waarbij men helemaal niet op het particulier initiatief
kan wachten, omdat het daarop geen invloed heeft.
Spreker stelt voor om de laatste zin van het beleids
uitgangspunt op bladzijde 12: "het accent zal echter blijven
liggen op het particulier initiatief", te laten vervallen.
De eerste drie regels geven voldoende aan wat de rol is
van de gemeente. Onderaan diezelfde pagina staat dat de
gemeente zich actief moet bezighouden met de professionele
organisaties en dat de raad zich daarin juist het meest
moet mengen, maar deze inmenging mag niet ontaarden in
betutteling. Spreker zegt zich af te vragen wat betutteling
in feite is. Deze zin is door het college toegevoegd aan
de nota van het P.O.N.
Spreker acht het terecht dat de gemeente zich bemoeit met
de professionele instellingen, waar zoveel geld in gestopt
wordt. Dat is geen betutteling, dat is de verantwoordelijk
heid nemen-die de gemeente .ingevolge de rjjksbi jdrageregeling
toegewezen heeft gekregen. De raad is verantwoordelijk
voor de planning van het sociaal-cultureel werk en most
doen wat in de gegeven omstandigheden nodig is. In het
ene geval zal de raad zich intensief moeten bemoeien omdat
het niet goed gaat en in het andere geval kan men .instanties
volledig vrijlaten, omdat die vrijheid inderdaad juist wordt
opgepakt. Die zin is volledig overbodig en spreker stelt voor
deze uit de beleidsnota te verwijderen. Op bladzijde 14
staat dat Hoevenaren een actieve rol moeten gaan spelen
in het leefbaar maken en houden van hun wijk en op blad
zijde 17 staat dat men als gemeente zelf de bevolking
actief moet betrekken bij de beleidsontwikkeling en uit
voering en het ontstaan van belangenbehartiging en
vertegenwoordiging bespoedigen. Gedacht wordt bij dat laatste
aan opbouwcommissiesinspraak- en werkgroepen. In dat
kader past de suggestie destijds van spreker om bijvoor
beeld voor het bestemmingsplan "Bovendonk" een actieve
meedenkgroep van toekomstige bewoners te formeren.
De gemeente heeft echter die kans laten liggen.
-Spreker-
Spreker zegt te hopen dat dit soort werkgroepen nog zullen
worden opgericht voor de bestemmingsplannen voor de kommen.
Spreker roept het college op om meer te doen dan alleen maar
inspraakavonden te houden, om juist de mensen, die dat
willen, actief te betrekken bij het opstellen van ruimtelijke
plannen.
Ten aanzien van het gestelde op pagina 13 van de nota merkt
spreker op, dat de commissie culturele zaken zich momenteel
bezig houdt met St. Frans, kunsttoepassing e.d. Spreker zou de
taak van die commissie willen integreren in de op te richten
commissie welzijn. Beide commissies werken op een vergelijkbaar
terrein en de leden van die commissies zullen wel overvolle
agenda's hebben. Spreker had liever gezien dat daar uitsluitend
burgers op persoonlijke titel in benoemd zouden kunnen worden,
maar dat zal wel niet te realiseren zijn, omdat als er burgers
op persoonlijke titel worden benoemd dit waarschijnlijk burgers
zijn die bepaalde belangen vertegenwoordigen. Er rest niets
anders om dan maar mensen te benoemen uit het sociaal-
culturele werk, uit verenigingen en op persoonlijke titel.
Met betrekking tot.de prioriteiten die gesteld zijn in het
voorzieningenpatroon,, merkt spreker op, dat op bladzijde
15 de plus-, nul— en minpositie staat.
De pluspositie voor zelforganisatie, opbouw- en vormingswerk.
De minpositie is de pas op de plaats voor creativiteits-
ontwikkelingamateuristische kunstbeoefening, volkscultuur
en recreatieve sport en de tussenpositie, de nulpositie, voor
jeugd- en jongerenwerk en het peuterspeelzaalwerk. Spreker
kan in principe met deze verdeling akkoord gaan, maar er zijn
een aantal invullingen die anders gedaan zouden moeten worden
o.a. het ontmoeten en ontspannen. Er ontstaan veel emancipatie-
activiteiten op de bodem van ontmoeting en ontspanning. Spreker
verwijst in deze naar de Vrouwenorganisaties die de gezellig
heid, het ontmoeten en ontspannen als basis hebben, van waaruit
de emancipatieactiviteiten groeien. Men kan mensen veel
moeilijker los van enige andere activiteit bij het echte
emancipatiewerk betrekken. Voorts.kan men nooit aangeven wat
precies de grens is tussen ontmoeting, ontspanning en emanci
patie.
-Vandaar-
