I
duidelijke keuze: een solitaire bedrijfs- vestiging als de
Suikerunie die de facto een onderdeel vormt van de kern Stam
persgat, dient bestuurlijk-administratief te behoren tot de
gemeente waartoe ook de kern Stampersgat behoort, de gemeente
Hoeven-Oudenbosch-Oud en Nieuw Gastel dus. Indeling bij de
nieuwe gemeente Steenbergen is derhalve niet alleen gekun
steld, maar duidt ook op een zekere besluiteloosheid, doordat
de mogelijkheid wordt opengehouden het Suikerunie-complex te
gebruiken als referentiepunt voor een verdere, ongewenste
bedrijvenontwikkeling in dit deel van de regio.
Weliswaar hebben de, zeer extensief gebruikte vloeivelden aan
de westzijde van het Mark-Vlietkanaal een functionele relatie
met het intensief gebruikte fabrieksterrein te Stampersgat,
onder andere voor de opslag van restprodukten, dit neemt niet
weg dat deze reeds feitelijk door het Mark-Vlietkanaal van
het eigenlijke bedrijfsterrein worden gescheiden, en planoio
gisch en qua belasting van infrastructuur en milieu van onder
qeschikte betekenis zijn. Het behoeft vanuit functioneel
oogpunt dan ook geen enkel bezwaar te zijn, indien de geme®n
teqrens de natuurlijke grens zou volgen, te weten het Mark
VlietkanaalImmers, voor wat betreft het milieutoezicht, is
het provinciaal bestuur reeds het bevoegde gezag, vanwege het
feit dat de suikerfabriek de status van zgn. A-inrichting
heeft
Het bevreemdt ons, dat gedeputeerde staten zich er bij een
ontkoppeling van vloeivelden en suikerfabriek zorgen over
maken dat de nieuwe gemeente Steenbergen met de lasten van de
vloeivelden in milieu-technisch opzicht blijft zitten. Deze
lasten zijn gering, gezien het extensieve gebruik en de veraf
aeleqen ligging van de binnen die gemeente dichtstbijzijnde
kern Dinteloord. De gemeente Oud en Nieuw Gastel daarentegen
zit al jarenlang met de lasten van de suikerfabriek in milieu
technisch opzicht. Deze lasten zijn aanzienlijk, gezien het
intensieve gebruik en de aangrenzende ligging van de kern
Stampersgat, zelfs zodanig dat als gevolg van de ligging van
milieucirkels rondom het bedrijf planologische belemmeringen
zijn opgelegd aan de ruimtelijke ontwikkeling van het dorp
Stampersgat. Het zou passen, dat gedeputeerde staten zich
méér zorgen maken om de laatstbedoelde lasten in milieu
nisch opzicht!
Hoewel niet expliciet genoemd, vermoeden wij dat overwegingen
van financiële aard een rol hebben gespeeld bij het voorstel
het Suikerunie-complex niet af te splitsen van Dinteloord. De
expansieve groei die de Suikerunie Dinteloord de afgelopen
decennia heeft doorgemaakt, heeft ertoe geleid dat de huidige
gemeente Dinteloord en Prinsenland daarvan de lusten geniet
en de gemeente Oud en Nieuw Gastel de lasten. Wat betreft
lusten: blijkens mededeling van het bedrijf ontvangt de ge
meente Dinteloord en Prinsenland alleen al aan OZB jaarlijks
een bedrag van f 380.000,— voor het in die gemeente gelegen
deel van het fabrieksterrein (dit betreft het huidige tarief,
tot voor kort was dit nog hoger)Wat betreft de lasten: