-JO- Ik heb het idee dat men in Den Bosch denkt dat die Brabantse wal alleen in de gemeente Halsteren ligt en dat die geen enkele andere gemeente raakt. Wij worden er zwaar mee gekonfronteerd en dat vind ik een beetje onrechtvaardig. De commissaris van de Koningin: Een heel ingewikkeld verhaal zou ik kunnen houden. Ik zal dat niet doen. Het blijft altijd een punt van diskussie, in hoeverre kan de ene overheid de andere bevoogden, bekijken. Verder zijn er allerlei aardige en minder aardige woorden voor te bedenken. Wij proberen ons te houden aan onze wettelijke plicht en wij hebben daartoe bij wet de kommissie, die genaamd is Procin- ciale Planologische Commissie. Die bestaat uit een verregaande minderheid van provinciale mensen en een verregaande meerderheid van allerlei andere rijksheren die daarin funktioneren. En dat is gedaan, waarom? Omdat U anders al dat overleg afzonderlijk zou moeten voeren. Vandaar dat zowel in de wet van de ruimtelijke ordening als ook in de praktische uitvoering daarvan gekozen is voor het bij elkaar brengen van al diegenen die plannen moeten beoordelen. De subkommissie voor de gemeentelijke plannen, dat is overigens ook een hele grote kommissie. Men heeft dus de Provinciale Planologische Commissie, waarvan ik het genoegen heb voorzitter te zijn. Daaronder zijn een paar subkommis sies. Een subkommissie is die voor de gemeentelijke plannen, dat wij dan in de wandeling de grote kommissie plegen te noemen en dat duidt er al op hoe belangrijk die kommissie is en die staat onder voorzitterschap van de gedeputeerde die deze zaken in zijn of haar portefeuille heeft. Daar is een uitspraak uitgerold in verband met de voorstudie bestem mingsplan Maaipad 1980, want daar duidde U op begrijp ik, en daar heeft een vertegenwoordiging uit de kommissie ter voorbereiding van dat advies verschillende lokaties bekeken en besproken, en werd bijzondere waarde gehecht aan een landschappelijk opbouw. Aantasting van de steil- wand wordt in principe niet aanvaardbaar geacht, enfin het hele verhaal. Ja, daar zou men van kunnen zeggen, dat is een bemoeiing die wat ver gaat. Ik wil niet Uw tijd roven door enige beschouwingen weg te geven over onze interne diskussies over het, hoever moet die bemoeiing gaan. In toenemende mate valt het begrip post, dat verhaal waar we allemaal over decentralisatie praten, dat ook het toezicht houden veel beperkter zou moeten worden. Van de andere kant moet ik dan toch zeggen, ook in een geval als dit,dat de provincie heel vaak, en sinds jaar en dag, juist die belangen heeft beschermd die eigenlijk nooit bescherming kregen. Hij praat hier ook over een natuurgegeven, wat waarschijnlijk toch wel van zeer grote waarde is. En juist de provinciale instanties in Nederland zijn voorop gelopen met hun streekplanologiedoor het kritisch bekijken van allerlei bouwplannen, uitbreidingsplannen en groei plannen, wegenplannen. Ik heb het helemaal niet over Noord-Brabant in de eerste plaats, maar in de laatste plaats, alle elf provinciale be sturen, daarbij bedient door hun medewerkers. Zij zijn altijd voorop gelopen toen het nog helemaal niet in de mode was om erover te praten, om juist die bescherming van de natuur zich ter harte te nemen. Wanneer dat nu in een dergelijk konkreet geval U pijnlijk treft, dan is dat zo, maar daar is verder weinig aan te doen. Ik denk toch dat hier een belang gediend wordt, waar achteraf mensen dankbaar zullen zijn dat men er op gewezen is van, kijk nou eens even naar een andere moge lijkheid, en vandaar dat we over de Schans zijn gaan praten om dit te doen. De heer Mouws heeft ook gewezen op de kosten die het met zich meebrengt, dat het allemaal lang duurt. Ik moet U zeggen dat ik daar heel veel begrip voor heb. Ik vind ook dat het allemaal te lang duurt. Al moet ik wel zeggen dat in de afgelopen jaren de duur van de be handeling van bestemmingsplannen aanzienlijk is teruggebracht. Ik pleeg in dit geval altijd tegen de raden of de gemeentebesturen te zeggen, slaat U de wetten er op na. Hoeveel termijnen hebben wij, hoeveel tijd mogen we besteden, zijn we daar ooit overheen gegaan? Nooit. En wat hebt U dan verder te zeggen. Het is overigens niet aardig, want dan zou je net doen of je niet begrijpt hoe moeilijk

Raadsnotulen

Halsteren: 1960-1996 | 1982 | | pagina 94