-32-
om het invoeren van dergelijke pauzes in de overige frequent
-voorkomende vergaderingen met kracht te bevorderen.
Hoof dstuk_V Ii_Demokrat j.ser _i_ng
In het stelsel van representatieve demokrat ie wordt ervan uitge
gaan, dat het voldoende is, dat éénmaal per vier jaar alle vol
wassen leden van een gemeenschap hun stem uitbrengen; de real ise
ring van de verkiezingsprogramma's moeten zij echter in goed ver
trouwen over I aten aan de door hen gekozenen.
Op zich is dat stelsel juist, het is een praktisch werkmodel met
onvermijdelijke tekortkomingen op het punt van de ge I ijkheid van
beïnvloed i ngsmoge I i jkheden. De inspraak is één van de korrektie-
mogeIijkheden en als zodanig geen gunst maar een fundamenteel
grondrecht van al Ie burgers.
Wij zijn van mening, dat het kommissielid zijn van niet-raads-
leden een belangrijk gegeven is. Zo ook het openbaar zijn van
de meeste kommissievergaderingen
Wij willen niet stilstaan bij datgene wat reeds bereikt is, maar
bij datgene wat nog gedaan moet worden.
Wij vinden, dat alle kommissievergaderingen openbaar moeten zijn,
met dien verstande dat de privacy van het individu niet in gevaar
komt.
De "publieke tribune" zou dan echter niet slechts als toehoorder
aanwezig moeten zijn, maar daadwerkelijk aan de beleidsvorming
moeten kunnen deelnemen. Een "strakke" vergaderwijze is dan wei
noodzakelijk.
Wij vinden tevens dat de publieke tribune de gelegenheid gegeven
dient te worden om direkt na opening van de raadsvergadering^haar
mening over de te behandelen agendapunten te uiten. Waartoe 30
minuten uitgetrokken moeten worden. Elke spreker mag over: een
onderwerp ten hoogste 5 minuten spreken. De voorzitter, oP des-
verzocht een raadslid, kan de spreker van repliek dienen, waar
na de laatste ten hoogste 3 minuten krijgt voor dupliek. Een an
dere mogelijkheid zou zijn om de burgerij de gelegenheid te ge
ven na afloop van de raadsvergadering vragen te stellen.
Ongetwijfeld zijn er nog vele andere inspraakwegen te kreëeren,
maar hier willen wij het voorlopig bij laten.
Tot slot, meneer de voorzitter, zouden wij een oude traditie in
ere wiIlen herstellen en wi I Sen wij aan het einde van dit ver
haal LI iets aanbieden. We weten dat LI moet opboksen tegen zwa
re tegenstanders. Vandaar deze ingrediënten in de moeilijke strijd
tegen:grote broer Bergen op Zoom, maar ook voor een rechtvaardige
strijd binnen het streekgewest en voor Uw strijd tegen de multi
nationals: 1 paar bokshandschoenenwe vechten wel sportief, 1
vredespijp om samen te kunnen roken. Dat het geen vui Ie pijp mag
worden. De P.v.d.A. heeft gezegd!
Het lid van T i I burg
Meneer de voorzitter, leden van de raad.
Namens de werknemerspartij wi Ilen wij gaarne een bijdrage leveren
in de algemene beschouwingen.
-33-
AI Iereerst spreken wij onze waardering uit voor al degenen die
onder zeer hoge druk en in een wedloop met de tijd deze begro
ting hebben opgesteld.
Ook dank aan al degenen welke in 1977 als vrijwi I I iger hebben
meegewerkt aan het funktioneren van kommissies, instellingen en
groeper i ngen.
De begroting voor 1978 geeft een beleid aan waarvan gezegd kan
worden dat het mogelijk is, om zonder een beroep te doen op de
sa Idi—reserveeen aktief beleid te voeren.
Dat de begroting daarnaast nog een surplus in zich heeft is een
plezierige bijkomstigheid.
Hoe aktief het beleid van 1978 kan zijn hangt af van vele fakto-
ren. Desalniettemin verwachten wij een beleid welke beoogt het
belang van de gemeente Halsteren en zijn inwoners.
De werknemerspartij wil bij deze de gelegenheid te baat nemen
om haar visie te etaleren t.a.v» het te voeren beleid.
Het zal voor ieder duidelijk zijn dat de groei van de gemeente
sinds de pub li kat ie middels de verstede I ijkingsnota voor een
reeks van jaren is vastgelegd.
De invloed van de toegestane groei welke vertaald is in 75 wo
ningen per jaar heeft zijn konsekwenties, welke inhoudt dat een
expansief beleid maar ten dele kan worden uitgevoerd.
De meerjaren raming is naar onze mening te optimistisch geraamd.
Rekening zal moeten worden gehouden met een nog lager percenta
ge-groei dan thans het geval is.
Tegen deze achtergrond is het ook du idelijk dat een uitbreiding
van voorzieningen en verbeteringen moet worden aangepast aan het
groeitempo.
In dit kader past de vraag wat wij verwachten van een woningbouw
beleid. Onze visie hierop kunnen wij als volgt omschrijven; het
louter denken in kwantiteiten bij de woningbouw behoort tot het
verleden. Daarmee is niet gesteld dat over de hele Iinie de pro-
duktie thans een omvang heeft die voldoende is om de groei van
woningbehoeften op te vangen.
Integendeel, er bestaat nog steeds een grote behoefte aan wonin
gen. Het enige verschil is dat de behoefte riu is gelegen in het
feit dat de "konsument" er een ander patroon op na houdt. Het
kwantitatieve tekort aan woningen verschuift naar de kwalitatieve
kant van de zaak.
Ook is er een lichte verschuiving waar te nemen van woningwetbouw
naar de vrije en premiesektorGezien het zich wijzigende behoeF-
tepatroon is het duidelijk dat het beleid zich in de toekomst zal
moeten aanpassen.
Dat de jongste generatie woningbehoevenden is aangewezen op de
naar verhouding te dure woningwetwoningen, acht de werknemei s
partij flagrant in strijd met de doelstel 1 ing die past bij een
rechtvaardige verdel ing van woonlasten. Wanneer de mens niet
voorop staat in het volkshuisvestingsbeleid maar naast vele an
dere faktoren een rol mag spelen bij de ontwikkeling van de ge
meente,dan wordt geweld gedaan aan de essentiële betekenis van
"wonen voor de mens".
