-6- Zodat wij samen kunnen meedenken om dit te helpen bestrij den. Ik ben het wel eens met het krantenartikel van vandaag wat ik daarover gekregen heb. Waarbij uitdrukkelijk staat, het is geen zaak van de politie alleen, het is wat wij ook in de Algemene Beschouwingen daarover gesteld hebben, een kwestie voor ons allemaal samen. Ik denk dat we ook samen tot een oplossing zullen moeten komen. Op bladzijde elf. De volkshuisvesting. Wij hebben daar zelf niet zo verschrikkelijk veel over gezegd. Waarom, omdat voor ons die zaak eigenlijk min of meer vast lag. Maar nu spelen er dus twee zaken. Onder andere die eventuele re gionale volkshuisvestingskommissie waar men dus in streek- gewestelijk verband over denkt. De provincie wil namelijk enkele regio's meer inschakelen, maar dan eigenlijk alleen maar via de gewesten. Dat wijst er een beetje op dat men die volkshuisvesting toch een beetje af wil dammen. We hebben deze week allemaal in de krant kunnen lezen dat ook wij meegaan, meegetrokken worden in die korting op die woningtoewijzingen. Wij zitten in die stadsregio Ber- gen op Zoom die eigenlijk een beetje buiten de prijzen zou vallen. Althans voor die grote plaatsen is dat duide lijk gebeurd. Maar ook ons hebben ze duidelijk in het rÜ"tje, in de kategorie van vijftien procent korten ge plaatst. Ik geloof niet dat dat in 1985 al effekt zou hebben, want ik dacht dat dat vastlag. Maar de komende jaren wel en dan komt dat toch een beetje in strijd met wat U hier zegt. Teneinde het tekort in te lopen moeten wij toch dit soort aantallen woningen bouwen en ik weet niet voorzitter, of dat we hier gezamenlijk als raad stappen moeten ondernemen om daar iets tegen te doen. Of als kollege, of dat U zegt, we kunnen het beter regio naal aanpakken. Want het geldt niet alleen voor onze ge meente, het geldt voor de hele regio. En als laatste op bladzijde vijftien. Dat is de uitbreiding van het verzor gingspakket en wat algemeen leeft is natuurlijk de kwestie logopedie. Vooral onder invloed van de ziekenfondsen. Die hebben duidelijk gesteld dat dat geen taak is van die ge- westelijke gezondheidsdienst en dan bedoel ik met name die kuratieve dus echt die behandelende zaak. Dan denk ik toch dat met name de kleinere plaatsen een beetje in moeilijk heden komen. Tot nu toe was het zo dat die logopedisten op de school kwamen. Vaak betreft het kinderen die juist door die handicap met een lichte achterstand kampen. Gedurende een vrij korte tijd dat ze uit de les gehaald werden, wen den die op een zodanige wijze behandeld, dat ze weer zo snel mogelijk terug in die klas konden komen. Nu dat afge schaft wordt en men gaat zeggen van, straks moet je natuur lijk toch naar de vrijgevestigde logopediste, dan zal dat vaak zo gaan, öf het kost een vrij groot deel van de schooldag öf het moet na schooltijd gebeuren. Dat lijkt mij toch vrij moeilijk. Overdag als moeders met meerde re kinderen zitten, om naar zo iemand toe te kunnen, of na schooltijd. De verbindingen zijn natuurlijk niet al tijd even makkelijk. Ik zou de wens hier uit willen spre ken dat wij samen nog eens een keer als raad van de ge meente Halsteren, misschien een hart onder de riem kun nen steken bij het Streekgewest of misschien rechtstreeks richting ziekenfondsen. Ik weet eigenlijk niet precies waar we het eerst aan de bel kunnen trekken. Maar in ieder geval dat wijmet name laten we ons zo toch even

Raadsnotulen

Halsteren: 1960-1996 | 1984 | | pagina 46