102
dan niet amoureuze escapades in zijn jeugd, is wel duidelijk gebleken. En over zonde gesproken.
Zelden heb ik iemand meegemaakt die zo van zijn dagelijkse ondeugden geniet en ze zo charmant
etaleert. De Leeuw is ook een spraakmakend wethouder geweest, hij houdt ervan om zijn mening luid
en duidelijk te ventileren. Ook in deze raadsperiode hebben we dat kunnen ervaren. Maar dat was niet
de eerste keer. Een paar willekeurige krantenknipsels illustreren dat dat veel vaker het geval is ge
weest. Ik heb er een paar voor u meegebracht: "Wethouder laatdunkend over prestaties welzijnwerk",
"Cultuurbeleid is geldkwestie", "De Leeuw haalt uit naar de pers" en "De Leeuw voelt zich in hemd
gezet". Dat was overigens - zo constateerde ik net nog even - toen het ging over de verkoop van De
Wieken, waar we vanavond de verkoop van de Bergspil aan de orde hebben gehad. Hij is een all
round wethouder. Gedurende de 14 jaar dat hij wethouder is geweest heeft hij alle portefeuilles wel
een keer tot zijn verantwoordelijkheid kunnen rekenen. Er valt natuurlijk over hem nog veel meer te
melden. Bijvoorbeeld zijn voorliefde om alles na te rekenen. Recentelijk was die nog de computer aan
het controleren op de berekening van de restzetels. Ik hou het erop dat hij dat deed omdat ik in de
raad had gezegd dat de kwaliteit van de computer - althans van de programmatuur - op dat punt twij
felachtig was. Maar ze bleken toch te kloppen. Maar laat ik afsluiten met de samenvatting dat wethou
der De Leeuw heel veel betekend heeft voor Roosendaal op alle terreinen. De visies die hij nu op
onze tafel achterlaat: ROS, nota Binnenstad en de visie Vrouwenhof zijn daar slechts voorbeelden
van. Dames en heren, graag zeg ik alle vertrekkende raadsleden dank voor de persoonlijke inzet, de
energie en de tijd die zij aan het besturen van deze gemeente hebben willen geven. En in die dank
betrek ik natuurlijk ook graag uw partners. Want uw raadslidmaatschap moet ook voor hen een stuk
van hun leven bepaald hebben. Sommigen van u stoppen definitief, voor hen zal het zeker even wen
nen zijn om op afstand te komen staan. Dat wordt gewoon afkicken. Anderen zullen actief blijven in de
zijlijn met het doel ooit weer deel te mogen uitmaken van deze raad. Hoe het ook zij, ik wens u allen
toe dat het u in alle opzichten goed mag gaan. En ik wil de dank graag ook vorm geven, het is deze
keer weer spannend. In de oude raad van Roosendaal en Nispen hadden we tinnen borden en was
altijd het verhaal: u hoeft niet te raden wat het is. Deze keer is het wel raden. Wij hebben voor u als
aandenken aan de tijd dat u bij de gemeente Roosendaal in de raad hebt gezeten een karaf aange
schaft die een inscriptie kent "gemeente Roosendaal" met de datum van vandaag in de stop verwerkt.
En ik wil de karaf ook graag gepaard laten gaan met bloemen om daarmee ook het thuisfront te eren.
Ik wil die nu graag aan u aanbieden.
- De voorzitter reikt de karafs en de boeketten uit. -
De VOORZITTER: Daarmee sluit ik nog niet af, want met deze woorden en met de cadeaus hebben
we natuurlijk onze lokale dank vorm gegeven. Wanneer raadsleden gedurende een lange periode
raadslid zijn, plegen we daar ook nationaal aandacht aan te besteden en hen nationaal in het zonnetje
te zetten. Met andere woorden ze te onderscheiden. Mag ik mevrouw Cormaux, de heer Pirée en
wethouder De Leeuw vragen om naar voren te komen? Want ik kan hen mededelen, dat zoals dat
officieel heet, Hare Majesteit de Koningin het heeft behaagd om hen een koninklijke onderscheiding
toe te kennen, die ik hun graag bij deze wil uitreiken.
- Mevrouw Cormaux en de heren Pirée en De Leeuw worden de versierselen opgespeld die behoren
bij hun benoeming tot lid in de Orde van Oranje Nassau. -
De VOORZITTER: Dan geef ik nu graag het woord aan mevrouw Adriaansen.
Mevrouw ADRIAANSEN-VAN NISPEN: mijnheer de voorzitter, dank u wel. Beste Anton, omdat Aloïs
vanavond ook afscheid neemt en die tot vandaag de nestor in de raad was, valt mij de eer toe als
langstzittend raadslid jou namens de raad toe te spreken. Anton, toen ik dit voorbereidde ben ik even
in jouw verleden gedoken. Wat daarbij bleek is dat jij over enkele dagen 24Vè jaar in de raad zit. Jam
mer, we zullen dus niet jouw zilver raadsjubileum kunnen vieren. Het is een hele lange periode en de
meesten van ons zullen jou dat zeker niet nadoen. Op 28 september 1974 werd je als raadslid van de
WD geïnstalleerd. Na 8 jaar in 1982, werd je gekozen tot wethouder. Omdat door het oordeel van de
kiezer in 1990 de Roosendaalse Lijst in het college kwam heeft jouw wethouderschap begin jaren '90
een breuk van 3 jaar opgelopen. In totaal ben je dus 13 jaar wethouder geweest. Vandaag nemen we
dan definitief afscheid van je. Voor ons als raad is jouw terugtreden geen nieuws. Want vorig jaar had
je al aangegeven dat je na de gemeenteraadsverkiezingen de actieve politiek vaarwel wilde zeggen.
Anton, als getogen Roosendaler, niet een geboren Roosendaler, want jouw wieg stond in Breda en
dat heeft de burgemeester ook al gezegd. Dus als getogen Roosendaler weet je maar al te goed hoe
in de loop van jouw raadsperiode Roosendaal uitgegroeid is tot een gemeente met vijf dorpen. Een
103
gemeente die een heel ander aanzien heeft gekregen. Hoewel jij de monumenten hoog in het vaandel
hebt staan heb jij toch een aantal karakteristieke panden of grote delen ervan helaas zien verdwijnen.
Daar had je moeite mee. Maar bij enkele gebouwen, ik noem bijvoorbeeld Charitas en het Klooster
aan de Van Gilselaan, daar is een voor ieder herkenbaar gedeelte blijven bestaan. De laatste jaren
heb jij je ook erg sterk gemaakt voor het Vrouwenhof, het voor de stad te bewaren, het op te knappen
en er in de toekomst weer een functie aan te geven. De visie Vrouwenhof heb je in deze periode met
verve gepresenteerd. Wij hopen dat Vrouwenhof in de toekomst een park wordt om trots op te zijn.
Anton, als collega sta je bij iedereen bekend als het voorbeeld van een echte Bourgondiër. Als wet
houder stond je bekend als een openhartig en aanspreekbaar persoon. Je bent iemand die hecht aan
het goede leven. We weten allemaal dat je echt kunt genieten van een goed glas wijn of een glas
sherry en in jouw omgeving wordt zelden een lege asbak aangetroffen. We schrokken wel even toen jij
vorig jaar moest worden opgenomen voor een hartoperatie. Maar redelijk snel was je weer in staat om
je werkzaamheden op te pakken. Anton, vanavond is het dan de laatste raadsvergadering. Officieel
blijf je nog enkele weken in functie tot het nieuwe college aantreedt. Bij afscheid nemen hoort een
cadeau. Ik ben te rade gegaan bij jouw fractievoorzitter. Aloïs heeft mij geholpen bij de cadeautip.
Anton, wijn, sherry of sigaretten willen wij jou vanavond niet geven. Wij willen je graag iets blijvends
meegeven, zodat je, als je dit gebruikt, nog eens terug kunt denken aan de afgelopen bijna 25 jaar,
waarin jij je hebt ingezet voor de gemeente Roosendaal. Ook Beppie willen wij vanavond bij dit af
scheid betrekken. Vanaf 1974 is Anton al actief in de WD en dus vanaf 1974 in de raad. Wij weten
wat dat betekent, om raadslid te zijn, hoeveel uren werk dat met zich meebrengt. Laat staan een wet
houdersschap. De thuisbasis moet daar helemaal achter kunnen staan. Beppie, binnenkort zal Anton -
als hij zijn werkkamer opgeruimd heeft - in ieder geval weer veel meer tijd krijgen voor zijn gezin. An
ton, ik mocht het niet te lang maken want er staat een borreltje en een hapje op ons te wachten.
Daarom wil ik jou nu namens jouw collega-raadsleden alle goeds toewensen voor de toekomst en jou
een cadeau overhandigen. Anton, het ga je goed.
- Er wordt geapplaudisseerd. -
De VOORZITTER: Zijn er nog anderen die nog iets willen zeggen dan wel willen reageren? Dan hou ik
dezelfde alfabetische volgorde aan. Het woord is aan mevrouw Cormaux.
Mevrouw CORMAUX-EENINK: Mijnheer de voorzitter, dat dacht ik al. En daarom was ik zo blij met de
toespraak van Trinette Adriaansen, want het gaf mij even tijd om mijn emoties te verwerken na het
verkrijgen van de koninklijke onderscheiding. Ik ben daar bijzonder trots op en heel erg blij mee. Maar,
voorzitter, dan is het dan zover. Het besluit om te stoppen met raadswerk, dat heb ik al een tijdje gele
den genomen en dat besluit dat neem je pas na heel veel wikken en wegen en het afwegen van de
voor- en de nadelen. Want het werk als raadslid is zo ontzettend boeiend. Verslavend zou ik haast
zeggen - u zei zo pas ook al we zouden moeten afkicken - dus dat klopt, het is ook verslavend. Je
bent zo direct betrokken bij alles wat er in Roosendaal speelt, met informatie uit de eerste hand en bij
alles wat Roosendaal aangaat, wat mij ontzettend na aan het hart ligt, is het zo bijzonder interessant.
Een besluit om te stoppen als raadslid dat was ook niet makkelijk. En ik vind het nu ook best een
emotioneel moment om hier vanavond voor de laatste keer als raadslid het woord te kunnen voeren.
Aan de ene kant denk je: hoera ik krijg eindelijk weer eens wat vrije tijd en aan de andere kant het
gevoel van weemoed. Het gevoel van ik hoor er straks niet meer echt bij en ik zal net als iedere ande
re Roosendaler de informatie uit de krant moeten halen. Daar is niks op tegen, maar je bent het al die
tijd zo anders gewend. Kortom, ik zal het werk als raadslid heel erg gaan missen. Ik zal jullie allemaal
enorm gaan missen. Ik heb het werk met veel plezier gedaan en ik zal er dan ook met heel veel ge
noegen naar terugkijken. Ik wil u ook op deze plaats bedanken voor het cadeau. Het tinnen bord had
ik al een keer gehad, dus ik ben heel blij dat het iets anders geworden is. Het aardige is dat ik toch
weer een parallel zie, want het is een karaf en toen ik 10 jaar geleden in het huwelijk trad kreeg ik van
burgemeester Schneider als huwelijkscadeau een karaf. Dus de parallel tussen de beide burgemees
ters die ik meegemaakt heb in mijn tijd is dus ook hier weer aanwezig. Dat is wel aardig. Voorzitter, ik
wil het kort houden. Ik wil besluiten om iedereen met wie ik de afgelopen jaren heb samengewerkt te
bedanken. En dat wil zeggen alle collega-raadsleden, uit die hele periode, dus ook degenen die allang
niet meer in de raad zitten, de wethouders - dat zijn overigens ook gewoon collega-raadsleden - de
burgemeesters - want dat waren er twee zoals ik net al zei - en natuurlijk alle ambtenaren met wie ik te
maken heb gehad, ledereen hartelijk bedankt voor de bijzonder prettige samenwerking, de collegiali
teit en de vriendschap die ik heb ondervonden. En dan - last but zeker not least - heel veel dank aan
mijn man John en zoon Wouter, die mij altijd de ruimte hebben gegeven om dat tijdrovende werk te
doen en die mij altijd voor 100% gesteund hebben. Hartstikke bedankt.
