- 11 -
door het kabinet en gesteund in de kamer door zijn geestverwanten. Het
is de heer N. van Hoof blijkbaar ontgaan dat Nederland geen eiland is in
de wereld. Ir. Jaap Kooy, oud hoofdbestuurslid van de V.V.D., weet het
wel. Hij zei in een interview: "De V.V.D. is blind voor de huidige pro
blematiek en de afhankelijkheid van buitenlandse factoren." En dat is
gewoon waar. Nederland is in Europa en daarbuiten bepaald geen koploper
in het werkloosheidspercentage. Wel in de hoogte van de conjuncturele
maatregelen. Ik vind het ongelofelijk naïef wanneer men veronderstelt dat
het toespelen van meer financiële armslag aan het bedrijfsleven zou lei
den tot vermindering van de werkloosheid. Integendeel, mensen zijn geen
machines of automaten en die wil het bedrijfsleven. Het college van bur
gemeester en wethouders schrijft in de nota van aanbieding, dat de econo
mische recessie vele zelfstandigen tot stopzetting van hun activiteiten
noopt. Dat is een onbewezen en onware stelling. De vrije ondernemer gaat
kapot omdat hij vrij is. Volgens de laatste gegevens van het C.B.S. gaat
het de detailhandel als geheel genomen bepaald goed. Het vrij besteedbare
inkomen van de bevolking is niet gedaald. Het deel van ons aller inkomen
dat wordt besteed aan particuliere consumptie is niet gedaald. Waarom dan
toch zelfstandigen de pijp bij Maarten moeten inleveren? Omdat zij elkan
der opvreten. Dat brengt het vrije ondernemen met zich mee. Een aantal
kleine kruideniers moet het opgeven door één vestiging van A. Heyn of
Albrecht. De kleine sigarenwinkelier is een zeldzaamheid aan het worden.
De slijters rennen naar de regering om hulp, omdat het grootwinkelbedrijf
ze aan het opvreten was. De ene na de andere "kleine" grossier moet de
strijd opgeven of fuseren, of zich met andere activiteiten het hoofd boven
water blijven houden. Waarom? Omdat ze door het moderne discountsysteem
met al zijn inkoopfaciliteiten, om zeep worden geholpen. Is hieraan de
economische recessie schuldig? Laat me niet lachen. Statistieken kunnen
ons veel leren. Het recordaantal bedrijfssluitingen in de detailhandel
bedroeg 5528. Dat was in 1969, midden in de hoogconjuctuur, kabinet de
Jong, met de V.V.D. Gevolgd door 4900 en 4107 in 1970 en 1971. De cijfers
van het eerste jaar den Uyl, 2669 bedrijfssluitingen, doen daarbij welda
dig aan en tonen dat het college van burgemeester en wethouders in de
fout gaan met hun bewering. Overigens deed het kabinet Cals, zoals u weet
met de P.v.d.A. het ook niet slecht, met rond 3000 bedrijfssluitingen op
jaarbasis. Tot slot over dit onderwerp een citaat: "Waar het winststreven
als allesoverheersend doel geldt ontbreekt nog veel aan het mense
lijk gehalte en de redelijkheid van de samenleving als geheel." Een ci
taatNeen niet uit het beginselprogram van de P. v.d. A.maar
uit "Macht, onmacht en hoop", de bisschoppelijke vastenbrief van 1974»
waardoor u zich best zou kunnen laten inspireren. Mijnheer de voorzitter,
Meerdere malen is aan de orde gekomen het bezwaar dat aan de raad gerichte
stukken niet tijdig ter inzage worden gelegd. Ik acht het noodzakelijk dat
ik de middelen heb om mijn werk als raadslid goed te kunnen uitvoeren. Daar
bij komt als eerste dat ik tijdig die informatie krijg die ik noodzake
lijk acht. Natuurlijk heeft ook hierin de gemeentewet voorzien en wel in
artikel 75» handelend over de taken van de burgemeester, die daarvoor dus
persoonlijk aansprakelijk is. Ik citeer artikel 73: "Hij ontvangt en opent
alle aan de raad of aan burgemeester en wethouders gerichte stukken. Hij
brengt die terstond ter tafel in de vergadering waar zij behoren, tenzij
die stukken volgens de orde der vergadering dadelijk behoren te worden
verzonden aan het lid of de leden in het bijzonder met de zaken waartoe
