-3-
Nu hebben we de begroting onderhanden en in punt 13,- ik loop even
vooruit op het totaalplan en de eerste wijziging-, dan blijkt dat we
toch maar een vrij smalle marge hebben om dit probleem op te lossen,
want daar moet,-U onderschrijft het-, personeel aangetrokken worden.
oorstroming dat lijkt natuurlijk een oplossing, maar dat is er
geen. Want voor doorstroming zal ook weer die plaats weer gevuld
moeten worden. Onze vraag is dus eigenlijk, op wat voor termijn en
/0e_ Z"^et U dat financieel ingevuld, om dit probleem,-door een hele
boel frakties overigens aangedragen maar door U zelf ook duidelijk
onderkend-, hoe ziet U dat op korte termijn op te lossen. Zonder
daar nu al bij deze begrotingsbehandeling voor 1990 extra aandacht
aan te schenken.
Het lid van Eekelen: Wij als Werknemerspartij willen ook graag een
mening ventileren over beide punten. Over de capaciteit van de vijf
procent-regeling van gehandicapte werknemers. Wij vinden het erg
zwak van U, als kollege, dat U schrijft, "inmiddels is bekend dat
gesproken wordt deze doelstelling te wijzigen in een percentage dat
ligt tussen de drie en vijf procent".
Daar onderschrijft U naar ons idee mee dat U er aan wilt trekken,
dat U zegt, we hadden bijna die vier procent en nu wordt dadelijk
dat percentage verlaagd, dus we zitten eigenlijk goed.
Daar spreekt niet de intentie uit, althans in de ogen van de Werk
nemerspartij, om echt daadwerkelijk te proberen om gehandicapten in
Uw dienstbestand op te nemen. Uw antwoord op de Algemene Beschouwin
gen dat het plaatsen van stagiaires hier geen uitkomst biedt, dat
ben ik niet met U eens. Ik denk dat we in het bedrijfsleven toch ook
enige ervaring hebben. Binnen het bedrijfsleven is het niet anders,
aat is bijna jaar in jaar uit, dat stagiaires in het bedrijf mee
kunnen funktioneren. Maar ik denk ook dat je vertrouwen moet geven,
vertrouwen schenken en dat je ook aan die gasten iets over moet la
ten, of je moet alles zelf willen doen en dan schiet je er niets mee
op, al zit er nog zes man personeel omheen. Dan denk ik dat het een
ander probleem is. Ik ben er van overtuigd, en dat meen ik serieus,
wat in het bedrijfsleven kan, dat kan bijna in het bestuurlijke appa
raat van de gemeente ook. Want in principe bent U ook een bedrijf en
een bedrijf in de gemeente Halsteren, die misschien nog wel de mees
te werknemers heeft ook, buiten de Plametha.
Het lid Frietman-HoppenerIk heb alleen maar een konkrete vraag.
Is men in de nabije toekomst van plan om een aktief beleid te voeren
tot stimuleren van sollicitaties door vrouwelijk personeel en bij
gelijke geschiktheid aan hen de voorkeur te geven? Dat zou overigens
ook kunnen gelden voor gehandicapte mensen uiteraard, zoals mijn
voorgangers al aangaven.
De voorzitter: Om maar met de laatste te beginnen. Ik denk dat het
algemene personeelsbeleid van de gemeente ook gehoord de vorige dis-
kussies, op zichzelf gericht kan zijn zoals U formuleert namelijk,
bij een even goede geschiktheid x^oorkeur voor het aannemen van vrou
wen. Wat dat betreft zou een aktief beleid gevoerd kunnen worden.
Datzelfde kan ook gelden voor andere minderheidsgroepen. Ik denk
niet dat dat op zichzelf een probleem hoeft te zijn. De moeilijkheid
is vaak, en daar zit veel meer de bottle-neck, de mensen te vinden,
omdat de achterstand niet zozeer zit in het feit dat ze er niet
zijn, maar in de opleidingseisen of de ervaringseisen die gesteld
worden, daaraan kan vaak niet voldaan worden.
f -11
