- 44 -
Ik vind het echt heel jammer, maar goed, er zijn meer dingen. Op de eerste
plaats wil ik in ieder geval mijn man en kinderen bedanken. Deze hebben toch
de afgelopen 4 jaar heel veel concessies moeten doen. Zij hebben mij in de
gelegenheid gesteld om als raadslid te functioneren. Want het zal niemand
verbazen dat het 4 zeer bewogen jaren zijn geweest. Zij zijn ondanks alles
en dankzij de goede en fijne samenwerking met dhr. Bourdrez zeer leerzaam
geweest, waarvoor ik hem dan ook wil bedanken. Ik vind het fijn dat ik dit
heb mee mogen maken. Het is een ervaring die niet voor iedereen is weg
gelegd, alsook de manier waarop ik invulling heb gegeven om als raadslid te
functioneren. Aan kritiek en commentaar via de media heb ik nooit meegedaan,
maar getracht op een waardige manier met zaken om te gaan. Ik heb weieens de
opmerking gekregen dat ik er wat minder tijd aan moest besteden en vooral
niet zo diep op zaken in moest gaan. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb
op de manier zoals ik dacht wat men van een raadslid mag en kan verwachten.
Tevens wil ik de ambtenaren in het algemeen bedanken voor hun bijstand.
Voorzitter, u hebt zojuist al getracht om mijn 4 jaar te analyseren. Ik vond
dat u het erg mooi deed. Ik heb het op een andere manier gedaan. Namelijk
als ik terugkijk op deze afgelopen 4 jaren is dat toch heel moeilijk om dat
in een paar zinnen te vertalen. Vandaar dat ik het wil vergelijken met het
kopen van een paar nieuwe schoenen. De mensen die mij kennen zullen dat niet
vreemd vinden. Vier jaar geleden stond ik in de winkel toen ik besloot de
schoenen te nemen waarvan ik dacht dat ze een goede leest hadden en van een
hoge kwaliteit waren, gezien het soepele leder. Het was tevens een bekend
merk. Echter bij het dragen bleek dat ze erg knelde, maar goed, je moet ze
inlopen. Maar tot mijn grote verbazing bleek het leder waarvan ze gemaakt
waren ook niet van die kwaliteit te zijn waarvan ik verwacht had. Dus
besloot ik om een paar nieuwe te kopen
(vanaf dit punt is het casettebandje niet meer te beluisteren. Mevr. van den
Bemd-Deckers heeft op verzoek haar verhaal op papier aangeleverd wat aan
deze notulen wordt toegevoegd)
Mevr, van den Bemd-Deckers
Op het moment dat u, mijnheer de voorzitter, wat lovende woorden over mijn
inbreng als raadslid sprak, schoot mij het volgende te binnen: als tegen
standers op dit moment gelegenheid zouden krijgen een toespraak evenredig
aan de uwe te houden, maar dan in negatieve doorslag, dan zou ik voorwaar op
ongenadige wijze neergehaald kunnen worden. Ik memoreer dit slechts om aan
te geven hoe betrekkelijk de functie van politica is: het ene moment
geroemd, het andere moment verguisd.
U noemde mij een weerbarstig raadslid, en inderdaad, ik kan dit slechts
bevestigen. In relatie hiernaar is het wel leuk te vermelden, dat ik zestien
jaar geleden - net als groentje in de raad gekozen - opdracht kreeg van mijn
oorspronkelijke partij om tegen de bouw van de sporthal te stemmen.
Desondanks nam ik zitting in de begeleidingscommissie, en het resultaat moge
genoegzaam bekend zijn: de sporthal is een van de doelmatigste voorzieningen
op het gebied van sport en welzijn geworden.
Al met al kan gesteld worden, dat ik het raadswerk de afgelopen zestien jaar
met heel veel plezier vervuld heb, doch voor mij is het nooit alleen
zaligmakend geweest. Ik heb ook altijd serieus gepoogd de hoofdlijn van
besturen te hanteren, en het algemeen belang boven persoonlijke eer of roem
te plaatsen. Wat dat betreft heb ik me nogal eens geërgerd aan collega's die
zich zodanig in de details van uitvoering vastbeten, dat het op hoofdlijnen
besturen uit het oog verloren werd. Lange nietszeggende verhalen hebben
nooit mijn voorkeur gehad, ik heb altijd gepoogd - zonder een blad voor de
