7
De voorzitter stelt, dat de gemeente vrij is om het bedrag te
bepalen. Wij hebben het afgestemd op onze bijdrage aan de
getroffenen in Limburg.
Het voorstel van het dagelijks bestuur wordt zonder hoofdelijke
stemming door de raad vastgesteld.
5. Grondverkopen
Ten aanzien van de grond, genoemd in punt c van het voorstel, die
voorzover het college weet, niet verontreinigd is, wijst dhr. Van
Agtmaal erop, dat die grond na de oorlog tot begin jaren '50
gebruikt werd als vuilstortplaats.
De voorzitter zegt toe, dat dit gegeven nader bekeken zal worden.
Dhr. Van Agtmaal heeft nog een vraag over de prijs van die grond.
Destijds was afgesproken eenheid te brengen in de prijs. Dat is
gedaan voor bouwgrond, namelijk in Demerstraat Noord f.50 per m2
Bosgrond is verkocht voor f1 per m2Waarom wordt daarvan
afgeweken? In dit voorstel staat, dat de marktwaarde is ingeschat
op f.5 per m2
Particulieren onder elkaar kunnen een prijs afspreken, maar wij
moeten naar de burger toe zorgvuldig zijn en voor iedereen
gelijk. Hij stelt voor om hier ook f.1 te rekenen.
De voorzitter meent, dat er eerder onderscheid is gemaakt tussen
echte bosgrond en het aangrenzende stuk grond. Hier gaat het ook
niet direct om puur bosgrond, het hoort bij de rand. Dhr. Van
Agtmaal spreekt dit tegen, want bij een verkoop is in het
verleden gesproken van f.50 per m2 en f.1 per m2 voor bosgrond.
Het gaat erom dat we eenduidig zijn in het beleid.
De voorzitter zegt, dat daar naar zijn mening in principe geen
inbreuk op wordt gemaakt. Die f.50 kan voor een stuk geweest
zijn, wat bij het bouwperceel gerekend is.
Dhr. Buysse vraagt, waarom iedere keer kleine stukjes grond
verkocht worden, die bij de verkoop van percelen in een keer
verkocht hadden kunnen worden tegen de volle prijs, in plaats van
later tegen een verlaagde prijs? Hoeveel stukjes zijn er nog en
gaan die nog voor de herindeling in de uitverkoop?
Hij voegt er nog aan toe, dat op de plattegrond, bij de stukken
over die verkoop, de bedoelde grond verwisseld is. Is deze fout
al hersteld?
Wethouder Damen antwoordt, dat er meer stukjes grond zijn, maar
dat verkoop afhangt van de belangstelling van de aangrenzende
bewoners. In het verleden is grond, die in eerste instantie
aangemerkt was als openbaar groen, soms op verzoek van omwonenden
daaraan onttrokken, omdat zij bereid waren tegen een symbolisch
bedrag die grond te huren en te onderhouden, wat voor de gemeente
minder lasten met zich meebrengt voor de post groenvoorziening.
Daar komt bij, dat de woningstichting voor de bouw van
huurwoningen alleen die m2s koopt, die strikt noodzakelijk zijn
voor het perceel en de tuin.
