-49-
Mijnheen de voorzitter, zonder enige rancunes, wel teleurgesteld,
om een niet bereikt ideaal, ga ik u verlaten. Ik heb de afgelopen
5 jaar een erg leerzame tijd gehad en ik had nooit verwacht,
dat er zo abrupt een eind aan zou komen. Ik ga besluiten,
mijnheer de voorzitter, met u allen te danken voor de leerzame
tijd, die ik met u heb mogen doorbrengen. Wees er van overtuigd,
dat ieder op zijn manier mij er toe gebracht heeft stil te staan,
bij datgene waar ik mee bezig geweest ben. Ik dank u allen en
Toon Kerstens in het bijzonder voor de vriendschap, die ik vaak
heb mogen ondervinden tijdens mijn raadswerk. Ik moet de manier
kunnen respecteren, waarop ieder voor zich meent de Hoevense
belangen te moeten dienen. Ik kon. het echter niet accepteren en
er mee werken. Het gaat u allen goed en ik wens u allen toe de
kracht, wijsheid en inzet voor de behartiging van de belangen
van mijn geboorte- en woongemeente. Het is beslist de moeite
waard hiervoor gezamenlijk te werken.
Ik dank u wel.
De heer Kerstens.
Meneer de voorzitter.
Uiteraard heeft de ontslagname van Jan Zagers mijn fractie
pijnlijk getroffen. Ik ben ervan overtuigd, dat het vertrek
van Jan een verlies voor het gemeentebestuur is. In mijn
fractie heeft men niet willen aandringen op het aanblijven van
Jan Zagers als raadslid, omdat men ieders persoonlijke vrijheid
in deze wil respecteren en bovendien omdat de fractieleden
duidelijk begrip konden opbrengen voor de redenen, waarom
Jan Zagers ontslag wilde nemen. De ontslagname van Jan Zagers,
is eigenlijk des te betreurenswaardiger, meneer de voorzitter,
omdat hier geen motieven van moeilijkheden in de eigen fractie
'aan ten grondslag liggen, doch motieven van onmogelijkheden
en beperkingen om mee te werken aan een goed besturen van de
gemeente Hoeven. In dit verband zou het wellicht nuttig kunnen
zijn, meneer de voorzitter, om eens de zin en de onzin van
landelijke politieke partijen in een gemeentebestuur van kleinere
gemeenten te onderzoeken.
■Naar-
Daar .at „ij er tot op heden ran hebben meegemaakt komen we tot
een duidelijke oonolusie van: onzin! Het valt niet mee, meneer
de voorzitter, om steeds te moeten luisteren naar en aanpraten
tegen gemeenteraadsleden, die zichzelf kleine Wiegeltjes of
kleine Uiltjes wanen.
Niet zonder twijfels en vaak met grote wrevel vraag ik me wel
eens af, meneer de voorzitter, of men in Hoeven in de gemeen
teraad het politieke beginsel wel moet gebruiken om partij
politiek voordeel te behalen. Jan Zagers heeft zich nooit
geplooid om de volksgunst te verwerven.
Wellicht heeft hij de bloemkolensoep van de V.V.D. en de rode
gepeperde paprika's van de P.v.d.A. te heet bevonden en kan hij
niet langer deze gerechten, die in de raadszaal worden opgediend
door zijn keelgat geslikt krijgen. En daar heb ik respect voor,
meneer de voorzitter. Ik zou niemand het risico van een ver
stikkingsdood willen laten lopen tengevolge van betweterige
en bekakte partijpolitiek. Ik vraag me wel eens af, meneer
de voorzitter, waar we in Hoeven als gemeenteraad mee bezig
zijn. Het predikaat van Hoeven als aantrekkelijke woon- en
recreatiegemeente is meestal niet terug te vinden op bestuurlijk
niveau en met name niet in de stijl van de gemeenteraadsver
gaderingen.
Jan Zagers is hiervan ongewild het slachtoffer geworden, omdat
hij te sociaal bewogen is om nog langer aan het trap- en
schopsysteem van de politieke partijen mee te doen. Ik
vind het zeer jammer, meneer de voorzitter, dat Jan Zagers op
deze wijze het gemeentebestuur gaat verlaten. Hij was voor mij
een goed collega en ik heb hem ervaren als een goed raadslid,
dat zich voor 100% inzette voor de belangen van de gehele
Hoevense gemeenschap. Hij benaderde de zaken op de hem eigen
nuchtere wijze; hij deed nooit hoogdravend maar bleef steeds
wie hij was; een doodgewone Hoevenaar, die als devies voerde:
"Hoeven blijve Hoeven".
Hij had geen allures om Hoeven een verstedelijkt karakter te
geven, maar kwam altijd op voor een frisse en gezonde dorps
sfeer om iedereen het leven en wonen in Hoeven naar de zin te
maken.
-Ik-
