-17- 5 en dat lijkt me alleszins redelijk. Dan naar de opmerkingen toe. De heer Du Pont die heeft met name aandacht gevraagd voor de situatie die ontstaan is, juist door het ingedeeld worden in groeiklasse 4. Een jaar of 5 geleden, voordat investeringen die je als gemeente doet en die daar nadrukkelijk op gericht zijn, effect beginnen te sorteren, verwezenlijkt worden. Nou, dan praat je eigenlijk over een periode waar we nog steeds in zitten. We zijn daar volop mee bezig. We hebben met betrekking tot bestemmingsplannen en ik heb het geproefd dat iedereen dat eigenlijk on derschrijft. Ik heb inderdaad gemerkt dat het in de periode '80-'82, dat het moeizaam was, maar gelukkig onderkend toch ook de raad dat dat niet alleen in Oudenbosch een probleem was, maar dat het een algemene instorting van de woningmarkt was, zodat het hanteren van dat element specifiek voor een aantal groeiklasse 4-gemeenten, specifiek voor Ouden bosch niet terecht is en ook gemakkelijk te weerleggen is.Als cijfers van welke andere gemeente dan ook, of het nou een kleine of een grote is, daarnaast gelegd worden, dan zien we in die periode exact hetzelfde. Bovendien dacht ik dat we de laatste jaren bij het wat aantrekken van de woningmarkt, de inspanningen die we hier zelf hebben mogen verrichten, dat we toch een aardige inhaal daarvan hebben kunnen verrichten. Maar die is niet voldoende om nu wat gelaten ons naar groeiklasse 3 te laten leiden. Een groeiklasse waarvan de heer Den Braber heel terecht zegt eigenlijk ga je 2 stappen terug, want de bijstellingen naar beneden hou den eigenlijk in dat de hele groeiklasse 3 eigenlijk veel meer te verge lijken is met de huidige groeiklasse 2. De heer Du Pont wijst op de in vesteringen gedaan met betrekking tot uitbreidingsplannen, ook andere bestemmingsplannen. Ik denk aan de aktiviteiten op het gebied van de stadsvernieuwingen. Dat zijn zaken die dan weliswaar tot stand konden komen, omdat daar in het kader van de zogeheten 80%-regeling uitkeringen van redelijke omvang tegenover stonden. Dat neemt niet weg dat je op het moment dat je je met stadsvernieuwing gaat bezighouden en ik dacht dat iedereen dat op zich een goede zaak vond en we zullen in de nabije toe komst nog wel meer op dat gebied te verwerken krijgen, dat doet een be hoorlijke aanslag, we zien dat in het plan Brouwerijstraat, op de contin- gentering die elk jaar aan de gemeente wordt toegewezen en dat knelt te meer omdat in het kader van die groeiklasse 4 er ook nogal wat grond is aangekocht in met name het uitbreidingsplan Albano. Dat moet je al tempo riseren, omdat je op het gebied van de stadsvernieuwing ja, het gewoon niet kunt maken om zaken te lang te laten liggen, of we daar nu eigenaar van zijn of via andere eigenaren mee geconfronteerd gaan worden. We zul len naar oplossingen moeten zoeken en dat zal in de meeste gevallen ook een aanspraak betekenen op de toegewezen contingenten. Nou, met een te ruggaan naar 3 in het vooruitzicht betekent dat we nog verder moeten tem poriseren, dat we nog langer nog meer rente bij moeten schrijven met alle problemen vandien, dat een verdichting om zaken betaalbaar te houden, die we eigenlijk niet willen, die we voor lob B in het uitbreidingsplan Albano gelukkig ook enigszins hebben kunnen terugbrengen, dat dat zaken zijn waarvan je niet moet uitsluiten dat je noodgedwongen ze weer zou moeten introduceren. Allemaal redenen die er voor pleiten om tenminste voor een periode van een jaar of 5 de faciliteiten te behouden die een groeiklasse 4 met zich meebrengt en tegelijkertijd in die periode zelf in het te ontwikkelen beleid ook toe te werken naar die overgang die er dan waarschijnlijk toch wel een keer zal komen naar groeiklasse 3, maar dan is de breuk niet abrupt, maar dan kun je in je beleid waar je toch altijd met een aantal jaren bezig bent, kun je daar nadrukkelijk reke ning mee houden. Het onderwijs-centrum, Oudenbosch als onderwijscentrum, staat onder druk. Dat is ongetwijfeld het geval, zoals heel het onderwijs onder druk staat in het kader van het overheidsbeleid, waar de heer Du

Raadsnotulen

Oudenbosch: 1939-1994 | 1985 | | pagina 112