- 23 - tie hebt gezegd. Ik vraag mij toch af of we die fl. 4.750,toch niet beter in onze eigen zak kunnen houden. Ik vraag mij ook af, hoeveel berichten er nu over dat netwerk heen gaan. U heeft nogal een redelijk fors daarvoor be groot. Wat ik in eerste instantie al aangaf; ik vraag mij af hoeveel berich ten er op dat moment over dat netwerk heengaan. Maar het zou in de praktijk misschien sneller kunnen gaan. Ik moet u eerlijk zeggen dat ik daar nog wat twijfels over heb, meestal is het zo met dergelijke grote landelijke netwer ken, dat het allemaal iets langer duurt dan dat iedereen gedacht had. Ik heb dan toch nog even een vraag die ik hieraan vast wil koppelen: ik lees ook in de informatie dat ondertussen 24 van de 647 gemeentes zijn aangesloten. Dus wij zijn inderdaad, wat dat betreft, een van de allereersten. Ik heb begre pen dat de mensen op de afdeling ondertussen al naar cursus geweest zijn. Zij zijn blijkbaar goed ingevoerd. Leidt het ook tot een haalbare werklast bij de mensen die dat moeten uitvoeren? of is het zo dat, met name, omdat je als een van de eersten aangesloten bent, dat het toch veel extra werkzaamhe den van hen vraagt. Als dat laatste namelijk het geval is, dan zou ik u toch willen adviseren om daar prioriteit in te stellen en eventueel andere werk zaamheden toch voor te laten gaan. Mocht het zo zijn dat dat nauwelijks of geen tijd van de mensen vraagt en dat zij er goed op ingespeeld zijn, dan heb ik er uiteraard geen problemen mee De voorzitter Nog andere leden van de raad? Wel, ja ik denk dat we op moeten passen, dat we niet een dialoog aangaan over dit onderwerp, want ik denk toch dat u een aantal elementen noemt, die wel degelijk van belang zijn. Maar even voor de duidelijkheid: wij zitten zeker niet in het traject van het eerste cluster. Want in het eerste cluster zaten de gemeenten (en dat zijn met name de 24 geweest) die de zgn. proeftijd hebben gedraaid, onder andere zat daarin onze buurgemeente Nieuw-GinnekenDe kinderziekten zijn eruit gehaald. Bij automa tisering kom je regelmatig voor nieuwe problemen te staan, maar we weten in ieder geval nu met grote mate van zekerheid dat de zaak nu zodanig is, dat aansluiting in ieder geval ons niet voor problemen zal stellen, waardoor er problemen in onze eigen werkorganisatie gaan ontstaan. Wat erg van belang is is dat de mensen die ermee moeten werken, dat die er erg enthousiast mee be zig zijn. We mogen aannemen, ook gelet op wat zij als direct betrokkenen ons daar over vertellen, dat het een aanmerkelijke verlichting zal zijn, van de werkzaamheden in vergelijking met wat we nu nog moeten doen met de P.K.-kaar ten. Ja, u noemt dan ook dat er zoveel overheen gaat. Het zal u verbazen, maar daarvoor zou ik u toch een keer willen uitnodigen om maar eens een keer intern dan te komen kijken, wat er aan mutaties (met name ook in het bevol kingsregister) doorheen gaat. Dat is toch aanzienlijk; zelfs voor een gemeen te, waarvan je zegt: een kleinere organisatie. Vergist u zich niet: het is ook mij, wat omvang betreft, toch tegen gevallen. Ik had er eerst zelf ook een andere opvatting over. Ja, over dat uitwijkcentrum: dan zeg ik dat dat alleen is, voor als het G.B.A. wat langdurig uitvalt. Ik geprobeerd om in eerste instantie ook duidelijk te maken, dat het niet uitsluitend gaat over de G.B.A.het gaat ook niet over het uitvallen van wat dan ook. Het kan ook zijn op een gegeven moment, dat hier zich in huis een calamiteit voordoet en dan het meest erge, met brand en noem maar op. Op dat moment werk je ook van uit dat uitwijkcentrum. Het gaat toch iets verder, dan alleen maar in geval len dat er sprake is van het feit dat alleen de G.B.A. uitvalt. Het gaat ook in gevallen dat er sprake is van het feit dat de hele zaak uitvalt of wordt vernietigd. Dus daarom; maar dat is ook allemaal ten overvloede wat ik u zeg, de copieën die daarvoor regelmatig gedraaid worden, die zijn juist ook bedoeld voor het geval er een calamiteit is, dat de zaak toch door kan draai en. Dat we dat dan ergens anders moeten doen, is logisch. Dat is dan het uit wi jkcentrum. We hebben ook eerst de mogelijkheid bekeken of we dat bij een

Raadsnotulen

Rijsbergen: 1940-1996 | 1992 | | pagina 58