J t
Het complex ligt al voor het grootste deel op grondgebied van
Dinteloord.
Het bedrijvencomplex heeft van oudsher onderdeel uitgemaakt
van de gemeente Dinteloord. De ligging van de suikerfabriek
in deze gemeente heeft de gemeente Dinteloord ook de nodige
bekendheid gegeven in den lande.
Gedeputeerde staten stellen, dat er weliswaar een zekere relatie
bestaat tussen de kern en de suikerfabriek, maar dat een indeling
van de suikerfabriek én de kern bij één gemeente anderszins op
bezwaren stuit. Een indeling van de suikerfabiek en de kern bij
de nieuwe gemeente Steenbergen heeft tot gevolg, dat de relatie
tussen suikerfabriek en kern in stand blijft, maar druist in
teaen de wensen van de bewoners van Stampersgat en leidt ertoe
dat de bestaande eenheid van de kern met Oud Gastel wordt verbro
ken. Een indeling van de suikerfabriek én de kern bij de nieuwe
qemeente Hoeven-Oudenbosch-Oud en Nieuw Gastel, waarbij de grens
langs het Mark-Vlietkanaal wordt gelegd, leidt ertoe, dat de
relatie tussen suikerfabriek en kern in stand blijft, en ook de
bestaande eenheid van de kern met Oud Gastel intact blieft,
heeft tot gevolg dat de aan de overzijde van het kanaal gelegen
vloeivelden (160 ha) bij de nieuwe gemeente Steenbergen blijven.
De vloeivelden hebben een functionele relatie met de suikerfa^
briek. Een ontkoppelen (scheiden) van vloeivelden en suikerfa
briek komt gedeputeerde staten ongewenst voor te meer daar in
dat geval de nieuwe gemeente Steenbergen met de lasten van de
vloeivelden in milieu-technisch opzicht blijft zitten.
Standpunt gemeenten Hoeven, Oudenbosch en Oud en Nieuw Gastel
1. Het complex van de Suikerunie te Stampersgat betreft in plano
logisch opzicht een solitaire bedrijfsvestiging die tezamen
met andere kleinere bedrijfsvestigingen feitelijk een ruimte
lijke eenheid vormt met de woonbebouwing van Stampers gat.
Mogelijkheden voor verdere groei van deze bedrijvigheid zijn
er niet of nauwelijks: het terrein bevindt zich op een drie
hoek die wordt begrensd door het dorp Stampersgat, het Mark-
Vlietkanaal en de rivier de Mark. Het bedrijvencomplex is
voor de aan- en afvoer aangesloten op de infrastructuur van
Stampersgat, en dus van de huidige gemeente Oud en Nieuw
Gastel. Een bestuurlijk-administratieve scheiding tussen de
suikerfabriek en de kern Stampersgat is derhalve in strijd
met de geografische werkelijkheid, en dus gekunsteld. Een
dergelijke kunstmatige scheiding zou wellicht kunnen leiden
tot de mogelijk in de toekomst bij de nieuwe gemeente Steen
bergen, al of niet onder druk van het bedrijfsleven, opkomen
de wens het Suikerunie-complex te hanteren als startpunt voor
een ontwikkeling van andere bedrijfs- vestigingen langs de
Dintel in de richting van het bedrijven- gebied Dmtelmond
en/of in de nabijheid van de geprojecteerde A4Dat zou een
planologische ontwikkeling zijn die haaks staat op het provin
ciale ruimtelijke beleid. Wil het provinciaal bestuur con
sequent zijn ten opzichte van haar streek- plan, dan past een
