-4-
hele dorp komen nu ook als een zwérm de weg over in de richting van
het zwembad de Melaneri.
Het lid van Eekelen wil zijn mening kenbaar maken uit de vergadering
van de kommissie ruimtelijke ordening. Hij en de heer Roosenboom zijn
het niet altijd eens met elkaar, maar nu is hij het volkomen eens met
de heer Roosenboom. Wanneer we daar noodlokalen gaan zetten, maak je
van de school een esthetische flop. Hij is er vierkant tegen dat, ter
wijl er hier lokalen^s^kan, daar dan noodlokalen te bouwen. Dat is een
absurde toestand. Zo'n 5 jaar geleden hebben we een school hier hele
maal opgeknapt en dan nu dit doen, dat zou met geld smijten zijn.
De voorzitter vindt dat de raad zijn mening goed kenbaar maakt o.a.
het allerlaatste wat we moeten doen is het groene hart aantasten;
probeer een andere oplossing te vinden, hetzij op het eigen terrein
als het er maar 2 zijn, hetzij achter de bank als het er 3 moeten
zijn en misschien dan ook die schoolgrensverlegging.
Door de raad wordt het woord "misschien" tegengesproken. De meerder
heid van de raad wil duidelijk geen noodlokalen bouwen, terwijl in
het dorp lokalen leegstaan.
De voorzitter zegt dat we er dan 2 dingen bij moeten nemen, n.l. is
de huidige verkeerslichtinstallatie voldoende of moeten we ook nog
eens kijken of zo'n tunneltje betaalbaar is? Hij denkt dat het verkeer
op dat stuk Steenbergseweg toch nog heel lang intensief zal blijven en
zelfs nog in intensiteit zal toenemen.
Het lid Verbogt zegt dat als we toch moeten beslissen hij liever wil
pleiten voor de Rode Schouw. Wanneer er 2 klassen naar Halsteren moe
ten fietsen, gaat dat om b.v. 60 kinderen. - laten we zeggen dat er 4
tegelijk bij het stoplicht overgaan, dan moeten ze 15x het stoplicht
op rood brengen. Dat is dus 60x per dag op rood door schoolgaande
kinderen. De installatie wordt zo wel extra belast.
De voorzitter zegt" toe, dat dit onderwijsprobleem de nodige aandacht
zal hebben. Vervolgens stelt hij aan de orde het wconwagenprobleem.
Hij zegt dat het kollege een 7-tal verzoeken heeft van woonwagenbewo
ners om ontheffing om hier te mogen staan. Over die verzoeken wordt
regelmatig gebeld door het woonwagen-maatschappelijk werk. Gedeputeerde
Einmahl heeft al enkele malen een poging gedaan orn een gesprek te
arrangeren. Dat zal nu waarschijnlijk eind juli plaatsvinden. We heb
ben geprobeerd een beetje aan het probleem te ontkomen door in de
kommissie ruimtelijke ordening te bestuderen of we individuele stand
plaatsen kunnen kreëren. Dan zou je daardoor de excessen misschien in
de hand kunnen houden, of maak je nu juist 8 kampjes. De kommissie zag
het niet zo moeilijk in om er een stuk of 4 aan te wijzen. Maar als het
er meer worden, kom je steeds op meer gevoeliger plekken te zitten. Je
moet ze n.l. situeren, daar waar water en licht is. In de wet staat dat
iedere gemeente een kamp moet hebben. Deze raad heeft ook gezegd, dat
te accepteren al wordt het dan als een last gezien. Hieraan moeten we
ons niet onttrekken. Wel hebben we een beetje in het achterhoofd ge
had: "we bewandelen de stedebouwkundige weg, dan kan het misschien nog
5 jaar duren voor het er is". Die vlieger gaat volgens hem niet meer
op. Als we zouden zeggen: "we gaan aan het Blindenstraatje officieel
een kamp ontwikkelen," dan staat vandaag of morgen toch een karavaan
van 10 wagens in de Melanen of in Bloemendaal. Daar zijn we nogal
bang voor. We moeten proberen iets anders te bedenken.
Het lid Walthuis zegt dat we nu wel over individuele plaatsen kunnen
praten, maar hij zou graag gekombineerd zien dat iedere gemeente een
plaats dient aan te wijzen, waar de bewoners van die gemeente b.v.
-5-
autowrakken kunnen deponeren. Bij de huidige woonwagenkampen zie je
overal schroot liggen.
Het lid van den Bos meent te beluisteren dat er toch nogal wat emotio
nele problemen blijken te liggen t.a.v. het in huis halen van woon
wagenbewoners. In feite is het erg simpel, n.l. de gemeente is ver
plicht om plaatsen te kreëren. Sterker nog, wanneer de gemeente het
niet zou doen, en de woonwagenbewoners krijgen daar lucht van, dan
zullen ze toch komen en op elke willekeurige plaats hun woonwagen neer
zetten. Dan kan de gemeente hoog en laag springen, maar we kunnen ze
er dan van z'n leven niet meer uitzetten. Dat mag helemaal niet.
De voorzitter zegt dat dat het probleem is. Dat zien we ook goed zit
ten. Als we niet meewerken, overvalt het ons. We waren blijven ste
ken in de bestudering van de mogelijkheid om 10 a 12 individuele plaat
sen te vinden. Voor de eerste 4 a 5 lukte- dat nog wel vrij goed, maar
de kommissie zag ook wel in dat de' laatste veel moeilijker zouden wor
den. Je moet wel weten waar je aan begint. Die laatste 5 waren erg
moeilijk. Na de kommissievergadering hebben we nog een vergadering
gehad van kollege met kommissie. Toen hebben we gezegd: "als het nu
niet lukt met die individuele plaatsen" - en inmiddels heeft hij
sterk de overtuiging dat het niet zal lukken, want de mensen willen
n.l. zelf niet - "waar zou het dan wel kunnen". Er zijn 4 lokaties
uit gerold voor tijdelijke standplaatsen. Die 4 waren bij de Erasmus-
weg, bij van Mechelen, bij de Kannewielseweg en bij de zuiveringsin
stallatie. Daar hebben we vrij lang over gepraat en uiteindelijk bleef
er maar 1 lokatie over, die men in veel opzichten toch erg goed vond,
dat is het perceel - wat de gemeente in eigendom heeft - aan de Kanne
wielseweg. Dat perceel is betrekkelijk hoog gelegen, zanderige grond
en daar ligt een enorme talud omheen en dat talud is vrij intensief
bebost, ligt aan een verharde weg en daar is water en licht. Na die
afweging zou het eigenlijk dat moeten zijn voor het aanleggen van tij
delijke plaatsen. Blijft daarnaast overeind staan ons besluit,per sal
do, de Blindenstraat aan te wijzen als het kamp. Want nu gaat het ver
zoek om 8 en die 8 zouden daar ook wel in kunnen en willen, maar ons
rantsoen zal waarschijnlijk wel wat hoger liggen. Je zult toch moeten
streven naar een definitief kamp. Om nu een goed gebaar te maken heeft
zijn rechterbuurmanwethouder van de Watering, het plan voorgelegd aan
het schap. Helaas hebben we daar weinig instemming voor gevonden. Men
ziet dat niet zitten met die individuele plaatsen. Men zegt zó moet
het. Gelet op de aktuele problematiek in Bergen op Zoom moeten we er
8 opnemen en dat zal moeten gebeuren via individuele ontheffingen.
Voortdurend was er dus dat gebel van maatschappelijk werk over die
verzoeken. Volgens de wet moeten ze binnen 2 maanden afgehandeld
zijn - sommigen liggen er al 6 maanden - dus moesten we wat doen.
Toen hebben we onze ambtenaren op pad gestuurd en gezegd: "ga nu
eens met die mensen praten". Ze hebben ze allemaal bezocht. Een
gunstig punt van het schap is, wat ze betrekkelijk hard gemaakt heb
ben, dat we geen slopers hoeven te nemen. Onder de bewoners hebben
we er 2 gevonden, die ja hebben gezegd. We zijn eigenlijk aan het
ronselen om ze hier te krijgen. Het zijn vrij redelijke lui, die we
tot dusver gezien hebben.'
De voorzitter zegt verder dat er nu 4 geweest zijn. Die zijn ter pLaat-
se wezen kijken en die waren enthousiast over dat terrein. Ééntje kun
nen we niet toewijzen, omdat die toch in auto's doet en een ander is
het tot zijn grote spijt af komen zeggen, omdat zijn vrouw niet mee
kwam.
