Mnab MI .9l3n6Janl sHaisa nl nafc 3»3toM a3al :39a 0I asldMr/xl aeiavlb 09 389S903 agalloM 3sri r«b 3is aiagtl&mabialad 193m 8391 naa qo naddati 093001b £ld bl99di lovtld (flsls nsnnuM 390fit9g93 nahnssin abn 3srf 3all 3nsMï9\ro sb 06s sgsIIoM ad .cragaïwuorloaad sb 3901 doo3 0sfo mo 3lsl 39ft :>bn(\ts el gneis sisiulIuM Xeslooa 9b ïbbv aSselq &lb qo aiaM Moo ïoo^gg MI ,093siq neeg 93 iesb mo «3moM isaMJ. on 3sw 9nsg3Bb isvo nsMaiqa sw fssnnsw al bj;iJ 93 aisslq issisqsJ sb 09 8lud3iuud 3srf 3oi gnlMMaiiad -31- vindt, als je praat over de veiligheidsaspekten daar, dat het hoogtijd wordt om hier geen maanden meer te blijven werken aan wat voor plannen dan ook. Wat dat betreft, -ik praat dan duidelijk in het vlak van brandweertechnische beveiliging-, wordt het de hoogste tijd dat we hier met een duidelijke visie aan de gang gaan. Het lid MouwsU draait vind ik de zaken zodanig simpel terug dat U zegt, waar diskussiëren we eigenlijk over, het gaat alleen maar puur om de plaats. Het zou dan toch zielig zijn voor het door mij goed genoemde rapport,dat dat alleen maar de konklusie zou zijn. U stelt zelf van, wij hebben ook niet geschroomd al die andere zaken die ik aangekaart heb zelf te noemen. Ik ben er dieper op ingegaan. U noemt de verdere gevolgen. U zegt zelf, het is geen eindvoorstel. U praat even over probleempjes. U zegt, het is geen panklare oplossing, er zijn zoveel zaken die nog geregeld moeten worden achteraf. Dan zeg ik, hoe kunt U nu van ons verwachten dat we het vanavond-, dat heeft U duidelijk ten opzichte van mevrouw Frietman gezegd-, over die plaats eens kunnen worden. Dan gaan we de rest later bekijken, maar dan moet je dat hele verdere plan of dat pad ook durven af te lopen. Met andere woorden gekozen blijft gekozen. Wat er dan verder ook op doet, dan zul je verder door de knieën moeten. Daarover zet ik die grote vraagtekens op. Ik wil even duidelijk terug komen op het personeelsbeleid. Ik heb gepraat over een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Ik ben het duidelijk het helemaal eens als U zegt, wij hebben goede oplossingen, maar voor mij spreekt duidelijk de angst over de financiële gevolgen. Dat is eigenlijk de grootste angst die eigenlijk voor mij maakt dat ik geen keuze kan maken. Uitdrukkelijk niet. Ik vind dat wij die gevolgen wel onder ogen moeten durven zien. Als we praten over privatisering, dan zeg ik niet, dan moet je dat ergens op dat ene plekje doen en de rest: komt tijd komt raad. Ik ben blij dat de heer Van Elzakker er ook op aangedrongen heeft, de komende maanden kunnen we dan een oplossing tegemoet zien, althans zo'n voorstel. Ik wens dat toe. Voor mezelf moet ik dat eerst allemaal duidelijk op een rijtje kunnen hebben om duidelijk een beslissing te nemen. Dat kan ik niet op grond wat er nu gezegd is. Het lid Somers: Twee woorden van de heer Mouws neem ik even over als het mag. Het is een onvoldragen stuk. Ik zeg, in onze visie had dat best een nader onderzoek kunnen hebben. Daar hebben wij ook om gevraagd. In juni hebben we een tweede alternatief aangeboden. Maar helaas. U zegt, de diskussie van oktober 1987 is voor het kollege de aanleiding om de konklusie te trekken dat de Lepelaar als sociaal kulturele akkommodatie niet meer gehandhaafd hoefde te worden. Ik heb benadrukt dat wij uitdrukkelijk kozen voor vijf en later alternatief twee wilde toevoegen aan het onderzoek. U vertelde dat zo ontzettend glimlachend alsof U wilde zeggen, ik heb het toch maar goed gespeeld. Het is een kwestie van verschil van mening. Ik glimlach ook een beetje. Het verschil van mening waarin de minderheid, zoals altijd, het onderspit delven zal, maar toch helaas wij en met ons velen in Lepelstraat, zullen betreuren dat het oude klooster niet meer als sociaal kulturele akkommodatie in gebruik zal zijn. Het alternatief van de kommissie Wittenhorst, waar we ons allemaal rot van schrokken toen het f 445.000,bleek te kosten. Nu blijkt dat de andere alternatieven aanmerkelijk duurder zijn. Ik ben het met het lid Mouws eens dat er nog zoveel te regelen valt. Wij hebben dat op de hearing verteld. De ruimten, de afmetingen op de tekeningen, daar moet je allemaal nog even niet naar kijken. Het gebruik van de ruimte, dat komt allemaal nog wel. Dat moet allemaal nog gebeuren. Waar het alleen

Raadsnotulen

Halsteren: 1960-1996 | 1988 | | pagina 66