-23-
En een tweede punt,voorzitter, dat ik graag hier zou willen weten. Ik had
eigenlijk begrepen toen we de vorige keer dat plannetje van U kregen, die
inspraakverordening met die punten hier aangedragen, dat het eigenlijk
bedoeld was om ook een wat aktiever beleid van het gemeentebestuur te
voeren. Met name heb ik toen ook al genoemd de grote, maar vooral
de kleinere monumenten, om daarin een wat aktiever beleid te voeren.
En niet dat passieve, het uitgaan alleen van de woningbezitter.dat die
dus probeert uit die pot de gebruikelijke uitkering te krijgen. Maar
omdat dat niet als zodanig uitgelegd behoort te worden. En als dat zo
is, voorzitterwat doet U er dan aan, omdat meer bekendheid te geven aan
de mensen?
De voorzitter: Het is juist hetgeen de heer Roosenboom stelt, dat het
vaststellen van deze verordening in feite niet meer betekent dan dat
bestaand beleid wordt gekontinueerd. Dat heeft z'n reden. We hebben
daar in de kommissie Ruimtelijke Ordening ook over gesproken. We
hebben een bepaald budget voor de stads- en dorpsvernieuwing gekregen.
We hebben daar in maart een diskussie over gevoerd in deze raad,hoe we
dat willen besteden.Overigens is inmiddels wel duidelijk geworden
dat het betreffende bedrag wat wij dachten te ontvangen van de provincie
iets lager is uitgevallen. Het is lager.Zo gaat het vaker in het leven.
Maar één ding staat vast,hetbedrag.wat wij uitgetrokken hebben voor
verbetering van partikuliere woningen, daar is 60.000, voor uitge
trokken in maart, blijft gehandhaafd.Daar wordt niet aan geknabbeld
omdat nu bijvoorbeeld de provinciale bijdrage lager wordt.Dit is overigens
ook al in dit voorstel vermeld. Dit is tevens een antwoord op een
vraag die onder andere ook door de heer Mouws is gesteld. Inderdaad
is het zo dat de raad vooraf een bedrag moet vaststellen.Dat moet
natuurlijk in een begroting,anders wordt het moeilijk.
Je kunt moeilijk tot een oneindig bedrag gaan financieren. Dat deed
vroeger het Rijk, die dat toen financierde via de gemeente,ook niet.
Er was een bepaald budget. En als in september/oktober dat budget op
wasdan werd er geen subsidie meer verleend. Dan werd zo'n verzoek
meestal opgeschoven naar een volgend jaar.Wat wij hebben gedaan, is dit
systeem zo goed mogelijk te benaderen. We hebben de uitgaven terzake in
de afgelopen jaren bekeken en daar het gemiddelde van genomen.
En toen kwamen we aan een gemiddelde van 60.000, per jaar.Dat bedrag
hebben wij genomen. Het kan best zijn dat we daar in 1985 aan tekort
komen,maar een volgend jaar bijvoorbeeld weer overhouden. Je mag ver
wachten als je zo'n gemiddelde hebt genomen, dat je daar waarschijnlijk
mee uitkomt.Zou dat grote problemen geven dan moeten we een en ander
later maar weer eens opnieuw bezien. Maar nu kun je niet meer dan van
dat gemiddelde uitgaan.Uit die pot wordt dus betaald.En als het op is
inderdaad dan moet het worden opgeschoven naar een volgend jaar.
Dit is echter niets nieuws ten opzichte van wat er in het verleden
ook plaatsvond. Ik hoop overigens dat we niet zo ver hoeven te komen.
Dat zou natuurlijk het beste zijn.Want het is toch het aardigste om de
mensen meteen te kunnen helpen. Overigens is het wel prettig, dat de
voorwaarden van deze verordening wat soepeler zijn dan de verordening zoals
hij door het Rijk werd gehanteerd. Nu is het bijvoorbeeld zo dat iemand
die een aanvraag heeft ingediend al een begin mag maken met de aktivitei-
ten,de werkzaamheden. In het verleden was dat niet zo.Dan moest de
subsidie eerst verleend zijn en dan mocht pas een begin met de werk
zaamheden worden gemaakt. Mevrouw Heimig kijkt mij aan. Dat probleem
hebben we inderdaad nog niet zo lang geleden aan de orde gehad. In deze
subsidie-verordening ligt dat nu anders. Men mag beginnen zodra de
subsidie-aanvraag is ingediend. Ik vind dat wel een belangrijk verschil
een tegemoetkoming naar de burgers toe.