Overeenkomst* (1)
Overeenkomst* (2)
Voorstellen tot het vaststellen van
onderwijsvergoedlngen voor kleu
ter- en lager onderwijs zijn in de
meeste gemeenteraden slechts ha
merstukken. Gemeenzaam overleg
tussen een college van B en W en
een schoolbestuur heeft in de meeste
gevallen er toe geleid dat overeen
stemming is bereikt over het uit te
betalen bedrag per leerling.
Zo ook leek het te gaan in de Putse
raad. dinsdag JJ. In het voorstel
stond immers dat „na overleg en in
overeenstemming met het schoolbe
stuur" besloten was het bedrag vast
te stellen op 438,82 gulden per leer
ling voor 1981.
Maar het liep allemaal even anders,
dan we in de meeste raden gewend
zijn.
Op z'n zachtst gezegd werd het Puts
college plotseling pijnlijk gecon
fronteerd met het feit dat „enkele"
leden van het schoolbestuur, zoals
raadslid L. de Ru (VVD) het uit
drukte, andere gedachten hadden
gekregen over deze „overeenkomst".
Het leek op een verrassingsaanval
van die „enkele" schoolbestuursle
den op het Putse college van B en W.
Het geval was namelijk dat het
schoolbestuur bijna vijf gulden per
leerling meer wilde, maar in het ge
sprek met het college was overeen
gekomen dat bovenvermeld bedrag
zou worden vergoed, daarmee de
stijging van de overheidstarieven
volgende.
Burgemeester W. Bos zei tijdens de
vergadering dat alle bestuursleden
akkoord waren gegaan, en daarom
voelde hij de opmerkingen van De
Ru als een dolksteek in de rug. Een
dolksteek die hem indirect door „en
kele" leden van het schoolbestuur
werd toegediend.
„ernstig betreurde" en zich afvroeg
„waar we nu eigenlijk mee bezig
zijn" vond Looijen zich aangespro
ken en plaatste vervolgens een op
merking, die werkelijk sloeg als een
tang op een varken. „Ik pas er voor
om als raadslid gebruikt te worden
om alleen maar ja te knikken", zei
hij.
En dat is nu juist de kern van de
zaak: Looijen laat altijd duidelijk
merken geen ja te knikken. Dat is
ook allerminst zijn taak als plaatse
lijke volksvertegenwoordiger. Maar
van de andere kant is het toch wel
heel opmerkelijk dat, staande een
raadsvergadering, ineens, via een
raadslid getwijfeld wordt aan af
spraken die gemaakt zijn tussen
twee partijen. Een slecht voorbeeld
van goed koopmanschap.
Duidelijk was dat burgemeester Bos
zich wel erg in verlegenheid ge
bracht voelde.
Normaal zou geweest zijn dat die
„enkele" leden van het schoolbestuur
vóór de raadsvergadering bij B en W
duidelijk gemaakt zouden hebben
het niet eer.s te z:in met het voorstel.
Maar nu was er vrrassings-
aanval, via eer -a d cl it zich
daarvoor graag et gebru.k* n
(K B
De Putse reageerde geagiteerd op de
opmerkingen van de liberaal. Vol
gens hem „insinueerde" De Ru en
vond hij de hele gang van zaken „in
correct". Hij deelde dan ook mee dat
hij zich zal verstaan met de voorzit
ter van het schoolbestuur, omdat hij
deze handelwijze wel erg vreemd
vindt. y
Voordat hij deze opmerking maakte,
was de vergadering een enkel mo
ment geschorst, omdat de socialist
Jac. Looijen zich nader wenste te la
ten informeren over deze, voor hem,
onbekende feiten.
Jac had slechts enkele minuten no
dig om zich ervan te laten overtui
gen dat De Ru en „enkele" leden van
het schoolbestuur het bij het rechte
eind hadden.
Of is het gewoon zo dat Jac er altijd
als de kippen bij is, als er iets is dat
maar enigszins gebruikt kan worden
tegen het Putse college? Oppositie
om de oppositie noemen ze zoiets.
Nadat de burgemeester nog had ge
zegd dat hij deze gang van zaken
