aib ï9iïï os jftlliuudaa si
losd 6iv alb i jJsj/'ij lo
olqo 9±b ioov I brow rtaso
3arl ,nlm9339ilf blssd Si
I jBsb ,3brow nasioasgtrsB
ub Is9ff '19 3 do® sw rrsddsd
n 3sd at nslrioeaiM :mo
I aim las j b.
.he jino £Jtm dad a
i I99V3SIÏO "X9 fij i| 3§fl
on a£±s fJrf rrE r ,ntls n
naioIasgnr.B el i i srsgofl
r_j i i,v.
igmv ntim sew 31 ,n tffft
r» 19vod 9b 3 >L U 8-I9g
lübno n9793aliiJi ""5 9.'
-8-
8. VOORSTEL TOT PACHTONTBINDING VAN GRONDEN IN HET BESTEMMINGSPLAN "DE
SCHANS".
(13E BEGROTINGSWIJZIGING 1988 EN 3E WIJZIGING BEGROTING 1988 GROND
BEDRIJF)
Zonder hoofdelijke stemming wordt besloten konform het voorstel van
burgemeester en wethouders.
9. VOORSTEL TOT HET BESCHIKBAAR STELLEN VAN EEN KREDIET TER DEKKING VAN
VERLIEZEN UIT HOOFDE VAN VERLEENDE GEMEENTEGARANTIES.
(7E WIJZIGING BEGROTING 1988)
Hett lid Pr ineen: Vanaf 1981 tot 1987 zijn er ongeveer 8 gevallen
bekend, waarbij de gemeente er een half miljoen bij ingeschoten heeft
en waarvan f 268.000,door het rijk wordt vergoed, maar dat zijn ook
gelden van de gemeenschap. U heeft hierin een goed beleid gevoerd, maar
toch met al Uw genomen voorzorg kost het de gemeenschap elk jaar
f 70.000, Nu zijn de afgelopen 3 maanden wederom 21 aanvragen om
gemeentegarantie ingekomen. De overheid gaat maar steeds door met
bezuinigen. Ik denk dat het voor de gemeente grotere verliezen met zich
mee gaat brengen. Wat denkt U hier de komende jaren tegen te gaan doen
om het een beetje in de hand te houden.
Wethouder van der Weegen: Er zijn landelijke richtlijnen met betrek
king tot het afgeven van gemeentegarantie. We hebben ze in deze raad
een paar keer aan de orde gehad. We zijn zelfs zover gegaan dat wij wat
strakkere regels hebben. Met name wat betreft het maximale bedrag wat
aan gemeentegarantie per woning gegeven wordt. Wat dat aangaat hebben
we zelf iets scherpere bepalingen dan de instantie die ons in dat kader
adviseert. Daarnaast is het zo dat wij bij de garantieverleningen ook
nog wel het individuele geval steeds in ogenschouw nemen en proberen in
het belang van de betrokkene zelf wat extra aflossingen te laten doen,
in jaren dat dat blijkt te kunnen. Met andere woorden we proberen toch
ook in de toepassing van die regeling zoveel mogelijk de risico's weg
te halen, ook in het belang van betrokkenen. Het is natuurlijk zo dat
de gemeenschap de financiële lasten voor een deel moet dragen. Dat is
terecht dat U dat opmerkt. Maar het is voor betrokkenen als zodanig
geen plezierig feit dat het hun alszodanig overkomt. Er zijn zeker een
aantal van die gevallen die hier voor U liggen, die niet direkt aan de
mensen zelf te wijten zijn, maar men komt op een bepaalde manier in een
situatie terecht die dit veroorzaakt. We hebben in totaliteit een vrij
groot bedrag waar we garant voor staan. Als je van dat bedrag de
risico's neemt die we geëffektueerd hebben in het bedrag dat wij aan U
vragen, dan denk ik dat het toch een zaak is die de moeite waard is. We
proberen via die regeling zoveel mogelijk mensen aan een eigen woning
te helpen. Dat is een prima zaak. De werkgelegenheid daarin is ook een
prima zaak. Woningen voor de bewoners is een prima zaak. Het is wel zo
dat er zich situaties voor kunnen doen die je van te voren niet kunt
overzien. Anders komt men niet in aanmerking voor die garantie.
Het lid van de Watering: Ik wil nog even terug komen op de tijd dat
ik zelf achter die tafel zat. Toen heb ik ooit wel eens een pleidooi
gehouden om te bepleiten dat de Bemiddelende Organen hun toetsings
normen een beetje terug zouden brengen. Ik had toen al de indruk dat ze
te makkelijk adviseren van: dat kan wel. Soms geven ze een advies
terwijl het eigenlijk voor de betrokkene een te zware opgave betekent.
Ik ben van mening dat de grenzen die de Bemiddelende Organen stellen,
-zo was het vroeger al-, dat ze die iets terug moeten brengen, om aldus
te voorkomen dat ze de kandidaten te zware verplichtingen opleggen. Een
mens moet ook tegen zichzelf beschermd worden op een bepaald moment. Ik
