39
Zich tot Zuster Portunata richtend zei de VOCRZITTER:
Het is wellicht de eerste keer,dat II officieel genodigd
Toent om een zitting van de gemeenteraad bij te wonen en om
een niet officiële plaats aan de raadstafel in te nemen.
Ik ben IJ zeer erkentelijk,dat IJ, wars van alle uiterlijk
eerbetoon en wars van alles,dat betrekking zou kunnen heb
ben op de verheerlijking van Uw persoon en Uw werk,toch
aan mijn verzoek hebt willen voldoen.
Ik weet het,U had,nu toch uiteindelijk de definitieve
beslissing van Uw vertrek is gevallen,het liefst maar ge
gaan, zoals U gekomen bentonverwacht zonder uiterlijk ver
toon, in U zelf gekeerd en met bloedend hart om het afscheid
van een werk,dat met energiewilskracht en niets ontzeggende
kracht is opgebouwddoch naar Uw mening nog niet is afge
bouwd en naar Uw mening nog zoveel grootser en breder zou
kunnen worden gemaakt door Uw persoonlijke wilskracht en
volharding
Het gebouw van de gezondheidszorg in onze gemeente is
door U vanaf de bouwput opgebouwd en op een hecht en onver
woestbaar fundament gevestigdnadien nog met vele bijge
bouwtjes met vele onderdelen van de gezondheidszorg uitge
breid en door Uw persoonlijke inzet is thans het meest
ideale bouwwerk van de gezondheidszorg verkregen.
Doch wat is voor U de ideale bouwvorm.
Yoor U,Zuster Portunatageldt slechts een leefregel:
doorwerkendoorbouwen
Gezondheidszorg is volgens Uw instelling niet aan een
bepaaldelijke begrenzing onderwerpen en het gebouw is
nimmer,qua inhoud en oppervlakteafgebcuwd
U beschouwt Uzelf en Uw werk hier dan ook niet als iets
bijzonders of uitzonderlijks.
Er zijn hier slechts plichten gedaan,er is gewerkt,er is
gebouwdzoals dat overal wordt en is gedaanzonder iets
spectaculairs
Doch wij hier in Nieuw Vossemeer en wij gemeentebestuur
ders weten wel beter.
Had zonder de werkkrachtzonder het grote elan. en door
zettingsvermogen van Zuster Portunata het Wit Gele Kruis
werk in zijn algemeenheid in deze gemeente geweest zoals
he t nu is?
Had het kleuterbureau en de kleuterverzorging zo In grote
vlucht genomen?
Zou de kindervacinatie zo algemeen zijn geweestzoals nu?
Zou het zuigelingenbureau en de babyverzorging zo'n voor
name plaats ingenomen hebbenzonder Zuster Portunata?
Zou de kraamhulp in onze gemeente zo wijd vertakt geweest
zijn?
Zouden de zieken en de hulpbehoevenden zo menslievend
en doortastend zijn geholpen?
Enkele vragen over enkele facetten van het werk van
Zuster Portunata,waarever wij allen en een ieder individu
eel een direct positief antwoord klaar hebben.
En op dit moment gaan onze gedachten terug naar die weken
in en na februari 1953,naar die poel van ellende,naar die
ontwrichting van het gemeenschapslevennaar dat ontredderend
volksbestaan na de rampdagen van 1953-
