106
motie indiende gelijk een motie van wantrouwen uitdeelde. Nu regent het tijdens raadsvergaderingen
moties en/of amendementen. Van die 20 jaar dat ik in de raad zit ben ik bijna 14 jaar fractievoorzitter
geweest en ik moet zeggen dat ik het een prachtige tijd heb gevonden. Want als ik fractievoorzitter
was van de WD, dan nam de WD meestal deel aan het college. En een partij die deel neemt aan het
college kan nu eenmaal beter mee besturen dan wanneer dat niet het geval is. Het wel en wee van
mijn geboortestad Roosendaal heeft mij altijd zeer na aan het hart gelegen. Vanaf 1968 ben ik lid van
de WD en ik heb daar ook nog wat bestuursfuncties bekleed. Ja, als je dan zo terug kijkt dan zie je
dat er veel veranderd is. In die tijd waren er nog leden van de WD die hun post in een blanco envelop
wilden ontvangen. Want ja, niet iedereen hoefde te weten dat je lid was van de WD. En nu is de WD
de tweede partij in Roosendaal. Ik ben blij dat onze fractie en ook ik een steentje heb mogen bijdragen
aan dat succes en wel door al die jaren enthousiast en gedegen ons raadswerk te doen. Er is ontzet
tend veel gebeurd in Roosendaal in die periode. Te veel om op te noemen en ik zal het dan ook niet
doen, want de borrel wacht. Maar ik wil er toch een paar noemen. Er zijn vele nieuwe wijken gebouwd
in die 20 jaar, er is industrieterrein aangelegd - maar nog belangrijker: verkocht - er liggen nu ambiti
euze plannen voor Groot Kalsdonk, Structuurschets Binnenstad, de Ruimtelijke Ordeningsontwikke
lingsstrategie 2030 (ROS), op cultureel gebied kwam er een nieuwe Schouwburg, er komt een nieuwe
Muziekschool en er komt een Verenigingsverzamelgebouw. Hoewel ik me realiseer sinds vanochtend,
dat we tien jaar geleden daar al behoefte aan kregen toen 't Wit Roosken besloot te sluiten. Tien jaar
geleden nu. Er komt een mooi nieuw zwembad De Stok en straks ook ontmoet RBC misschien NAC in
het nieuwe Stadion. Arme bewoners die de supporters langs krijgen. Ja, dit is zo maar een greep uit al
die ontwikkelingen van de laatste 20 jaar. En ik zal het niet hebben over de herindeling en de grote
reorganisatie van het ambtelijk apparaat die recentelijk heeft plaatsgevonden. Er is veel gebouwd,
mijnheer de voorzitter, maar er is helaas ook veel waardevols verloren gegaan in ons goede Roosen
daal. Ik ga deze avond niet bederven met een opsomming te geven van alle karakteristieke panden
die de laatste 20 jaar onder de slopershamer gevallen zijn. Dat heeft mij en vele Roosendalers erg
veel pijn gedaan. Maar ik ben blij dat ik mede aan de wieg heb mogen staan om een kentering in het
denken te bewerkstelligen. Via de oprichting van de werkgroep "Behoud karakteristiek Roosendaal",
de huidige Stichting Beeld, de actie "Hart voor de Markt", u weet nog wel 1725 handtekeningen waren
er toen verzameld. Dat was veel voor zo'n actie. Ons initiatief om samen met de Roosendaalse Lijst -
die had toen nog 2 zetels - te komen tot een gemeentelijk monumentenbeleid werd - ondanks de
steun van het POR, D'66 en Roosendaals Belang - in maart 1988 niet aangenomen. Maar het besef
voor karakteristieke panden was groeiende en in mei 1988 - onder druk van de publieke opinie en
rijksoverheid - kwam het college met een beleidsvoorstel "Behoud en bescherming monumenten en
karakteristieke panden in de Roosendaalse binnenstad". Helaas is er ook na mei 1988 nog heel wat
moois gesloopt in Roosendaal. Maar nu is er een monumentencommissie en het gaat allemaal niet zo
maar. Er wordt over nagedacht en men laat af en toe een stukje staan. Mijnheer de voorzitter, ik ga
afsluiten met mijn dank uit te spreken aan de kiezers die mij de afgelopen jaren het vertrouwen heb
ben geschonken om dit werk te mogen doen. Dank aan de \A/D-fractie waarin ik het altijd prettig wer
ken heb gevonden. En ook dank aan de leden van deze raad en uw college voor de prettige samen
werking in deze raad al waren we het niet altijd met elkaar eens, hebben we toch altijd respect voor
eikaars mening gehad. Ook dank ik de gemeentesecretaris en het ambtelijk apparaat dat mij altijd op
een voortreffelijke wijze in mijn raadswerk heeft ondersteund. En bij deze dank wil ik zeker niet ver
geten Johan en Ineke, die voor de inwendige mens hebben gezorgd in al die jaren. En last but not
least en zeker niet least, dank ik mijn vrouw Wil en mijn kinderen omdat ze mij in de gelegenheid heb
ben gesteld om dit werk te doen. Ik besef terdege dat ik ze de afgelopen 20 jaar vele duizenden uren
tekort heb gedaan. Gelukkig heeft mijn vrouw mijn taak als opvoeder grotendeels overgenomen en
daar wil ik haar nog voor bedanken. Uiteindelijk zijn mijn kinderen toch nog redelijk terechtgekomen.
Mijnheer de voorzitter, ik sluit nu af met de nieuwe raad en het nieuwe college veel kracht en wijsheid
toe te wensen bij het besturen van het mij zo geliefde Roosendaal. Het gaat u allen goed. Dank u wel.
De VOORZITTER: Dank u. Het woord is aan de heer A.M. van de Sande.
De heer A.M. VAN DE SANDE: Mijnheer de voorzitter, dank u wel.
- De heer C.J. VAN DE SANDE: Voorzitter, voor alle duidelijkheid: zegt u nu A. van de Sande of C.
van de Sande? Want-
De heer A.M. VAN DE SANDE: U weet het zeker, voorzitter? Toch om dat misverstand hier weer even
aan de orde te stellen. Vanavond bij de begroeting overkwam het mij weer: dag "Kees", oh sorry nee,
"Jos". Maar ik ben blij om van dat soort zaken eindelijk verlost te zijn. Die naamsverwarring, die dus
107
steeds ontstaat. En ik denk dat mijn broer daarvan mee kan spreken. Iedere keer hebben we het deze
twee jaar mee moeten maken dat het was: is het nou Jos of is het nou Kees? A. of C. dat komt er ook
nog een keer bij, toen was het nog verwarrender. Terwijl toch de gemeente Roosendaal in haar vaan
del heeft staan: de communicatie. Dat staat hoog in haar vaandel. En regelmatig merk je dat de ge
meentelijke mensen, de ambtenaren en het college struikelen over de naam Van de Sande. Er valt mij
een ding tegen, ik vind het eigenlijk jammer dat het college in zijn totaliteit er niet over gestruikeld is.
Dat vind ik eigenlijk jammer. In de politiek is het verschaffen van onjuiste informatie een doodzonde.
En daar hoort volgens mij ook bij die verwarring en het verkeerd citeren van datgene dat je gezegd
zou hebben. En ik zal een voorbeeld geven: in de commissie ROVM daar komt in een verslag te staan
een aantal uitspraken van de heer C. van de Sande. Laat het nou datgene zijn wat ik gezegd had. Dus
dat komt onder mijn naam. Maar wat nog opvallender is - ik vind dat het gewoon geen toeval kan zijn -
is dat de voorzitter van die commissie - en ik sprak net van de doodzonde in de politiek die zwaar
aangerekend wordt - de heer De Leeuw, die keert niet meer terug. Nou volgens mij kan dat niet echt
niet toevallig zijn. Dat is toch ergens ingecalculeerd. Nou, zo zijn er natuurlijk nog een heleboel voor
beelden te vinden. Dat denk ik tenminste.
- De heer C.J. VAN DE SANDE: Voorzitter, daar wil ik wel op inhaken. Ik heb ook nog een paar
prachtige voorbeeldjes. -
De heer A.M. VAN DE SANDE: Ben jij er ook nog?
- De heer C.J. VAN DE SANDE: Ja. Mag dat? -
De heer A.M. VAN DE SANDE: Van mij mag het wel. Maar van de voorzitter? Misschien ook wel. Ik
weet het niet.
- De heer C.J. VAN DE SANDE: De voorzitter? Die is heel coulant vanavond, dus dat kan best. Ja,
voorzitter, die naamsverwarring, dat is voor mij ook altijd een hele vervelende zaak geweest, want er
is een bekende kreet: C&A is toch voordeliger, maar C. en A. in de raad is toch - wat mij betreft - wel
heel erg lastig. Die naamsverwarring, soms onschuldig - vind ik - en soms vond ik hem echt gênant.
Na de laatste commissievergadering werd ik gebeld door de notuliste - dat vind ik dan onschuldig - die
belt mij en die zegt: Kees, wat heb jij nou gezegd bij dat en dat agendapunt, want ik ben iets vergeten.
Weet jij dat nog? Ik zeg: als de dag van gisteren! Ze zegt vertel het maar. Ik zeg: ik heb niks gezegd,
dat was mijn broer. Zulke dingen, dat vind ik dan nog wel onschuldig. Eigenlijk is het niet om te lachen.
Laatst kreeg ik - net na de gemeenteraadsverkiezingen - een brief gericht aan de heer A.M. van de
Sande - nou, volgens mij, mijn broer Jos - per adres Heijermanslaan 25 in Roosendaal - dat is volgens
mij mijn adres - en dan stond er nog onder: fractievoorzitter van de PvdA. Nou, voorzitter als ik zulke
brieven in huis krijg, dan vind ik dat wel zeer gênant. Dat waren enige voorbeeldjes, voorzitter. Ik heb
ook nog een officieel schrijven dat ik hier voor zal lezen. Voorzitter, zes jaar geleden en geen zestien
jaar geleden. Want u zei 1983, maar het is 1993. -
De heer A.M. van de Sande. Mag ik effen doorgaan of niet?
- De heer C.J. VAN DE SANDE: Jij mag direct weer. -
De heer A.M. van de Sande. Waarom? Ik had het woord gekregen
- De heer C.J. VAN DE SANDE: De voorzitter, grijpt niet in, dus ik heb gewoon het woord. -
De heer A.M. van de SANDE: Je wacht maar even.
De VOORZITTER: Waren er nog meer broers en zussen?
- De heer C.J. VAN DE SANDE: Het is maar goed dat u die niet kent. Hij is de oudste dus hij mag als
eerste het woord. -
De heer A.M. VAN DE SANDE: Voorzitter, ik wil daar toch even op aansluiten. Want die adresverwis
seling dat heeft mij thuis ontzettend veel moeite gekost om het uit te leggen, dat het dus echt een
misverstand was, dat ik dus in Wouw woon op Vijverveld 4 en niet verhuisd was naar Heijermanslaan
25. Ik heb het helemaal uit kunnen leggen, dus het is goed gekomen. Voorzitter, het raadslidmaat-
