5) Toespraak namens/het gemeente-personeel.
De loco-burgemeester geeft hierna het woord aan de heer
^Hr° r,Qmor'C! Vie-h tremepn-hpnprBnnfiPl de iubileran.de
3
zeer materialistisch te zeggen, in weerwil van zijn hoge kosten en
zijn harde werken is de opbrengst per tijdeenheid veel geringer dan
die van de spedialist, die door zijn specialisatie een grotere
perfectie op zijn speciaal terrein, een grotere intensiteit, een
grotere efficiëntieeen grotere omzet en een grotere opbrengst kan
bereiken.
Al deze kenmerken vanextensiteit in de periferie van heb maat
schappelijk leven vertonen zich ook bij bestuur en administratie
van een kleine geïsoleerde gemeente. Het spreekt vanzelxdat het
werk van de seüretaris lang niet af xsras1 was, dat ondanks veel
werken de productiviteit niet zo groot kon zijn als in de grotere
gemeenschap, waar een gespecialiseerd bestuur in de persoon van
diverse wethouders en gespecialiseerde ambtenaren betaaidbaar zijn.
De bovengeschetse kenmerken van 9^ijn werkzaamheden heoben zich
in het bijzonder gehandhaafd tot kort na de'bevrijding. Ik heb
daarbij het aangename gezelschap gehad van verschillende jongelui,
die hier kwamen volontairen en door de inperking de secretaris nog
weer een bezigheid er bij gaven. Vele waren intelligent en jammer
voor de gemeente Huijbergen dus, waren zij na ingewerkt en gediplo
meerd te zijn en een zekere productiviteit te hebben bereikt snel d
door de zuigkracht van de grotere gemeenten verdwenen. Ook dit was
weer een onaangename ervaring van de kleine gemeente.
Ra de oorlog is het rechtsverkeer en daarmee het werk ter
secretarie sterk toegenomen. Vele maatschappelijke verhoudingen
en noden lagen totaal anders dan voorheen, hoewel de autonomie
werkzaamheden van het gemeentebestuur hier toenam^- kende de zelf»
bestuurstaak van de gemeente nog een grotere vlucht als gevolg van
de vele wettelijke maatregelen, die op rijks- en provinciaal niveau
werden genomen. De inmenging van de hogere overheid werd steeds
groter en ook de financiële e)an bestuurlijke afhankelijkheid van de
gemeente aan die overheid. Vele eeuwen terug was iedere stad een
staat, tot ze door toename van het maatschappelijk verkeer opging
in een grotere eenheid: het hertogdom, graafschap enz. Deze verwenen
in de gewesten of provincies, die op hun beurt opgezwolgen werden doo:
de landen en later de rijkseenheden. We zien deze tendens naar
verlies van z elfstandigheid thans doorwerken op internationaal niveau
ih. zelfs in de cosmos. Is het te verwonderen, dat ook de kleine
gemeenten veel van hun zelfstandigheid hebben moeten prijsgeven?
i 7 A"n/vn rl atïi v» /v Trnn rl A fyowi O An AHO o rl
v aii JSg unici.cAx
