt zoals het komt met zijn armoe,met zijn lijden,met zijn vreugde,die de deemoed aanvaardt, en dan zie je van Duinkerken daarachter staan met de uitbundig heid van het zuiden, zo'ligt hier dit dorp,zo feestviert dit dorp zo heeft Uw burgemeester vandaag gesproken.Moge dit zo blijven. Dan zullen de kleuren,die de schilder Jansen heeft aangebracht in deze wandschildering gestalte krijgen: het goud van de brem, de brem,de arme plant van de arme hei,die vandaag,laten we het wel weten,voor Uw gemeente het ware goud verbergtwant de woeste grond voor de recreatie is voor Brabant en voor Nederland vandaag wellicht kostbaarder dan een vette wei, het goud van de brem en het blauw van de deemoed vaVi ^-ie nederige aanvaarding wan het leven van de Scheppervoor ieder van ons,voor onze gemeenschap,voor ons dorp en voor ons gewest. Burgemeester, ik moet U namens het provinciaal bestuur een ge schenk aanbieden.Ik wil het weieens vergeten,maar nu denk ik er gelukkig op tijd aan. Het is een symbolish geschenk,bescheiden als JUw vlag, ik hoop,dat het voor U kostbaar wordt in de inter pretatiedie eraan is te geven. Het stelt voor de hondenman,ge schilderd door Wil Vaes uit Breda. Ik wil erbij zeggen,dat ik er mee bedoeld heb ten aanzien van een hondenmarkt in Uw gemeente. U zoudt dit er misschien achter kunnen zoeken,maar het is echt ni de bedoeling. Het is bedoeld te zijn een kleurige aankleding van Uw raadhuis en ik hoop dat U er vreugde aan zult beleven. Hierna sprak de Burgemeester zijn dankwoord: Mijnheer de Commissaris, Als we een raadsvergadering zouden houden om een toekomstplannii voor de gemeente op te stellen,hoe met de raad onze gemeente te kui nen besturen,dan zouden we geen betere les en uiteenzetting kunnen krijgen, omdat in Uw zojuist gesproken woorden een aantal richtlij nen getrokken zijn,die ons uit de aard der zaak toch al dierbaar wj maar vandaag toch nog een accent hebben gekregen,die ze zozeer ver dienen en waarvan ik overtuigd ben,dat dit hier gestalte zal gaan krijgen.We zullen trachten dit met de raad te verwezenlijken- deze grote waarden niet vergeten en niet bagatelliseren. De ombouw en uitbouw van een gemeente voor 25 of 50 jaar neer te leggen in oen goed structuurplan,vooral in deze tijd van enorme va* en ontwikkeling, in deze groei waar een meer stedelijk karakter,vo< al in de driehoek:StWillebrord-Sprundel-Rucphen,is geen eenvoudig* zaak. De juiste overganp vormen hiervoor te vinden is een moeilijk* zaak.Wij zijn blij, dat U dit hier in deze raadzaal,waar al die plannen gestalte zullen moeten krijgen, nog eenaduidelijk hebt wil len omlijnen. iets t En de vlag,waarover U ook hebt gesproken, komt er zeker, wat deze ook moge kosten. CommissarisU kent onze raad nog niet, maar daar is geen twijfel bij mogelijk,al zouden we daardoor failliet gaan, de vlag komt er.(handgeklap)Ze hebben al geklapt,dus formeel is het besluit al genomen. Ik dank U voor het geschenk, ik heb het nog niet bestudeerd.,maar ik zie in ieder geval al de plattebuis, en dat doet me goed. Het is merkwaardig dat deze dingen de laatste jaren zoveel aan be langstelling winnen. Zo kregen we een tijd terug een erfenis van een oude boerin. De spullen hebben jaren op de zolder geborgen ge zeten en niemand keek er naar om. Het is opvallend,dat deze din gen,eerst als oud en versleten bestempeld,thans een kostbaar bezi blijken te worden voor velen van ons. Commissaris, het schilderij zal een ereplaats krijgen in ons raad huis, als aandenken aan deze feestelijke gebeurtenis van vandaag, ik dank U Commissaris voor Uw bereidwilligheid om de opening te komen verrichten, in dank de heer Kieboom,kabinetchefik dank U allen,die bij dit plechtig, en voor Rucphen belangrijk gebeuren aanwezig hebt willen zijn, dank ook voor alle geschenken, en de trommen van Rucphen roeren zich reeds, precies op tijd ge pland, en ik nodig U uit om op het balkon, of achter de vele ra men van ons raadhuis ea het kleurrijk défilé,dat .thans een aan vang neemt, in ogenschouw te nemen. De secretaris, v ■-) Sat»gp"1 17192 II

Raadsnotulen

Rucphen: december 1949-1998 | 1965 | | pagina 27