-3- terugzien op de tafchtiger, zullen concluderen dat een volledige integratie is bereikt en dat uit dat proces een nieuwe, maar daarom niet minder autentieke, West-Brabander is voortgekomen, die heel wat mondiger en kritischer is dan enkele decennia geleden, maar die toch de gemoedelijkheid behouden zal hebben die nodig is om"ne kontente mens" te blijven. Een ander integratieproces, dat zeker in de komende 10 jaren in aktualiteit zal toenemen, is dat van de buitenlandse werknemers en hun gezinnen met de nederlanders. Het is begrijpelijk dat buitenlanders, die vanuit vooral de Middenlandse Zee-landen naar ons land zijn gekomen om hier te werken en die - hoewel zij veelal niet met dat voornemen hun vaderland hebben verlaten - in de afwe ging van voor- en nadelen van terugkeer en in Nederland blijven in toenemende mate voor het laatste blijken te kiezen, er ook naar streven om zich met hun in hun geboorteland achtergebleven gezin te herenigen. Allereerst dient zich daarbij het huisvestingsprobleem aan, maar dat is - zeer simpel gesteld - op te lossen met het beschikbaar stellen van woningen. Een veel moeilijker probleem is echter de integratie en assimilatie van deze gezinnen met de rest van onze gemeenschap. Ondanks de vele en veelsoortige pogingen, die alle om hun intentie zijn te waarderen, moeten we constateren dat er vooralsnog een brede kloof blijft bestaan tussen de groep van de buitenlandse werknemers en de rest van onze Oudenbossche bevolking en dat er van integratie nauwelijks sprake is. Wij zijn er echter niet met te constateren dat het hier gaat om culturele minderheden, die er recht op hebben hun eigen identiteit te behouden. We zijn er evenmin met de vaststelling dat de religie onder deze bevolkings groep nog een veel meer geaccentueerde plaats inneemt dan in onze westerse samenleving en herinneringen oproept aan situaties zoals die vóór en direct na de tweede wereldoorlog ook nog in onze samenleving bestonden. Op ons allen rust de verplichting om een bijdrage te leveren aan het proces van integratie van deze groep medeburgers in onze gemeenschap. Goede wil alleen zal daarbij meer onheil scheppen dan goeds: er zal een begeleiding

Raadsnotulen

Oudenbosch: 1939-1994 | 1980 | | pagina 33