-17-
Het is natuurlijk wel een schot in de begrotingwant waar je centen
vandaan haalt dat is weer de vraag en we moeten duidelijk kijken na
tuurlijk. Dit is incidenteel en dit kan dit jaar uit de post onvoor
zien, maar we zullen verder strukturele middelen moeten zien te vin
den. Ik denk dat het wel een goede zaak is dat het tussentijds gebeurt
en niet het komend jaar. Een goed begin.
Het lid van de Watering; Ik wou bij dit voorstel toch ook wel een
kanttekening plaatsen. Ik proef dat er bij de kollegaraadsleden een
bepaald enthousiasme is voor dit voorstel. Ik moet U vertellen,- de
heer van den Kieboom heeft het al verwoord-, dat ik met het voorstel
als zodanig wel instem. Maar ik heb toch bepaalde bedenkingen. Op de
allereerste plaats wou ik wel opmerken dat de redaktie van het voor
stel zoals het hier voor ons ligt, zeer goed gekozen is. Ik vind dat
een goed stuk. Daarin wordt dus gesproken over de herontdekking van de
armoede in Nederland. En als ik daar op doorborduur en in mijn over
wegingen betrek, dan moet ik eigenlijk zeggen, het is een beschamend
voorstel. Dat in deze tijd van welvaart, welzijn er nog een groep Ne
derlanders is die eigenlijk aan de onderkant van de samenleving ver
keren en eigenlijk een beroep moeten doen op een zogenaamd deklara-
tiefonds om nog een aalmoes te kunnen ontvangen. Want ik kan het niet
anders zien. Toen dit voorstel onder mijn neus kwam, toen dacht ik
meteen aan de jaren dertig/eenendertig, toen was ik een aankomende
jongen en toen had men ook zoiets, maar toen was het het krisiskomité
En dat waren toen hier in het dorp, het was toen nog een dorpke, een
paar onderwijzers en die deden op hun eigen manier, een aalmoes in de
vorm van een bon uitreiken aan de armsten van de bevolking. Oude men
sen in Halsteren weten dat nog heel goed. De omstandigheden zijn op
dit ogenblik zo dat er door bepaalde ondernemingen en bedrijven miljoe
nen verdiend worden. Anderzijds worden er miljoenen nutteloos over
boord gezet, maar daar gaan we nu op dit ogenblik niet op in. Maar er
is en er blijft een groep mensen, individuen, die zweven aan de onder
kant van de samenleving en die kunnen dan dus, mits ze aan bepaalde
voorwaarden voldoen, misschien een aalmoes krijgen. En dan heb ik bij
de stukken gezien, het varieert van f 25,tot f 75,per jaar per
persoon. Maar ik zag ook bij de stukken een koncept van een formulier
en daar schrok ik van. Daar worden zo'n massa vragen in gesteld. Zelfs
in deze tijd waarin de belastingdienst streeft naar vereenvoudiging
van een aangifteformulier, moeten de mensen die om deze aalmoes vra
gen, een formulier invullen, daar ijs je van. Misschien heb ik het
verkeerd gezien, maar het lag bij de stukken. Dan ga ik weer denken,
een zichzelf respecterend mens die aan de onderkant van de samenleving
leeft, die heeft dan toch nog wel een klein beetje eergevoel en zal
naar mijn bescheiden mening weigeren om zichzelf zo bloot te geven.
Desalniettemin ben ik het met het voorstel eens. Het declaratiefonds
als zodanig is nuttig, want het moet nu eenmaal niet zo zijn dat er
nog mensen in onze maatschappij verkeren die ternauwernood te leven
hebben of anders gezegd die dus uiteindelijk niet deel kunnen nemen
aan de minst primitieve vormen van het gemeenschappelijk verkeer. Maar
wat ik dus mis, en wat ik veroordeel is op de allereerste plaats die
vragenlijst en op de tweede plaats, er is eigenlijk geen kriterium. Er
is ook geen kriterium voor aan te leggen. Ik bedoel maar, wanneer
heeft iemand behoefte aan een aalmoes en wanneer is hij ook bereid om
zichzelf helemaal open en bloot te geven, want wat er gevraagd wordt.
Ze zeggen weieenshet hemd van zijn lij fmaar dat is ook zo
