ven ze er niet in, dan geven ze het n i etMaar dan heeft hij in
elk geval wel alle kansen gehad.
Het lid van Eekelen zegt dat een vorige keer, toen het advies
van de agrarische advieskommissie bij de stukken lag, hij kan
zich" "dat: goed herinneren, dat is nog geen lJf jaar geleden, die
man zijn"bedrijf moest aanpassen om de vergunning te verwerven.
Namelijk stallen in orde brengen, 75 zeugen hebben. In het rap
port van de agrarische advieskommissie wordt gezegdkijk eens
hier, daar is een schuur en men zegt wel dat men daar varkens
in wiI gaan houden, maar die schuur is daar helemaal niet op
gebaseerd. Dat is geen schuur voor varkens te houden". Dus is
er in ons besluit niets veranderd ten opzichte van de vorige
keer. Dan vindt hij het we! met 2 maten meten als je de ene
agrariër dwingt tot het voledig aanpassen aan het rapport
van de agrarsiche advieskommissie en bij deze totaal niets.
En dan zeggen:"laat het maar over aan een hogere instantie
dat vindt hij wel een tweeslachtig beleid.
De voorzitter dacht dat er nieuwe elementen waren gekomen in
de vorm, dat er beperkte handl ichting was gevraagd voor de
jongeman, die dit bedrijf zou gaan runnen. Je kunt dus zeg
gen dat er een serieuze aanwijzing is. Dat er toch wel iets
bonafides achter zit. Zeker is dat natuurl ijk niet, maar het
is een aanwijzing.
Het I id Roosenboom zegt dat de man zelf heeft aangeboden om
eerst de bedrijfsruimte te bouwen. Met alle inrichtingen die
daarbij horen. Dat is een vrij dure inrichting.
Het I id Verbogt zegt dat het beroepschr i ft van die inan du i de-
I ijk te kennen geeft, dat hij zich *w i i aanpassen aan wat dan
ook. Alle lof voor die kommissie verder, maar vooral bevreemdt
het hem dat in een vorig geval, waar we allemaal wi sten dat
het geen echte agrariër was, ze positief reageren» Daar stond
de raad toen bijna volledig achter en daarom bevreemdt het hem
dat wanneer het hier een bonafide zaak betreft, dat we dan ook
de vergunning moeten durven verlenen» Hij vindt het jammer dat
deze zaak naar Den Bosch moet, waardoor we alvast kunnen aan
nemen dat het afgewezen zal worden. Namelijk de voorzitter heeft
een minuut of 10 geleden gesteld, dat wanneer we incidenteel
iets naar Den Bosch sturen het afgewezen zal worden. Dit is
toeva Mig zon i nc i denteeI gevaI Zit hi er dan n i et het gevaar
in dat ze zullen zeggen: neen.
De voorzitter zegt dat ze daar een hele tijd zo gereageerd
hebben
Het lid Verbogt zegt als we die wetenschap hebben vindt hij
het dan jammer~~dat we dit naar Den Bosch sturen. Dan laten we
een ander eigenlijk het rotte werk opknappen. Iets wat het
kollege moeilijk vindt om het af te wijzen, dat moet dan Den
Bosch maar doen. Dat vindt hij onelegant. Een tijd geleden
is een soort gel ijke zaak door de raad gerold, terwijl de
wegbreedte toch ook niet voldeed. Daar zijn we op alle moge-
I ijke manieren aan tegemoet gekomen. Hij vindt het zo jammer,
dat wanneer de meerderheid vindt dat het een bonafide zaak is,
men zo omslachtig te werk gaat met al Ie risico's vandien.
De voorzitter antwoordt dat zij die mening niet hebben, maar
het zou kunnen zijn. Om die man niet te treffen, zeggen we:
"je hebt kans op dat nivo". Als het lid Verbogt nu verwijst
naar de Langeweg, daar zijn we inderdaad wat soepel geweest,
-9-
maar daar zat toch wel een stuk gemeentel ijk belang achter. Ruige
Velden is precies zo'n geval.
Wethouder Sinke zegt dat zij in heel voorlopige onderhandel ingen
geweest zijn, maar dat is overgenomen door de ruiIverkavel ing
Wouw. Het is een duide I ijk positieve tendens voor de aanvrager
dat de ruiIverkavel ing Wouw eventueel tot stand zou komen. Het
is inderdaad zo, zoals door de heer Roosenboom werd opgemerkt,
dat eerst de schuur gebouwd zou worden en pas in later stadium
het huis.
Het I id Verbogt vraagt de voorzitter of hij de kans niet onmo-
geI ijk acht dat aan het verzoek wordt tegemoet gekomen.
De voorzitter antwoordt dat ai zouden ze het afwijzen op formele
grond dan stuurt men gewoon een nieuw bouwplan in na de datum
van dit besluit en dat is formeel wel goed,
Het I id Mens vindt wel dat we attent moeten zijn op de voorwaar
den en de ei sen,die voor zulk soort bedrijven geiden. Anders
krijgen we misschien weer die gevallen, zoals we die in het
verleden hebben gehad, en dat wi! hij voorkomen.
Het lid van Meer zegt dat zij tegen dit voorstel zijn om wel
meer dan 1 of 2 redenen. Het is een voorbereidingsbesIuit dat
erg doelgericht genomen wordt, niet met de intentie om het be
stemmingsplan te wijzigen dus altijd al zowieso fout. Als we
nu om de agrarische advieskommissie, die we toch benoemd heb
ben als zijnde het orgaan dat moet adviseren over het al of
niet verlenen van bouwvergunning in die sektor, heen gaan dan
zet je weer een deel demokratie op zij. Als je nu de bouwver
gunning gaat verlenen middels dit voorbereidingsbesIuit dan is
het hek weer van de dam. Dit kan gewoon niet. Zolang die agra-
rische advieskommissie niet akkoord is met die bouwaanvraag,
dan moet die zich maar aanpassen aan de eisen die die kommis
sie stelt. Net zolang totdat die kommissie zegt: nu is het oké.
Dan zijn zij er eerder voor te vinden dan nu,Maar dan ook niet
via een gericht voorbere i d i ngsbes I u i tdat wil er bij hen nooit in.
De voorzitter antwoordt dat het in zoverre niet gericht is dat
het we! de bedoeling is om het plan Bui tengeb i ed bi nnenkort ge-
wijzigd vast te stellen.
^ef id van Meer zegt dat het niet de intentie van deze bouwaan-
vraag en van dit voorbereidingsbesIuit is om dat te doen. Het is
duidelijk een bouwvergunning die hieraan ten grondslag ligt.
Het I id Roosenboom zegt dat het enigste wat niet orde is die
wegbreedte is. Dat vindt hij eigenlijk een futuliteit. Het is
zogezegd spijkers zoeken op laag water van het kollege om hier
een voorbereidingsbesIuit voor te nemen.
De voorz i tter antwoordt dat er bouwvergunningen vernietigd zijn,
juist omdat de weg niet breed genoeg was.
Het I id van EekeI en zegt dat we het dikwijls gehad hebben over
het uitgeven van bouwvergunningen in het buitengebied. Als je in
het Hazenbos en je bent een gewone burger van Halsteren een
woning gaat bouwen, dan leggen we de verplichting op dat men het
niet binnen 5 jaar mag verkopen. Nu, als het dan zo'n bonafide
zaak is dan vindt hij dat we dezelfde regel ing moeten toepassen,
zodat we niet in hetzelfde schuitje komen a Is in zoveel voorko
mende geval len. Name I ijk, dat het door de boer juist gezet is en
dat er wel een onderwijzer in kwam. Als het net zo'n bonafide
zaak is, waarom behandel je dan de ene burger anders dan de andere.
