GEMEENTE RIJSBERGEN
NOTULEN van de openbare vergadering van de raad der gemeente Rijsbergen op
donderdag 25 januari 1979, des avonds te 8 uur, ten gemeentehuize.
AANWEZIG: W.A.P. van Aert, J.C.M. van den Bemd, Mevr. M.C. van den Bemd-
DeckersH.J.V. Daemen, C.M.J.M. Goos, A.J.J. van Kuijck, C.W. Martens,
P.A.J. Nooren, C.W. Vogels, L.C. Verpaalen.
AFWEZIG: C.A.J. Jochems (met kennisgeving)
VOORZITTER: A. Hartman.
SECRETARISG.A.A.M. Kuijpers.
Nadat de voorzitter de vergadering met gebed heeft geopend stelt hij achter
eenvolgens aan de orde:
1. AANWIJZING VOORSTEMMER.
Door loting wordt tot voorstemmer aangewezen de heer Verpaalen.
2. JAARREDE DOOR DE VOORZITTER.
De voorzitter wil enkele punten aanstippen welke van belang zijn voor het
beleid. Op de eerste plaats stelt hij de reorganisatie van het binnenlands
bestuur aan de orde. Dit is in een stroomversnelling geraakt en het ziet
er naar uit dat dit jaar de parlementaire behandeling over dit ontwerp zal
plaats vinden. Het zal echt wel gestalte krijgen. Er is een provinciale
werkgroep geweest die inmiddels een rapport heeft uitgebracht aan de minister
van binnenlandse zaken. De reorganisatie is voor elke provincie, maar vooral
voor Noord-Brabant, van betekenis. Blijft Noord-Brabant een provincie of
worden het er twee of drie. Belangrijker is zeker welke gemeenten blijven
bestaan. Bij de oorspronkelijke opzet was het zo, dat er een limiet was
gesteld van 10.000 inwoners. Gemeenten beneden de 10.000 inwoners waren
automatisch gedoemd te verdwijnen. Het is de vraag of dit zo zal blijven.
Want het criterium is niet het aantal inwoners maar ook de leefbaarheid
en structuur van een gemeente. Vast staat in ieder geval dat door samen
voeging van gemeenten de afstand tussen bestuurders en bestuurden veel
groter wordt. Dat is lijnrecht tegen het beleid dat men thans voert, waar
men naar de mensen toe wil. Een goed voorbeeld kent men in België, waar men
2300 gemeenten had, doch na de fusie zijn er nog 600 gemeenten over, waar
de benedengrens 5000 inwoners was. Van de eigen identiteit is weinig
overgebleven. In de plannen van de regering zouden van de 131 gemeenten in
Brabant slechts de helft blijven bestaan.
Naar de mening van de voorzitter zijn de gevolgen van deze operatie nog niet
bekend. Heel belangrijk is daarbij de financiële consequenties welke daaraan
verbonden zullen zijn. Hij denkt daarbij aan het ontslag aan de burgemeesters
en secretarissen, de reorganisatie van de ambtenarenkorpsen enz.
Al met al een jaar dat erg belangrijk zal zijn voor wat de bestuursstructuur
betreft.
De eerste klap op de vuurpijl is er inmiddels via de voorgenomen reorganisatie
van de brandweer. Er is hierover een wetsontwerp ingediend, waarbij de
leiding aanstelling, de opleiding, de promotie, de kleding en brand-