7
De voorzitter vraagt het lid van Spaandonk of hij zich
nader wil preciseren omtrent de portée van zijn voorstel tot
het verlenen van één maand uitstel. Is het zijn bedoeling alleen
het verzoek van de gemeenteraad van Hoeven te ondersteunen ofwel
beoogt hij, dat de raad één maand uitstel vraagt voor de
indiening van zijn antwoord.
Het lid van Spaandonk antwoordt, dat door hem beide voor
stellen worden beoogd,
Het lid PLEVIER merkt op, dat diverse leden zich scharen
achter het voorstel van gedeputeerde staten en tevens achter
het verzoek om één maand uitstel. In het concept-antwoord
wordt buitendien op spoed aangedrongen. Naar zijn oordeel is
het een niet met het ander te rijmen.
De VOORZITTER wijdt hierna in den brede uit over al de
facetten, verbonden aan het voorliggende plan. Het is een
belangrijke zaak, die ons bezighoudt, aldus de spreker, men
moet haar in het juiste licht zien en begrip tonen voor ver
houdingen en proporties. Hij vraagt zich af, waarom in de
praktijk een wijziging van gemeentegrenzen altijd zulk een teer
onderwerp blijkt te zijn. Er wordt daaraan ten onrechte een te
absolute waarde toegekend.
De huidige grenzen zijn vele jaren geleden getrokken, nl. in
1814 na het herstel van Neerland's onafhankelijkheid. In feite
stammen ze uit de tijd van de Republiek der Zeven Verenigde
Provinciën.
De lijn der ontwikkeling moet men bezien tegen die achter
grond. De taak van de provinciale en gemeentelijke besturen was
in de periode 1814-1848 beperkt. Er ging weinig initiatief van
hen uit. De provincies en gemeenten waren zuiver administratieve
lichamen.
Sedert 1848 is er een kentering in deze toestand ingetreden.
De taak van de plaatselijke overheid nam langzaam maar gestaag
in omvang toe. Vergelijken wij de tegenwoordige situatie met
die van een kwart eeuw terug, dan is de werkzaamheid van een
gemeentebestuur wel zeer in omvang en intensiteit toegenomen.
De voorzitter concludeert, dat de plaatselijke bestuurders
thans wel een uiterst zware en veelomvattende taak torsen.
Bij de beoordeling van het plan van de gedeputeerde staten moet
het oog hierop zijn gericht.
Hij grijpt nu terug op het voorstel van burgemeester en
wethouders. Op sociologisch en economisch terrein moeten in het
belang van de streek vitale voorzieningen worden getroffen.
De gebiedsindeling dient derhalve noodwendig zodanig te zijn,
dat de gemeentebesturen deze voorzieningen ook metterdaad kunnen
treffen. Dit is het diepste wezen van de zaak.
Het voorstel van de gedeputeerde staten dezer provincie
behoort mitsdien te worden beschouwd tegen een bredere en diepere
achtergrond en op een hoger niveau.
Allereerst blijkt dan overduidelijk, dat het oog der samen
stellers van het plan gericht is op de belangen van de streek.
Doelbewust hebben zij gestreefd naar een indeling, waardoor
een gunstig klimaat wordt geschapen voor een ontluiking en groei
der regionale bestaansbronnen. Het op intensieve wijze doen
scheppen van welvaart, is een verplichting, waaraan geen enkel
gemeentebestuur zich mag en kan onttrekken. Gemeenten, welke
zulks verwaarlozen, zijn niet waard zelfstandig te blijven.