- 20 -
wet AROB ingediend bij de gemeenteraad, hieromtrent gehoord is met als
gevolg een staken van de stemmen. Ik zou zeggen voorzitter, dan moet u nooit
meer commissies van bezwaarschriften bij mekaar roepen, want dan staken de
stemmen. U zult waarschijnlijk bedoelen dat de commissie van
bezwaarschriften bij elkaar is geweest en bij het tellen van de stemmen
gebleken is, dat de stemmen gestaakt zijn, dat is heel wat anders.
De voorzitter:
Gelukkig heeft u het goed begrepen.
Dhr. Bourdrez
Ik vraag u dit toch te wijzigen want het is onzin wat hier staat. Dan
terzake over het onderwerp. Dat vind ik een veel serieuzer zaak en ook heel
erg moeilijk. Ik draai nog niet zo heel erg lang mee in deze raad maar hier
moet je een Salomo voor zijn om daar een verantwoord en goed oordeel in te
vellen. Want wat heeft zich afgespeeld. Ik ben buitenstaander, ik heb niet
alles in de loop der jaren precies gevolgd. Maar ik heb derhalve het dossier
maar eens serieus doorgenomen. Wat moet ik dan constateren? In de eerste
plaats dat de familie Beckers daar eerst een woning hadden endie hebben
verkocht. In feite hebben ze daardoor bepaalde aanspraken min of meer
verspeeld zou ik zeggen. Toen is de procedure begonnen om bij b&w een
verzoek in te dienen en dat heeft tot ongeveer 13 oktober gelopen. Daar is
een beetje een ongelukkige formulering van b&w in geweest, en er is een
A.R.O.B. procedure gevolgd. Toen kwam er eindelijk op 13 oktober dan een
verzoek aan de raad om een wijziging van bestemmingsplan, oftewel om
medewerking te krijgen om van een schuur een woning te maken. Toen waren we
al een half jaar kwijt en dat kun je in principe niet aan het college
verwijten. Die hebben daar min of meer buiten gestaan. Was het anders gegaan
dan waren we op 13 oktober eerst zover dat de raad zich er pas echt mee kon
bemoeien. Tot dat moment heeft de wethouder altijd een consequent standpunt
ingenomen wat wij ten zeerste waarderen. De narigheid is echter pas goed
begonnen toen de commissie ordening op 3 januari 1990 bij elkaar is geweest
en daar waren de verhoudingen niet meer unaniem. Nee, er waren er 3 voor maar
fractie Werknemersbelangen waren tegen. Het college was daar niet zo happy
mee en die zei van ja wat moeten we nu doen. Ze deden voorlopig maar niks.
De ene wethouder was pro en de andere wethouder was contra.Als er nu toch 3
leden zijn, dan is die derde er toch precies voor om daar een beslissing m
te nemen. Wat schetst mijn verbazing dat duurt 7-8 maanden en dan komt er
helemaal nog niets uit de bus. U moet het mij niet kwalijk nemen als ik u
daar voorzitter nu niet bepaald de schoonheidsprijs voor zou wil toedienen.
Dan komt op 3 oktober een brief van college dat ze eigenlijk wel willen
meewerken aan wijziging van bestemmingplan wanneer daar in de buurt een
bedrijventerrein komt. Ja, toen wist ik het helemaal niet meer. Tot nu toe
was alles principieel gedaan, zeker ook door onze wethouder. Als daar een
bedrijventerrein komt dan gaan we door de bocht heen. Het bedrijventerrein
lag dan wel aan de andere kant van de weg. Dat was niet een principiële, een
erg gelukkig standpunt. Als ik dat dan geheel zo eens overziet, de familie
Beckers heeft afstand gedaan van hun huis dat ze daar bezaten. De commissie
ordening die zei op een gegeven moment 3 tegen 1 we voelen er wel wat voor
dat de familie er mag gaan wonen. Als er een bedrijventerrein komt dan
willen we dat wel koppelen, dat vond ik ook weer niet zo erg gelukkig. En
toen kwam het weer in de commissie bezwaarschriften. Daarna zijn die
bezwaarschriften ingediend. Toen was de verhoudingen weer 50-50. U heeft
gezien de stemmen staakten, maar niet omdat de commissie bij elkaar kwam.
Dit alles overwegende ben ik eigenlijk nog niet helemaal compleet. Je kan
natuurlijk wel een uitzondering maken, maar een uitzondering die zijn er nu
eenmaal voor anderen om zich daar aan vast te klampen. En juist een
consistente gedragslijn ligt bij ons buitengewoon zwaar. Het is echt niet zo
