10-
deringen mogelijk. Deze zijn niet genormeerd. Erg duidelijk is de regeling,
voor wat betreft de©mogelijkheden, overigens niet. De regeling heeft betrekking
op alle alleenstaanden en tweepersoonshuishoudens. In de aanhef wordt ge
zegd dat de regeling met name voor de werkende jongeren in het leven is ge
roepen, alsmede voor de schoolgaanden. Dit betekent de meerkosten dan
bij woningwetwoningen subsidiabel te maken, waardoor de huurprijs van die
woonruimte lager kan zijn.
Het college is van mening dat de verantwoordelijkheid voor de huisvesting
van buitenlandse werknemers niet bij het gemeentebestuur ligt. Als een
groep mensen, welke dan ook naar een gemeente komt, alwaar een schaarste
aan woonruimte bestaat, dan moeten degene, die die mensen naar die schaar
ste toehalen, zich er wel van bewust zijn dat zij voor huisvesting moeten
zorgen totdat men door de gebruikelijke wachttijden in acht te nemen, een
eigen zelfstandige woonruimte verkregen heeft. Hij wil nu geen uitspraak
doen of dit tot de taak van de werkgevers of de centrale overheid behoort.
In eerste aanleg is gezegd dat gedurende de eerste twee jaren de werkge
ver verantwoordelijk is voor de huisvesting. In een periode van twee jaren
kan men in de Oudenbossche situatie een zelfstandige huisvesting ver
worven hebben, als men de rest van de voorwaarden voor lief neemt. Om hoe
veel personen het hier gaat kan hij niet zeggen, omdat hij niet op de hoogte
is van de plaats waar men werkt. Met betrekking tot vraag g moet hij zeggen
dat de raad op korte termijn geen voorstellen van het college moet ver
wachten, daar het college de huisvesting van buitenlandse werknemers niet
tot het takenpakket van de gemeente acht, althans niet als het gaat om een
afwijkende huisvesting van die, welke normaal in de sociale huisvesting
plaatsvindt. Als iemand van werkgever verandert en/of de huurprijs van een
pand te hoog vindt en andere huisvesting gaat zoeken, dan moet men de verant
woordelijkheid in deze niet bij het gemeentebestuur leggen. Men past zich dan
in in de schaarste die er is. Op het moment dat bet fout gaat zal de buiten
landse werknemer, wanneer cfe© riet een ewn goedkope oplossing vindt, met een
duurdere genoegen moeten nemen.
Met betrekking tot punt h zou hij willen zeggen dat in de afgelopen jaren
kO woningen - wij krijgen er slechts 35 per jaar in de nabije toekomst -
zijn toegewezen aan buitenlandse werknemers. Vanaf 1976 en voorgaande jaren
staan nog 23 buitenlanders ingeschreven, waarvan er 9 een aangeboden woning
hebben geweigerd, omdat ze de huurprijs te hoog vonden. Daarnaast zijn er
in 1977 nog 26 woningzoekenden ingeschreven. Als er buiten deze nog zijn ge
weigerd, ondanks het feit dat zij staan ingeschreven, dan zou dat verband
kunnen houden met het feit dat de economische binding ontbreekt. In hetzelf
de artikel heeft men kunnen lezen dat er nog 600 woningzoekenden zijn in
geschreven bij de woningstichting. Men kan deze zaak met 35 woningen per
jaar niet oplossen.
Het lid VAN DER GRAAF zegt een motie te willen indienen om daarmede een uit
spraak van de raad te ontlokken.
Hij zou voorop willen stellen dat de buitenlandse werknemers hier in Ou
denbosch door de Stichting Woningbouw St. Bernardus niet slecht worden be
handeld. Zijn motie is in ieder geval geen aanval op het beleid van de wo
ningstichting, doch sluit aan op het feit dat er enkele buitenlandse werk
nemers op straat dreigen komen te staan.
Zijn motie luidt als volgt: "De raad van de gemeente Oudenbosch stelt vast
dat de huisvesting van buitenlandse werknemers, thans woonachtig te Ouden
bosch behoort tot het takenpakket van de gemeentelijke overheid, onder ge
bruikmaking van de rijksbijdrageregeling dienaangaande en draagt het college
van burgemeester en wethouders op, op korte termijn voorstellen aan de raad
