13
plaats. Ik heb inmiddels ervaren hoe u gesjouwd en gewerkt en
gedaan heeft, ik heb er de volste waardering voor. Nu al
eigenlijk mijn dank uitsprekend voor wat u daarmee gedaan
heeft. Dan kijk ik vooral ook even naar Wim, ik weet best wat
jij er allemaal voor hebt gedaan en wat je er voor hebt opge
geven en wat je daar misschien voor terug kunt krijgen. In
besloten kring hebben we het daar nog wel eens over.
Er is veel in gang gezet, dat is ook al gememoreerd door zowel
de loco-burgemeester als de gemeentesecretaris. Financieel is
de zaak nu op een rij gezet, de organisatie zit in een her
overweging en herstrukturering, er zijn grote plannen met het
centrum van de gemeente, er zijn plannen met het gemeentehuis.
Ik ga daar nu niet allemaal te ver op in want daar hebben we
straks onze raadsvergaderingen voor. Ik wou u wel meegeven dat
de besluiten die op dit moment genomen zijn en de principe
richtingen die op tafel zijn gelegd wonderwel stroken met mijn
eigen opvattingen. Hoe we daar straks politiek uitkomen, dat
zullen we dan wel in de raad uitvechten in een fair debat.
Er is behalve bestuurlijke vernieuwing ook gesproken over
sociale vernieuwing. Ik heb dat in mijn eerste ontmoeting met
de leden van het personeel al even aangestipt omdat het een
onderwerp is dat mij persoonlijk erg boeit en daar de enorme
noodzaak van inzie. Wij hebben de laatste decennia, tien,
twintig jaar, als het ware verleerd om zelf ons eigen broek op
te houden. Als ik zeg "we" bedoel ik daar niet u persoonlijk
mee maar dan bedoel ik de samenleving in z'n totaliteit. We
hebben het als het ware afgekocht in periodes dat het ons
economisch erg goed ging, afgekocht aan collectieve verzor
gingssystemen. Verantwoordelijkheid gelegd bij anderen. Meest
al de overheid, soms ook wel eens het maatschappelijk midden
veld. Op zich een interessante discussie, een andere keer. We
hebben het als het ware overgedragen aan anderen in z'n tota
liteit. Het gevolg daarvan is dat vele mensen zich niet meer
herkennen in de overheid, men vergat dat eigenlijk de verant
woordelijkheid bij jezelf begint en als je dat vergeet en het
aan een ander overlaat dan kom je altijd teleurgesteld uit
want niet iedereen kan het de anderen altijd helemaal 100%
naar de zin maken. Resultaat is vaak ongenoegen, gemor en
sociale isolering. Ik denk dat het een belangrijke funktie is,
ook in een gemeente als Oudenbosch, om dat afwentelen op de
anonieme overheid terug te draaien, om zelf initiatieven
proberen los te krijgen bij de mensen, zelf de verantwoorde
lijkheid te ontwikkelen. Daarin heeft de overheid nadrukkelijk
een taak; het stellen van de juiste voorwaarden opdat de
mensen daartoe in de gelegenheid gesteld worden. Mochten er
mensen zijn voor wie dat een probleem is dan vind ik het de
taak van de overheid om hen met tijdelijke impulsen zover te
helpen dat ze inderdaad in staat zijn om het zelf te doen. Dan
krijg je een gemeenschap, naar mijn smaak, die staat voor z'n
eigen gedachten en staat voor zichzelf. Als ik zeg "staat voor
zichzelf" bedoel ik daar nadrukkelijk niet mee, vormen van
egoïsme maar bedoel ik daarmee vormen van een welgemeend eigen
belang die je gezamenlijk met andere mensen opbouwt zodat je
een gezonde en mondige samenleving hebt.
