-29-
het belang van degene die nu de eigendom verworven heeft. Wij kopen voor
dezelfde prijs als hij betaalde en hij wil de gewassen houden en die laten
staan en dan moet hij ze eraf kunnen halen op het moment dat hij daar de
mogelijkheid toe wil krijgen. Vandaar dat hij het om niet in gebruik wil houden.
Bij het krijgen van die gewassen hadden we als gemeente geen belang, mag je
eigenlijk zeggen, want we hebben vanuit een eerdere pachtvrijmaking en een
aankoop al voldoende gewassen overgehouden om die in de eigen plannen verder
te verwerken. Zouden wij er nog een boomkwekerij bijkrijgen dan denk ik dat
we met die gewassen eigenlijk in de concurrentiesfeer terecht zouden komen
want dan zouden we ze ergens anders kwijt moeten raken. Vandaar dat wij meenden
dat bij de lage prijs waarvoor we konden kopen dat een hele redelijke voor
waarde was. Waarom niet de gebruikelijke grondverwervers, die doen het toch
al jaren Nou ik denk dat daar nou net de pijn zat. We hebben in de afgelopen
paar jaar vastgesteld hoe we met onze taxateurs in deze zijn gevaren. Die
hadden oordelen over waarden die er in een en dat heet dan toch een goede
weergave van de echte situatie, die een oordeel hadden over waarden die er
nou gewoon niet meer uitkomen. Er blijken totale andere waarden te gelden
voor boomkwekerijgrond met opstand dan waar wij in het' verleden tegenaan zijn
gelopen. Daarbij hebben de gebruikelijke grondverwervers, want je zou ook
andere dan die taxateurs van weleer kunnen aanmerken als zodanig, het nadeel
dat omdat ze het al jaren doen ook als zodanig kenbaar zijn en dan zou daar
mee bij die openbare verkoop onmiddellijk duidelijk zijn geworden dat de ge
meente degene was die geïnteresseerd was in de grond en ik denk dat voor de
vaststelling van de juiste waarde van die gronden en daar hebben we als ge
meente toch best wel veel belang bij omdat onze gemeente voor een groot deel
omgeven wordt door boomkwekerijgrond, het goed was dat het nou weer een keer
niet kenbaar was dat de gemeente belanghebbende was, waardoor men niet bleef
opbieden tot een niet reële waarde. Ik denk dat nou de markt heeft vastgesteld
wat wel de reële waarde was. Ik denk dat we wat dat betreft bereikt hebben
wat we ermee beoogden.
De heer WIJNEN: Ik vind het toch wel ver gaan om het betreffende perceel om
niet in gebruik te geven bij de verkoper terwijl hij niet dat bedrijf uit
oefent en wel om de volgende reden. Ik weet niet hoe het verder gaat met het
bestemmingsplan, de uitwerking van het bestemmingsplan Albano, maar dat kan
vermoedelijk toch nog enige jaren duren en als wij dan de beschikking inter
preteren als zijnde te gaan gebruiken voor de woningbouw dan vind ik dat
onjuist gebruiken van een dergelijk perceel. Ik ben dan ook niet als dat niet
aan een termijn gebonden is dus in die zin van dat wij zeggen vein dan moet
het dan en dan afgelopen zijn en dan kunnen wij als gemeente zelf deze grond
in gebruik gaan geven als we dat willen. Dat lijkt me ook een veel reëlere
werkwijze, want daar is best wel behoefte aan en dan lijkt het mij voor de
hand liggend dat daar niet iemand mee iets gaat doen wat eigenlijk niet in de
lijn ligt van zijn bedrijfsuitoefening. Ik maak dus bezwaar tegen het opgenomene
onder artikel 12.
De VOORZITTER: Ja, het is zo dat als je tot een overeenkomst komt dan moet je
het met zijn tweeën eens worden. Er was aan de zijde van de verkoper het idee
dat hij ook nog wel voor andere kosten in aanmerking kwam, maar daar hadden we
vanaf het begin niet over gesproken. Vandaar dat die uit het eerste concept
koopovereenkomst zijn geschrapt. We hadden duidelijke afspraken gemaakt. Die
kwamen er op neer dat de opstand bij de betrokkene bleef. Hij zal zijn tijd
nodig hebben om die opstand kwijt te raken. Hij heeft naar mij is gebleken
volstrekt niet de intentie om dat echt te gaan exploiteren. U weet dat wij
op zijn vroegst in '86 of '87 die grond nodig hebben en heeft daarmee tot '86 of
'87 de tijd om het leeg te maken. Als wij het vrij zouden maken op een eerder
tijdstip dan is maar de vraag wanneer zou je dat dan moeten doen, want je
moet hem toch in redelijkheid de kans geven om het kwijt te raken en we zouden
het daarna weer uit gaan geven dan moeten we wel daar zoveel zekerheden on
zerzijds aan verbinden dat we daar niet opnieuw worden geconfronteerd met een
uit de pacht-neming waar we nog wat herinneringen aan bewaren uit het verleden.
Dat betekent dat je er toch maar beperkte mogelijkheden tot in gebruikgeving
mee hebt, dus ik weet niet of we daar én vanwege de tijd omdat het maar om een
