- 6 - Vooruitblik. Financieel gesproken is het uitzicht op de toekomst wellicht wat verduisterd. We hebben ons eigen aandeel in de ontwikkeling der gemeen te tot het uiterste opgevoerd, althans we bereiken dat punt met ingang van 1 januari 1973« kis we, door wat voor oplossing (onder meer voor de financiële lasten ten behoeve van De Zellebergen) dan ook, dan nog tekorten overhouden, zal van rijkswege een aanvullende bijdrage verleend moeten worden. Dat is misschien wat lastig, maar het is geen schande. Het jaar dat nog bijna helemaal voor ons ligt belooft interessant te worden door zaken als bouw gemeentehuis, opening wielerbaan, opening Hunter Douglas, vaststelling van een nieuw bestemmingsplan Het Spui, ho- penlijk ook door de reconstructie van Markt-St. Bernaertsstraat en de verbinding van Oudlandsedijk met Rijksweg 17, dit laatste in opdracht van de provincie. In de technische sfeer zou nog heel wat meer te wensen zijn. Maar ik stap tenslotte naar een belangrijker aspect over. In de bejaardenzorg zeggen ze dat het beter is leven aan de jaren, dan jaren aan het leven toe te voegen. Men bedoelt dan dat het leven dat je hebt, meer inhoud zou kunnen krijgen. Dat geldt overigens niet alleen voor bejaarden. Wij beginnen allen te beseffen dat nog meer welvaart ons welzijn zou kunnen bedreigen. Het is niet gemakkelijk om dit in termen van gemeentelijk beleid te vertalen. Er ligt ook zeker een opdracht voor de individuele burger en voor talloze particuliere groe pen. Voor de gemeente is al op grond van streek- en structuurplan de nadruk op verdere industrialisatie weggevallen en dient de woon- en ver zorgende functie de klemtoon te krijgen. Bedroevend blijft dat vele van onze medeburgers rustig doorgaan met alleen hun eigen tuintje schoon te houden en ons aller gezamenlijk erf rustig verder te vervuilen, nog daargelaten dat de zinloze vernie lingen aan straten en plantsoenen blijven voortduren. Met boomplantdag 1971 hebben we als gemeente een eerste stap ge zet om de jeugd de goede zorg voor het milieu bij te brengen. Als daar niet ook alle ouders en opvoeders diep van doordrongen zijn, staan wij echter betrekkelijk machteloos. Ik hoop dat 1972 ons allen wat enthousiasme kan bijbrengen voor dat steeds belangrijker wordende vraagstuk. Ik dank u voor uw aandacht.

Raadsnotulen

Oudenbosch: 1939-1994 | 1972 | | pagina 17