- 3 - 5. (mede) zeggenschap van de ouderen over de eigen woonsituatie; 6. voldoende verzorgings- en verplegingscapaciteit voor hoogbejaarden. Bijzondere aandacht is nodig voor het bouwen van aangepaste en aanpasbare woningen. In het kader van de stads- en dorpsvernieuwing dienen lokaties speciaal te worden beoordeeld op hun geschiktheid voor de ouderen huisvesting. We zeggen altijd nog dat een bejaardenwoning geld voor 1 en het college is van oordeel dat bijvoorbeeld een aanleunwoning voor een 3/4 woning aangezien zou worden. Op deze wijze zou de benutting van contingenten in de sfeer van ouderhuisvesting beter zijn. De gemeente kan voorwaarden scheppen voor een veilige woonomgeving. Deze kan ondermeer worden bevorderd door - een zorgvuldige stedebouwkundige vormgeving; - de woningtoewijzing en woningdifferentiatie: ouderen laten wonen te midden van jongeren om zo mogelijkheden te bieden voor onderlinge hulpverlening; - vergroting van de (positieve) sociale controle. Zowaar een prachtige methode. Maar nu de werkelijkheid. Hedenmorgen heeft hij een bezoek gebracht aan de regionale volkshuisvesting van het Stadsgewest Breda, waar de planningslij sten voor de jaren 1989 tot en met 1993 werden goedgekeurd. De schrik is hem goed om het hart geslagen en dat overkomt hem niet vaak. Wat is er vanmorgen gebeurd In de reguliere vergadering van 18 augustus 1988 heeft u voor deze 5 jaren een totaal van 190 woningen voorgesteld die we nodig hadden om aan de behoefte van onze eigen bevolking te voldoen. De R.V.C. heeft hedenmorgen aangenomen dat voor de komende vijf jaren hiervan 64 woningen zullen overblijven maar daar zijn we er dan nog niet mee. Die 64 woningen zijn verdeeld over de komende 5 jaar. Voor 1989 tot 1993 zijn dat in de Sociale Sektor 9, 9, 7, 7 en 6. De Premiekoopwoningen 4, 4, 3, 3, 2. De premiewoningen met een eenmalige uitkering 1,1,1,1,1. En in de vrije sector mogen we 5 woningen bouwen op 5 jaren tijd. Daar is aan toegevoegd dat Rijsbergen drastisch gekort gaat worden op dit aantal voor de komende 2 jaren wegens overschrijding van het richtgetal in het afgelopen jaar. Het dorpsplan is aan u aangeboden waarbij verschillende mogelijke bouwlokaties worden genoemd, en waarbij de invulling tot het jaar 2000 een feit zou zijn. Als we niet los kunnen komen van deze richtgetallen of andere mogelijkheden kunnen onderzoeken, zal het dorpsplan in zijn huidige vorm nogal wat ruimte bieden tot het jaar 2050. Rijsbergen vergrijst inderdaad. Het probleem wordt als maar groter. Gaan we nu een gedeelte totale contingenten besteden aan bejaardenbouw, dan denkt het college dat die vergrijzing alleen nog maar erger wordt. Want wij zijn echt benieuwd wat voor contingent er voor 1989 en 1990 uit zal rollen. De vrees van het college is dat men dan niet meer kan spreken over contingenten maar van "frut"toewijzingen die niet serieus te noemen zijn. Wij protesteren dan ook nogmaals furieus tegen dit toewijzingsbeleid, waarbij met geen woord rekening is gehouden met de inhoud van het raadsbesluit wat hieraan ten grondslag ligt, en wat door u in de vergadering van 18 augustus is aangenomen. Maar nu terug naar de werkelijkheid. Vele jongeren zullen door dit toewijzingsbeleid noodgedwongen moeten vertrekken naar elders. Om een samenleving gezond te houden zal niet alleen voldoende aandacht besteed moeten worden aan onze ouderen maar zeker ook aan onze jeugd. Werknemersbelangen zegt in haar beschouwingen om oudere mensen die in woningwetwoningen wonen, te verplaatsen naar bejaardenwoningen, dan snijdt het mes aan 2 kanten. Inderdaad maar dan snijdt dat bewuste mes maar voor 20% van onze bevolking, want 80% van onze ouderen wonen niet in woningwetwoningen

Raadsnotulen

Rijsbergen: 1940-1996 | 1988 | | pagina 38