9 1
-5-
2.Leefmilieuverordening
De leefmilieuverordening kan worden gezien als een instrument
voor het gemeentebestuur op basis waarvan dreigende of reeds
ingetreden achteruitgang van de woon- en werkomstandigheden in
een daarvoor aangewezen gebied (of gebieden) kan worden geweerd
of gestuit.
Het moet hierbij gaan om gebieden die hoofdzakelijk een woon
functie hebben en/of waar midden- of kleinbedrijf en/of kantoren
gevestigd zijn.
De dreigende of reeds ingetreden achteruitgang heeft zowel be
trekking op de bouwfysische aspecten in het betrokken gebied,
als op het maatschappelijk verouderingsproces.
Het raadsbesluit, waarbij de leefmilieuverordening wordt vast
gesteld moet met redenen omkleed en door Gedeputeerde Staten
worden goedgekeurd.
De voorschriften moeten blijven binnen de doelstelling:
wering van dreigend of stuiting van reeds ingetreden verval.
Dit houdt in, dat slechts kan worden voorgeschreven wat in het
betrokken gebied niet mag, niet wat moet.
In dit kader past de invoering van een nieuwe weigeringsgrond
voor een bouwvergunning (art. 16), de invoering van een
sloopvergunning (art. 19), het vragen van een bankgarantie
bij het verlenen van een bouwvergunning, annex sloopvergunning
(art. 16, jo 25), het treffen van tijdelijke voorzieningen als
bedoeld in art. 28 en onteigening, als binnen een bepaalde
termijn geen herbouw plaats vindt. (art. 57,3)- Allemaal maat
regelen om verval tegen te gaan.
De gemeentelijke controle op de naleving van de bepalingen van
een leefmilieuverordening zal - voor zover het bouwen betreft -
het beste kunnen geschieden met behulp van de bouwvergunning.
-Daarom-
