-kk-
Rennings is er ook op ingegaan in de sfeer van nou we kunnen wel controleren
dat vervoer van gevaarlijke stoffen, waarbij ik dan zeg van bent u daar zeker van.
Ik lees nogal eens een enkele keer in de krant, dat doe ik wel eens meer in de
krant lezen, nou laatst twee maal achter elkaar een bijna catastrofe tussen
Rotterdam en Kijfhoek als ik het me goed herinner, met chemische stoffen, waar
bij je kunt zeggen van ja, de controle die is wel goed geweest, maar het resultaat
was in ieder geval matig, want men heeft in allerijl een spoorwagon moeten vervoeren
naar een plaats waar hij dan wat veiliger was dan binnen de bebouwde kom van
Rotterdam. Als ik bijvoorbeeld denk dat er dwars door Bergen op Zoom met een
zekere regelmaat een chloortrein rijdt, dan zeg ik we kunnen wel zeggen dat we
het vervoer van gevaarlijke stoffen controleren, maar als daar een keer een bom
ontploft dan helpt die constatering ons niets. Dus daar kun je je twijfels over
hebben. Nou, dan gaan we praten over kun je dan het aanbod van gevaarlijke stoffen
in de afvalstoffen controleren. Niet alleen op de stortplaats maar ook nog een
keer het aanbod, want daar zit dat hele grote verschil in dat dat vervoer van die
gevaarlijke stoffen is een ondernemersbelang om daar medewerking te krijgen en
te zoeken met de overheid, met de controlerende instantie, omdat het produkt
gecontroleerd ergens terecht moet komen. Dat heeft een aantal vertakkingen. Op het
punt van de afvalstoffen, nou, daar staat een ondernemer wel wat zwakker in zijn
schoenen hoor, want daar kun je dus iedere firma die bereid is om die troep weg
te rijden die kun je inschakelen en daar kraant geen haai naar- ja dat is een
rotwoord, daar kom ik wel eens mee in de war - maar vandaar dus dat ik - ja,
kraait geen haan naar, er haait geen kraan, kraait geen ach weet ik veel, maar
dat komt nu in de notulen hoor -. Ja, nou ben ik mijn apropos kwijt. Wat ik in
ieder geval duidelijk wil maken dat is dat we niet al te gemakkelijk moeten
doen over die mogelijkheid van controleren. Dat is een zaak die naar mijn vaste
overtuiging waar ontzettend veel haken en ogen aanzitten en die haken en ogen
die zullen des te groter zijn daar waar je stort in vergelijking met daar waar je
verbrandt en waar je het naar de VAM toestuurt, want daar is een andersoortige
benadering van afvalstoffen dan bij storten. Vandaar: dat ik toch wel graag zie
dat dat zou leiden dus tot een algehele aanvaarding van dat idee.
De heer RENNINGS: Ja, ik wil daar geen misverstand over laten bestaan. Ik ben voor
het idee van die VAM meenemen alleen heb ik nog niet de overtuiging dat dat gecon
troleerd storten niet mogèlijk is. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je op
een bijna oneindig aantal plaatsen en transporten het vervoer van gevaarlijke
stoffen kunt controleren. De vergelijking van de spoortrein gaat naar mijn mening
niet op,tyrant dat weten we. Dat weten we iedere keer als die chloortrein langs komt
en we aanvaarden dat. Dat is iets anders dan dat je niet weet dat er met chloor
heen en weer geschouwd wordt. Ik denk dat zeker als je spreekt in een nota van een
aantal centrale stortplaatsen, dat wil zeggen dat het aantal beperkt zal zijn en
dat je daar gemeenschappelijk gebruik van zou willen maken, dan ben ik nog steeds
van mening dat zeer veel meer mogelijkheden er tot controle zijn en dat het
helemaal niet moeilijk hoeft te zijn op basis van dat model dan ook tot een
kostenvergelijking te komen en ik denk dat op dit moment een van de oneigenlijke
argumenten die gebruikt wordt om maar naar gecontroleerd storten te gaan om te
zeggen dat het goedkoop is. In die onderzoeken kan je aantonen dat het helemaal
niet zo goedkoop is. Veel beter dan alleen maar te laten zien wat het nou kost
om de rommel op te ruimen, want je kunt het ook preventief laten zien via een
model van controle en dan is het alternatief daarvan is daar zeker aan gelijk.
Dus ik ben daarvoor. Ik wil alleen de reactie naar het streekgewest en naar de
provincie versterken dat we niet op een paard wedden van de VAM, maar het tweede
paard van dat gecontroleerd storten dat vind ik naar twee kanten hout snijden.
Zowel naar controle op het storten als in de kostenvergelijking naar de verbran
dingsinstallatie, waarbij ik dan nog steeds voor ogen heb van het ja, dat
de redelijkheid zal overwinnen en dat mensen dan zien dat dat zogenaamde goedkoop
storten dat dat wel goedkoop denken is, maar uiteindelijk je arm betalen.
De heer KOK: Ja, mijnheer de voorzitter, ik heb toch wel het volste vertrouwen
in een controlerend orgaan van afvalstoffen ter plaatse van lokale plaatsen waar
gestort moet worden. Verbrandingsprocessen en dergelijke, maar het grootste
probleem en daar ben ik toch wel een beetje bang voor dat zijn die investeringen
