A.3 Trajectplannen
Afspraken -die verband houden uitstroombevordering- kunnen in de Abw worden vastgelegd in
een trajectplan. Het gaat hierbij om zaken zoals: te volgen opleidingen of cursussen, frequentie
van solliciteren, eventuele beperkingen, arbeidsbeschikbaarheid etc, etc.
Ook wordt hierin de controlefrequentie geregeld. Het controleren van afspraken wordt een vast
onderdeel van het heronderzoek. Het niet nakomen van afspraken kan leiden tot sancties.
Het trajectplan dient als bijlage bij de (toekennings)beschikking aan de cliënt te worden
toegezonden.
B. De gemeente
B.1 Uitbreiding arbeidsverplichting
Uitbreiding van de arbeidsverplichting betekent dus dat een groot aantal cliënten binnen de regio
voor het eerst met een dergelijke verplichting te maken krijgen (de voormalige A.B.W.'ers).
Uiteraard kan het niet zo zijn, dat per 01-01-96 iedereen een briefje in de bus krijgt waarop
vermeld staat dat zij in het vervolg naar werk dienen te zoeken en ingeschreven dienen te staan
bij het arbeidsbureau.
Er dient een speciaal heronderzoek te komen waarin wordt bepaald of er sprake is van een
arbeidsverplichting. Tevens zullen afspraken gemaakt moeten worden aangaande de voorwaar
den die inhoud geven aan deze verplichting.
Voor de huidige R.W.W.-cliënten gelden onverkort de reeds opgelegde arbeidsverplichtingen.
Wel zal de gemeente ook voor deze groep in de komende drie jaar moeten bekijken of een
trajectplan nodig en zinvol wordt geacht.
Gemeenten hebben 3 jaar de tijd om deze speciale heronderzoeken voor het gehele cliëntenbe
stand uit te voeren.
B.2 Samenwerking met arbeidsvoorziening
In de Abw is een samenwerkingsverplichting tussen gemeente en arbeidsbureaus vastgelegd. Er
worden (nog) geen regels gesteld over de wijze waarop wordt samengewerkt.
In deze samenwerking dienen een aantal afspraken te worden gemaakt, zoals diagnosestelling en
categorisering van cliënten, taakafbakening en financiering van projecten.
B.3 Trajectplannen
Zoals vermeld wordt de arbeidsverplichting flink verruimd en dient er in principe voor iedere
cliënt een trajectplan te worden opgesteld.
Daartoe dient natuurlijk eerst te worden vastgesteld wat de perspectieven voor de betreffende
cliënt zijn.
Er dient een "diagnose" te worden gesteld. Daartoe kunnen cliënten worden ingedeeld in
verschillende categorieën. Deze categorieën worden vastgesteld afhankelijk van de "afstand" tot
de arbeidsmarkt (in figuurlijke zin uiteraard).
Door cliënten in dergelijke categorieën in te delen, kan worden vastgesteld wat nodig is om die
afstand tot de arbeidsmarkt te overbruggen. De afspraken die daaruit voortvloeien worden dan
vastgelegd in een trajectplan.
B.4 Experimenten met behoud van uitkering
In de Abw is de mogelijkheid opengelaten om te experimenteren. Daarbij gaat het niet zozeer om
experimenten die moeten leiden tot regulier werk als wel tot activering: activering in de zin van
het doen van maatschappelijk nuttige activiteiten.
Mensen -waarvan de afstand tot de arbeidsmarkt min of meer onoverbrugbaar is- kunnen werk
-waar enig maatschappelijk nut mee is gediend- gaan doen met behoud van uitkering. De
gemeente kan de uitkering dan nog, onder voorwaarden, aanvullen met een extra vergoeding.
Gemeenten kunnen projectvoorstellen doen bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegen
heid (SoZaWe). Voor 1996 zijn de projecten inmiddels al aangewezen.
Een algemene beleidsnotitie Abw
4