-15-
ook hetzelfde. De heer Huijpen die wijst erop dat wat zijn fractie be
treft de gelden die dus hier in de sector welzijn taakstellend ter be
schikking zijn, dat die zoveel mogelijk in het veld terecht moeten komen,
maar ik voeg daar dan aan toe ik ben het heel ver met hem eens. Ik vraag
me alleen af waar ze moeten komen en in welke mate ze daar moeten komen
en op grond waarvan ze daar moeten komen, want dat is het probleem waar
voor wij hier zijn neergezet en dat is nou juist het grote probleem wat
ik heb met de capaciteit. Uitdelen is niet zo'n probleem, maar als je
dat wilt doen op basis van criteria en dat gericht wilt doen, dan komt
de problematiek en datzelfde probleem heb je dus ook met het plan. De
subsidie die de Werkgroep Veilig Albano via de wijkvereniging Albano
krijgt, dat is op grond van de subsidieregeling die voor de wijkvereni-
ging geldt en daarover zullen ze intern afspraken maken en ik vind dat
en ik denk dat het zo ook formeel ligt, dat de commissie alleen de sub
sidieregeling moet toepassen en later moet afrekenen op grond van die
subsidieregeling. De heer Rennings die heeft nog een pleidooi gehouden
in het kader van ja, hoe kom ik nou, hoe zouden we de capaciteit in deze
kunnen opschroeven, opdat het plan werkt en het programma werkt. Wel
goed mogelijk is, ja, het zijn zaken die eigenlijk onlosmakelijk verbon
den zijn met het programma, dat begrijp ik, maar eigenlijk ook ernaast
ligt, je moet het vaststellen, voorzitter, maar het houdt blijkbaar toch
velen in deze raad bezig en je kunt ervoor gebruiken, zegt hij, de herbe-
zettingsgelden. Die zou je kunnen gebruiken, maar ik moet vaststellen
dat die herbezettingsgelden, zoals ze, ik neem aan dat hij bedoelt de
herbezettingsgelden zoals ze hiervoor intern ter beschikking zijn, voor
onze gemeentelijke huishouding ter beschikking zijn, die hebben natuur
lijk niet alleen uit de sector afdeling 2, welzijn en sport, ter beschik
king gekomen. Er zijn ook andere afdelingen die minder capaciteit hebben
gekregen en die we ook eigenlijk moeten blijven bemannen en voldoende
zouden moeten blijven bemannen om het werk aan te kunnen.
De heer RENNINGS: Ja, voorzitter, hier heeft het gemeentebestuur een ei
gen beleidsvrijheid en in Den Haag regelen ze niet door beschikbaarstel
len van herbezettingsgelden op welke stoel en op welke plek het geld dan
besteed moet worden. Hier heeft het college als voorbereiding voor be
sluiten van de raad een stukje eigen beleidsvrijheid. Vandaar mijn op
merking om in ieder geval een opening in deze patstelling te maken.
De heer VAN OOSTERHOUT: Nee, maar ik begrijp dat dat de bedoeling van
de heer Rennings is. Hij heeft ook helemaal gelijk als hij zegt dat kunnen
we met eigen verantwoordelijkheid geheel zelf invullen, maar ik denk dat
wat dat betreft er mogelijk en daar wil ik dan toch heel duidelijk op
wijzen, in het kader van de personele capaciteit er meer knelpunten kun
nen zijn, zodat dat een gedeeltelijke oplossing zou kunnen bieden, maar
daar moet dan ook over gesproken worden. De herschikking in het kader
van de capaciteitsuitbreiding en die herschikking is alleen mogelijk als
je ergens teveel capaciteit hebt. Nou daar loop ik iets duidelijks tegen
het lijf. Ik moet zeggen dat wat dat betreft de arbeidstijdverkorting
er juist toe leidt dat het herschikken steeds moeilijker wordt, maar
wellicht dat we ons daarop bezinnend toch straks er uitkomen en toch iets
aan die capaciteitsknelling kunnen doen. De heer Den Braber maakt een
bezwaar tegen het niet doorgaan van het welzijnsplan. Ja, hij zegt dat
hij een totaal plan nodig heeft om zaken af te kunnen wegen. Ik denk dat
het ook inderdaad een horizon moet zijn waartegen de programma's worden
afgezet, maar wij, kijk, laat ik vaststellen dat ik niet gezegd zou wil
len hebben dat het plan persé niet doorgaat, alleen mij is op dit moment
ten ene male onduidelijk hoe dat kan binnen de gegeven capaciteit. Dan
tot slot naar de heer Wijnen toe. Op de eerste plaats zou ik willen in-
