-15-
niet-actieven heeft ook de gemeente haar verantwoordelijkheden. Wij hebben
al eerder aandacht gevraagd voor de verhouding tussen actieven en niet-actieven.
Een klasse-indeling op basis van het al of niet bezitten van betaalde arbeid
is uit den boze. Met grote inzet zal de gemeente dan ook moeten voorkomen dat
zo'n sociale splitsing tot stand komt. Een urgente zaak is ook het zogenaamde
"opeten van het eigen huis". Zowel op landelijk niveau als in de gemeenteraad
zal de politiek zich daarover behoren te beraden. In de huidige tijd komen
nog meer groepen in de knel te zitten. Onder het mom van een weliswaar recht
vaardig verzet tegen dubbele inkomens dreigt de vrouwenemancipatie, ik concen
treer me nu op de vrouwen, ik weet ook dat mannen geëmancipeerd moeten worden
maar ik heb het nu even over de vrouwenemancipatie, dat vrouwenemancipatie
als een luxe ja zelfs als een anti-solidaire zaak gezien wordt. D'66 vindt dat
de emancipatie van vrouwen nog verder dient te gaan. In vertegenwoordigende
lichamen, raadscommissies, streekgewest enfin ik noem er maar een paar op, is
een positieve discriminatie gewenst. Een nieuw element in de gemeentelijke
politiek is de bevordering van het mondiale besef, het tot uitdrukking brengen
van onze solidariteit met de derde wereld. D'66 is verheugd over deze ontwikke
ling en verwacht van het college voorstellen in die richting. Wij willen de
suggestie doen om oude nog bruikbare materialen te verzenden aan J>e wereld
landen. Mogelijk in combinatie met buurgemeenten. Enfin, waarom kunnen we als
West Brabant eigenlijk geen initiatief op poten zetten. Daarnaast willen wij
nog de aandacht vestigen op een cultureel aspect. Vanuit een hooghartig
superioriteitsgevoel dachten wij de derde wereld de beschaving, dat wil zeggen
de onze bij te brengen. Als we een band aangaan met een derde wereld land
kunnen wij mogelijk ook eens ontdekken hoeveel wij nog van hen kunnen leren.
Nog een laatste opmerking over de sociaal-culturele akkommodaties. Wij zien
het huidige investeringsplan als te weinig hard. In deze vorm kan het onze in
stemming niet genieten. Ook vragen wij aandacht voor de gevolgen van het plan
als het op exploitatie aankomt. Verder achten wij de eigen bijdrage van
verenigingen en dergelijke te beperkt. Dan stap ik over op onderwijs, dat ik
noem 'over leren gesproken'.Oudenbosch heeft nog steeds een regionale onder
wijsfunctie. Uitbreiding is niet reëel meer gezien de achteruitgang van het
leerlingenaantal, maar conflicten over het aantrekken van leerlingen zo
af en toe horen en lezen wij daar iets over,dienen vermeden te worden. Daarom
is een overleg tussen gemeente en particuliere onderwijsinstanties noodzakelijk.
In dit overleg dient de kwaliteit, maar vooral ook de pluriformiteit van het
onderwijs in Oudenbosch centraal te staan. De meest gunstige situatie voor de
schoolkeuze voor de ouders is, dat ze bewust kiezen voor een school. Noodzake
lijk voor zo'n bewuste keuze is onder andere een duidelijke identiteit van een
school. De pluriformiteit waar ik het net over had is een grote verworvenheid
en die moeten we handhaven. Als bevoegd gezag zal de gemeente samen met de be
trokkenen zich met de identiteit van het openbaar onderwijs moeten bezighouden.
Deze identiteitsvorming mag en het lijkt er een beetje op in deze samenleving
dat het weer opbloeit, maar het mag in ieder geval niet leiden tot een nieuwe
schoolstrijd. In onze ogen is het wenselijk, dat het onderwijs gezien wordt als
een lokaal maatschappelijk gebeuren. Alle initiatieven die de kloof tussen
school en maatschappij overbruggen, krijgen onze instemming. Hierbij valt te
denken onder meer aan multi-functioneel gebruik van de gebouwen (voor wijk-
verenigingen, sociaal-culturele aktiviteiten, tentoonstellingen en dergelijke).
Dan stap ik nu over op het onderwerp kunst en cultuur. Kunst en cultuur worden
nog steeds beschouwd als aktiviteiten van een kleine groep voor een kleine
groep. Er is geen enkele beschaving te vinden waarin kunst ontbreekt. Alleen de
functie van kunst was vroeger wellicht minder*vervreemdend dan in onze tijd.
Kunst fungeerde als ontmoetingsplaats voor mensen. Onze maatschappij heeft de
kunst die bij haar hoort. Haar veelheid van gevoelens en overpeinzingen duiden
op wezenskenmerken van onze tijd. Zeer zeker is zij individueler geworden, maar
denk ik ook meer vervreemding wekkend. Een beter gebruik van kunstwerken zou
misschien de kloof wat kunnen dichten. Daarnaast wil D'66 dat de exposities
in het gemeentehuis breder van opzet worden. Behalve allerlei kunstwerken zou
het toch eens aardig zijn als er ruimte komt voor andere soorten tentoonstellingen
bijvoorbeeld over de geschiedenis van Oudenbosch na Verder zijn er ook nog
