4 - 7 - Werkgelegenheid Het grote vraagstuk van deze tijd. Daarom te meer stuit het ons tegen de borst dat van de paar bedrijven, buiten de agrarische bedrijven, die we in Rijsbergen nog over hebben, er nog steeds 2 niet geholpen zijn. Het is duidelijk dat het hier gaat om de firma Embregts en Jacobs. We hebben al gezegd, we kunnen niet aan de indruk onttrekken dat er toch een rechtsongelijkheid bestaat tussen particulier en overheid. De sporthal was zo gepiept, ook het grensgebeuren geen kwestie van jaren, tenminste de goedkeuring voor de gebouwen en wijziging bestemmingsplan. Wij zouden het college dringend willen vragen om al het mogelijke te doen om toch op korte termijn hier iets aan te doen. C.A.I. Van de C.A.I-wethouder zouden wij graag willen horen hoe het nu precies zit met de centrale antenne inrichting. Hoe de zaak met Easy-Lease is afgewikkeld, wie er nu eigenaar is, c.q. verantwoordelijk voor het geheel. Aan dezelfde wethouder zouden we willen vragen waar hij zich de vervangende trapveldjes heeft gedacht die beloofd zijn bij de realisering van de sporthal, maar tot op heden niet aangewezen zijn. Openbare veiligheid en verkeer. o.a. door het werk dat de actiegroep E10 heeft verzet, kunnen we stellen dat we binnenkort van een aantal vrachtwagens binnen de bebouwde kom verlost zijn. We mogen echter niet verhelen dat deze oplossing voor andere mensen nadelige gevolgen heeft. Dit is weer een voorbeeld van een keuze maken. Dat de lichten en dan vooral de flitslichten, hun vruchten afwerpen zal eenieder duidelijk zijn. Hieruit blijkt dat niet alleen de burgemeester fotogevoelig is, maar ook menig weggebruiker. Vorig jaar hebben we al gewaarschuwd tegen te groot optimisme over de resultaten van het verkeerscirculatieplan. Wij blijven benieuwd naar de uiteindelijke resultaten. Woningbouw. We mogen en kunnen stellen dat de woningbouw aardig in het slob zit. Regelmatig worden we blij gemaakt met de belofte dat we gaan bouwen, maar herhaaldelijk blijkt dat die belofte dan weer ingetrokken moet worden. De ene keer hebben we geen aannemer, de andere keer geen grond. Hier in verband staat uiteraard het aankoop beleid van grond. Van de ene kant is het noodzaak om grond te hebben om te kunnen bouwen, van de andere kant is het nodig dat we oppassen dat we niet te veel geld steken in grond die we jarenlang renteloos moeten laten liggen of waar uiteindelijk helemaal niet op gebouwd wordt. Er zijn voorbeelden in de omgeving waarbij blijkt dat het de gemeente veel geld kost, als geplande uitbreidingen niet doorgaan of ernstig vertraagd worden. Gezien het feit dat ook in Rijsbergen het spook van werkeloosheid ronddwaalt, zal er alles aan gedaan moeten worden om b.v. bij de bouw van woningwetwoningen zoveel mogelijk plaatselijke mensen en onderaannemers in te schakelen. De bouw van de sporthal is daar een voorbeeld van.

Raadsnotulen

Rijsbergen: 1940-1996 | 1981 | | pagina 21