-36- De voorzitter zegt dat het gewoon bill ij k i s dat hij ze het volgende jaar dan gewoon terug krijgt» Vandaar ook de bil I ij k he id om dan die veertig ineens er i n te gooien. Hij dacht dat de I eden het nu toch een beetje eens waren geworden Hij vraagt of nog iemand stemm i ng wenst Het lid Roosenboom wenst stemming, Het lid van El zakker vindt het heel moei lijk om er iets voor te zeggenomdat er aan een kant aan vast zit dat hij pleit voor eigen hachje. Niet voor zijn eigen hachje maar voor het aannemersbedrijfMen kan zeggen dat eerlijk verdeeld te vinden, maar hij vraagt zich af waarom een aannemer twee jaar gepasseerd moet worden en waarom dan ook niet met tien woningen te beginnen en schuiven zoaSs het anders gebeurd. Komt er geen extra conti ngent dan is men aan een ander overgeIeverdJe komt op het contingent niet voor. Zodra je op het cont i ngent voorkomt bestaat de mogelijkheid om in den Bosch iets extra's te halen» Men komt op het lijstje ech ter niet voor. Nog met geen tien woningen» Waarom nu de ene aannemer wel in aanmerking en de andere aannemer niet. Die verdeling is vorig jaar december gemaakt. Hij kan niet begrijpen waarom allemaal niet een klein beetje ais er maar 75 woningen zijn. Dat vindt hij een eerlijke zaak» Het gaat er niet om om te zeggen de een veertig, de ander twintig, en de ander niets» Naar evenredigheid de zaak verdelen» Dan weet je in ieder geval dat je op de lijst staat en kans hebt om een keer in aanmerking te komen. Zoals er nu geschoven wordt had,er zo ook geschoven kunnen worden. Nu ben je overgeleverd aan iets extra's. Komt er geen extra en de vergunning komt volgend jaar af dan moet men nog eens pen jaar wachten. Het duurt uiteindelijk al zeven jaar» Het is dus niet zo dat dit er zo maar tussen geschoven wordt» Het gaat er bij ons om dat de verdeling die vorig jaar is gebeurd, -en men gaat op dezelfde voet door-, dat die oneerlijk is geweest» Dat is niet recht vaardig gebeurd. Dat dat wei is gebeurd, dat w i I hij dan we! uitgelegd zien, want dat is gewoon voor geen uitleg vatbaar» De raad beslist, zoals ze ook vorig jaar heeft beslist. Ze beslissen nu ook over een bedrijf, We moeten nu maar afwach ten, maar de verantwoording voor de gevolgen die daar mis schien uit voorkomen is wel voor de raad» Zonder meer wordt gewoon een bedrijf aan de kant gezet, Het I id Roosertboom zegt dat dat niet éen bedrijf is, maar zes of zeven bedrijven De voorz i tter antwoordt dat het lid van Elzakker natuurlijk wel op de lijst staat, maar wel onder de streep. Bovendien moeten we niet letten op deze momentopname, maar de geschiedenis be kijken vandal969Toen kon iedereen aan tafel gaan zitten, Hij kon zeggen wat hij wou. Dat heeft hij ook gekregen, De een heeft zijn portie bijzonder snel gebouwd en de ander heeft er een meer j arenp I ann i ng van gemaakt. Daar kwam nog bij dat halverwege de rit er nog twee enorme grote kavels bijkwamen, Die zijn ook weer naar twee plaatselijke bedrijven gegaan» Als je dat allemaal optelt dan kom je voor het ene bedrijf aan een produktie in vijf jaar van 350 woningen in dat ene plan, terwijl een ander er zijn eerste huis nog moet bouwen. Dat moeten we ook voor een deel in aan merking nemen. Dat hebben we ook gedaan. Ook het feit dat er op dit moment nog zeventig woningen in uitvoering zijn» Dat moet alSemaal een beetje meewegen. HO O -37- Niet op dat kleine momentje van nu prikken, maar het hele be I oop bekijken en vooruit kijken» Het lid van Eizaifer vraagt of de voorz i tter voor een heel jaar ge I ij k kan etenMet wat er gebeurd is daar moet de gemeente al leen maar blij mee zijn Dat is ook extra geweest voor de gemeente. Uiteindelijk hebben zij dat ook niet ge kregen, maar het pensioenfonds. De voorzitter vindt dat onzin. Die zijn door het lid van Elzakker gebouwd en daar moeten we reëel over praten. Niet de gemeente moet zorgen dat iemands orderportefeui I Ie tot aan de rand toe gevuld is. De gemeente wil er een steentje aan bijdragen, maar in wezen zijn alle aannemers streekbedrijven die overal werken. Door het lid van Elzakker wordt ook overal gewerkt en kan zich niet uitsluitend op Halsteren afstemmen» Dat kan niet. Het I id van Elzakker zegt dat het daar niet om gaat» Het gaat echter ook niet om hetgeen de voorzitter aanhaalt» Dat er twee contingenten gebouwd zijn daar moet men al leen maar blij mee zijn. De voorz s tter onderbreekt dat men dat wel kan zeggen maar anderen hebben daarop moeten wachten Dat is we! zeker» Dat is den Bosch wel duidelijk gewordenEr is bijzonder op aangedrongen om in de Leemput te bouwen» Dat wi 1de den Bosch perse niet. In de eindfase heeft men gezegd: vooruit als je dat nou met alle geweld wil, maar denk er orn, dat heeft consequenties voor andere aannemers. Toen hebben anderen geen premies gekregen» Dat moet je ook in de beschouwingen betrekken. Dan is men pas eerlijk» Het I id RoosenboojTi wijst er op dat de raad dat ook gew i ld heeft De voorzitter antwoordt dat de raad dat niet gew i ld heeft» Dat is zelfs buiten het college om bepleit. Het I id Roosenboom zegt dat toen de grond door de raad we rd verkocht aan het Sociaal Fonds Bouwnijverheid, heeft hij daar tegen gestemdmaar de meerderheid van de raad vond dat het wel door moest gaan. De voorzitter interrumpeert dat toen de premies er al lagen, De raad was moreel verpi icht de grond te verkopen. Er was optie gegeven. Het I id Roosenboom vervolgt dat er toen gediscussieerd is over de verkoop van die grond. De raad heeft toen in overgrote meerderheid dat gew i ld, Dan vindt hij dat je daar nu niet op terug moet komen» Het is natuurlijk een zinnige uitspraak, want je kunt niet vooruit eten. Je kunt we! zeggen wat er al lemaa! gebeurd is, maar er zijn gewoon aan nemersbedrijven die ook het volgende jaar in Halsteren moe ten draaien De voorz i tter vindt in de streek» Het I id Roosenboom zegt dat er aannemers bij zijn die sedert een reeks van jaren een bepaalde bouwcapaciteit in Halsteren hebben Hoof dzake I ij k in Halsteren, dat vindt hij belangrijk» Wethouder Sinke is het daar wel mee eens. De voorzitter sluit de beraadslagingen, Er komt niets nieuws meer aan de o rde

Raadsnotulen

Halsteren: 1960-1996 | 1976 | | pagina 85