2S\ %SO ■14- bod waarop het lid lïoosenboom oe 11hij het in wezen helemaal eens: is* Het is maar de vraag in hoeverre de verantwoorde] ijke nensen die hier onderbande I en, vinden dat dit -eëe i i sHij is het er neereens dat het een heel bedrag lijkt, maar; men weet ook en kerst de voorgeschiedenis van die 168„000,--* Men kent ook de kosten van wat or het ogenbl ik een nieuwe vestiging kost en do. problemen waarmee men financieel dan zit. Hij gelooft dat het onderbande I en met de burger dit. op een of an dere manier ruimte moet maken voor ndcrc akt iv ite iten zeker zo moet zijn, dat de overheid en ook de gemeentelijke overheid, tok verantwoordelijk zal' moeten zijn voor een goede afweging van die belangen. Hij moet meede len dat hij daar volkomen vair overtuigd Is dat. dit eert h. e I reëel bedrag is en hij op het ogenbl i k blij isdat me' dit zo kan bed i scuss i eren. Het lid Roosenboom vindt het verhaai van wethouder Sinke heeI mooi zelfs, maar op zijn vragen heeft hij geen art .woord gegevenHij vraagt in alle eerlijkheid wat te doen als de ander; bedrijven, gelijke Indrijven, die in dezelfde omstandigheden verkeren af: het geval Paul us eo bij de gemeente aank I oppen, Wethouder Sinke gelooft dat het de ;.aak van het college is, wanneer het bedrag genoemd door de taxateur; niet reëel is, -we weten op dit ogenblik dat dit kart voorkomen-, otilat het taxatiebureau zich houdt aqn de normen en vooral in het bu itingeb i ed of anders op bepaalde plaat sen dit bedrag bouwkundig opbouwt, dat de werkelijk verkoopwaarde op dït moment belangrijk Hoger kan zijn, Daar zijn duidelijke voorbeelden van. Hij gelooft dat men als gemeentebestuur en als raad dan zc reëel zal moe ten zijn dat men de werkelijke waard; ook durft te be nadere Als enkelen moeten wijken voor gemeenschappelijk; belangen dan is het n t goed om daarin mager te zijn, Dat is bepaal; onjuist. Dat moet een reële zaak kunnen en blijven zijn. Dat zal dan, dacht hij, juist de beslissingsbe voegdheid van de raad moeten zijn, n ook kunnen zijn, Het I id Roosenboom zegt dat als er andere bedrijven komen, -hij heeft die al met name genoemd-, die hun bedr f een beetje bedreigd vel e rt door het bestemmingsplan Zuid-West, dan zal men die ook vrij moeten «open, De stelregel was natuurlijk dat Roks e1 buiten werd gelaten, G;Iten zat niet in de weg en PauI us zat ook niet in de weg. Anders ha; men van meet af aan dat ontpacht en die kosten natuurlijk doorberke d in de grondprijs Wethouder Sinke dacht dat het Sid Roisenboom in wezen zelf al had geant woord bij het nemen van het voorbere i i i ngsbes luit voor het plan de Schans/ Daarin heeft hij zelf gezegd dat er enkele zaken in zitten die vrij vee' gaan kosten, maar dat men niet meer de fout van het ver I eden moest maken en dat men er pas Iaat aan gaat sic stelen, maar laat het dir ect goed doen en de mensen waar nodig op vo/joende wijze uitkopen. Daarbij kan de prijs over het ;he I e gebied omges I .gen worden, H" dacht dat at een goede zaak was, waardoor toch narigheid /oorkomen kan worden. Direct vanaf het Ler :n bewust kiezen voor wel of niet. Als het dan wei is, dan de rechten van de burger ook vól ledig recht aten wedervare, Het I id Roosenboom blijft toch bij die 125000, Waar zijn die nu voor gegeven, Hij is iemand die uiteindelijk het co! leg; graag wil pakken op het eigen beleid, Als het co! leg;, zegt dat die 125,000,-- voor dat en dat krijgt, waarvoor dat doet er niet toe, en er komen soortgelijke gevallen, dan kun je dat wat vergelijken, 'Wethouder Sinke dacht dat het vr eenvoudig was. De meneer krijgt dit bedrag voor het recht dat hij heeft om daar jare/iang tegen een hee! luttel bedrag te blijven wonen en er zijn bedrijf fe blijven uitoefenen. Dat is uiteindelijk zijn claim op dit bedrag, Dat wordt door de pachtwet ook volledig erkend. Het I id Roosenboom neemt aan dat men zich wel *ea I i seert dat een bedrijf in bijvoorbeeld het plan de Schans, een soortc. lijk bedrijf, of bijvoorbeeld in de Langstraat, wat eigendom is, dat men df i moet beginnen smet die persoon ook tenminste die 125000, te geven om te kunnen verplaatsen. -15- Tevens dat men dan nog alle kosten gaat vergoeden die dan nog bij hem in eigendom zijn, Zo'n bedrijf gaat dan waarschijnlijk wel een half miljoen kosten. Dan zit men natuurlijk wei op de goede toer. Als men. hier zegt dat iemand voor verhuizen 125,000,-- krijgt, waar hij geen enkel be zwaar tegen heeft, dan kun je straks natuurlijk niet een huurder-eigenaar van een soortgelijk bedrijf met veel minder wegsturen. Daar gaat het bij hem om. Dat er vanavond afspraken gemaakt worden dat we, dat als we dit als maatstaf nemen en dat dan, in de toekomst gebruikt wordt bij soortgelijke bedrijven of bij burgers, In. het verleden was het zo dat als een burger huurder was van een woning die door de gemeente werd gekocht, dan kreeg hij totaal niets. Ook al moesten die mensen op een gegeven moment ook ver huizen, Men weet dat verhuizen bedstro kost, zo is het gezegde. Hij begrijpt wel dat de wethouder op zijn vragen geen reëel antwoord kan, geven, Weth ouder S1 nke zegt datl natuurlijk niet te kunnen, want het is in het neder Iands recht zo dat het recht van de huurder veel minder is onder gebracht dan het pachtrechtHet betekent we! dat het pachtrecht gelijk tijdig de bron van inkomsten van de man is en de ander heeft alleen het, woongenot, Hij is heter we! mee; eens dat bepaalde verhuizingen zeker ten posten van de bewoner, dat het soms Inderdaad niet goed is dat deze .'echten niet i n de wet zijn ondergebracht Hier heeft men inderdaad met pachtrecht te maken en de rechten van de pachter worden, vooral omdat het zich over lange jaren uitstrekt,' beter gehonoreerd dan van de ei genaar. Het lid van Eekelen heeft Wethouder S'?nke lange tijd aangehoord en hij heeft veel dingen gezegd, maar hetgeen het I ld Roosenboom tot drie keer toe gevraagd heeft, daar geeft hij geen antwoord op ófwel hij draait er met een grote bocht omheen, Als morgen die andere bedrijven komen is men dan be re ld om net 'eender te doen als bij Pau I us, ook de zaak, te ontpac.ht en, ook al gaat dat de gemeenschap een half mi 1 joen kosten. Dat wil hij nu letterlijk van de wethouder horen, Wethouder van de Water i ng wil daar iets op zeggen. Als inderdaad blijkt dat de man in kwestie, of het bedrijf in kwestie, daar recht; op heeft, -want daar gaat het om-, dan zal daar inderdaad ja op- gezegd worden. Zijn persoonlijke opvatting ten aanzien van, de geschiedenis Pau I us is deze. Wil men recht doen geschieden dan is men verplicht deze zaak te ontpachten. Men moet niet vergeten dat de gemeente indertijd deze boel heeft opgekocht. Had men desa mars een opt i ma S e bedrijf svoer i ng willen laten plegen ff willen verzekeren, dan had de gemeente er met zijn vingers af moeten blijven. Juist doordat de gemeente destijds koper is geworden van de gronden,, en van de opstallen, is toen a! de verwacht i ng gewekt, dat het vroeg of laat afgelopen zou zijn. Nu wil het toeval, -en dat is ook weer het gevolg van het recht dat een pachter kan doen gelden-, dat de oude boer plaats gemaakt heeft voor de, jonge.' ja oer en dat de jonge boer het recht op een aantal jaren pacht gekregen heeft. Als gevolg daarvan kan hij aanspraak maken op een pachtvergoed i ng. Men weet dus uit de voorge schiedenis dat het aanvankelijk hoger was, maar door onderbande! ingen is het terug gedegradeerdNaar zijn inMnïng dacht hij dat men niet anders kon doen dan deze zaak te ontpachten. Ten eerste omdat het voer deze boer niet mogelijk is om optimale bedrijfsvoering te plegen en op de tweede plaats, -en dat vindt hij zelf zeer belangrijk-, omdat het woon genot van de omwonenden in belangrijke mate gestoord wordt. Men moet niet vergeten dat, vooral de mensen die er onder zitten, de bewoners van de Nonnekensdreefnaar zijn mening bijzonder veel last hebben van, deze boer. Niet zo zeer dat deze boer zelf de hinder veroorzaakt, maar ais gevolg van zijn bedrijf svoer i ng. Hij denkt bijvoorbeeld aan het natte weer dat, men het afgelopen jaar heeft gehad. Het water loopt daar natuurlijk af, Af het water wat toen gevallen is, is natuurlijk naar beneden ge stroomd, maar het was niet al leen water wat er afgevoerd werd, maar het

Raadsnotulen

Halsteren: 1960-1996 | 1976 | | pagina 8