-23- gen omdat de agendapunten nog niet of onvoldoende zijn voorbereid. Het niet tijdig gereed zijn van het plan specifiek welzijn 1985 en de veel te trage afwikkeling van definitieve subsidie-aanvragen. Ondanks deze alom bekende problemen weigerden het CDA en de VVD tot tweemaal toe voor stellen van het college tot uitbreiding van de afdeling te steunen. Wel vragen beide fracties regelmatig om aktiviteiten van de portefeuillehou der en het ambtelijk apparaat. Het wordt echter een vertoning wanneer nadat dit alles is gepasseerd de CDA fractie bij monde van de heer Van Hoek nog de moed heeft in de rondvraag van de raadsvergadering van haar ongenoegen blijk te geven over het vervallen van de vergaderingen van de commissie welzijn. Onze fractie hecht veel waarde aan het program akkoord. Zelfs na de hiervoor geschetste aderlating blijft er nog vol doende over om direkte verantwoordelijkheid te dragen voor de uitvoering. Dit neemt niet weg dat ook onze fractie zich in het beleid van het col lege van B. en W. moet kunnen blijven herkennen. Het ziet er gelukkig naar uit dat na deze avond het herkennen een stuk gemakkelijker zal zijn. Voor de buitenlanders en de mensen zonder werk is het alsof St. Nicolaas te laat in Oudenbosch is gearriveerd. De fractie van de VVD heeft onver wacht blijkens de brief van 11 december 1984 aan het college van B. en W. te kennen gegeven dat zij wil meewerken aan een ontmoetingscentrum voor buitenlanders in de Schuur en het Poortgebouw aan mensen zonder werk en de wijkvereniging het Spui in gebruik te geven. Naar wat wij uit de CDA-fractie hadden gehoord mochten wij afleiden dat ook daar, zelfs eer der, initiatieven genomen waren om van standpunt te veranderen en alsnog met de hoofdlijnen van het college van B. en W. inzake het ontmoetings centrum akkoord te gaan. Voor de betrokkenen komt dit een jaar te laat en door het uitstel van de plannen zijn de gebouwen onnodig lang onge bruikt gebleven met alle kosten vandien. Mijnheer de voorzitter, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zullen we maar zeggen, wanneer zo dadelijk bij de behandeling van punt 5 naar wij hopen en verwachten alsnog met uw voorstel akkoord wordt gegaan. In navolging van de heer Wierts spreek ik dan uit in alle oprechtheid dat de raad een overwinning op zichzelf heeft behaald, waarna met name wethouder Van Oosterhout met voldoening mag vaststellen dat zijn vasthoudendheid niet vergeefs is ge weest. Moet het oogstjaar van dit college van B. en W. lijden onder de eerdergenoemde politieke perikelen Een andere oorzaak daarvan is de vele aandacht die de nieuwe comptabiliteitsvoorschriften en de onder in vloed daarvan door te voeren wijzigingen in de financiële administratie heeft. Hoe noodzakelijk dit laatste werk ook mag zijn en voor het goed functioneren van de gemeente onontbeerlijk, het blijft een middel tot, dit in tegenstelling tot de echte taken van de gemeente in relatie tot de burgers. In dit opzicht vindt onze fractie het een bedenkelijke ont wikkeling dat de raad zoveel aandacht aan interne zaken wil besteden, hetgeen ten koste gaat aan externe taken en voorzieningen en deze boven dien te vaak de indruk geeft dat de raad het werk van de ambtenaren wil doen. Voorzitter, begin dit jaar heeft de gemeenteraad een voortreffelijke nota over de belastingen behandeld. Tot onze spijt heeft de raad in meer derheid weinig met dit ambtelijke stuk gedaan. Daarmee werd een kans ge mist de woonlasten enigszins te beperken. Een andere mogelijkheid die de gemeente daarvoor heeft is het beperken van de stichtingskosten van woningen. Wij blijven daarbij onverkort vasthouden aan een sluitende ex ploitatie van bestemmingsplannen. Wij achten het thans niet meer nodig dat het fonds grote werken in onbeperkte mate blijft groeien. Bezien wij het geraamde saldo van het fonds per 1.1.1990 dan kan daaruit voor 9 mil joen investeringen bij gelijkblijvende onttrekking van 35% worden gerea liseerd ofwel drie keer meer dan het totaal van de geplande investeringen tot en met 1989. Is het fonds op zich al groot genoeg om de voeding te

Raadsnotulen

Oudenbosch: 1939-1994 | 1984 | | pagina 178