6 -
Mijnheer de Voorzitter, tijdens de hierna volgende periode
is er mijnerzijds vaak teruggedacht aan een gespreksavond
die we in NCB-verband jaren geleden eens hadden en waarin
het thema was: De ontwikkelingshulp aan de arme landen".
Dhr. Frans Oudejans, perschef van het bisdom Breda, hield
toen een vurig pleidooi voor een forse verruiming van onze
ontwikkelingshulp in de meest brede zin.
Dhr. Oudejans, puttend uit zijn ervaring als kenner der geschie
denis door vele eeuwen heen, gaf ons duidelijk het volgende
te verstaan:
Wanneer we als welvarende westerse wereld niet bereid zijn
vrijwillig een stukje van onze welvaart weg te brengen, dan
zullen deze mensen het zelf komen halen".
En zowaar, ze staan er.
Nog erger voorbeeld hiervan uit het zeer recente verleden.
De armoe in Duitsland in de dertiger jaren. Armoe die uitgroeide
tot uitzichtloosheid der mensen en die een volk in 1940 blinde
lings liet gehoorzamen aan een leider.
Een Führer die hen uitzicht dacht te bieden op nieuwe kansen
in een nieuwe wereld.
Ontwikkelingen van de laatste jaren waarbij een steeds groeiende
stroom vluchtelingen ons land komt binnendringen, verplichten
ons als plaatselijke bestuurders mee te denken aan de oplossing
van het groeiende probleem.
Hij, die als plaatselijk bestuurder niet bereid is mee te
denken en te werken aan de oplossing van dit nationale probleem,
heeft niets geleerd uit het verleden.
Nadenkend over dit probleem hebben we in onze groepering
besproken of we met onze plaatselijke verantwoordelijkheid
zover moesten gaan dat we bereid zijn 12?ó op te nemen aan
asielzoekers
Overwegingen hierbij waren onder andere:
Zijn er voldoende garanties voor orde handhaving?
Zijn er voldoende garanties voor veiligheid op straat?
Hoe hoog is onder deze mensen het aantal dat niet echt voor
een misdadig regiem is gevlucht, maar om andere reden de
wereld is ingetrokken?
Uiteraard mag ook niet onvermeld blijven de ene man uit onze
groepering die op geen enkele manier geloofde in de kwaaiig
heid van deze mensen, dus: laat ze maar gerust komen.
Graag de zaak positief benaderend gingen onze gedachten vervol
gens uit naar de bestuursovereenkomst die behoort tot het
W.V.C. stappenplan. Wat zou je via zo'n bestuursovereenkomst
kunnen regelen. Zou een bestuursovereenkomst ons dus gerust
kunnen stellen?
Telefonisch onderhoud met Mevrouw Bieshoen van W.V.C. maakte
ons duidelijk dat de vrijheid van iedere Nederlander ook
van toepassing is op de asielzoeker.
Gedachten onzerzijds dat het misschien mogelijk zou zijn
de mensen op bepaalde tijden in het centrum te laten verblijven
bleken via het maken van een bestuursovereenkomst niet te
realiseren
Mijnheer de Voorzitter, gezien het ontbreken van iedere garantie
voor handhaving van de orde en het leefklimaat in onze gemeente
heeft onze partij gemeend geen medewerking te kunnen geven
aan de vestiging van een asielzoekerscentrum in onze gemeente.
De huidige opzet van 275 bewoners is een te groot aantal
voor onze gemeente. Zoals bekend zijn we nog steeds bereid
de volle medewerking te geven aan het beschikbaar stellen
van woonruimte in onze gemeente.
